Biały kruk zaskoczył mnie bardzo pozytywnie . Po dość przeciętnym pierwszym , dobrym drugim tomie , trójka mnie zachwyciła . Widać wzrost poziomu literackiego autora .
Zaprzysiężeni po raz drugi ruszają na południe do grobu Attylli po srebrny skarb . Książka obfituje w przygody , potyczki zarówno zbrojne jak i słowne . Jest mniej wulgarna , za to bardziej dojrzała . Lekka przerwa i biorę się za czwarty tom

Biały kruk zaskoczył mnie bardzo pozytywnie . Po dość przeciętnym pierwszym , dobrym drugim tomie , trójka mnie zachwyciła . Widać wzrost poziomu literackiego autora .
Zaprzysiężeni po raz drugi ruszają na południe do grobu Attylli po srebrny skarb . Książka obfituje w przygody , potyczki zarówno zbrojne jak i słowne . Jest mniej wulgarna , za to bardziej dojrzała . Lekka...

Fascynująca saga książkowa o wikingach i ich przygodach. Kolejne powieści biorą nas w nowe tereny i pokazują kolejne misje, walki, przyjaźnie czy intrygi. Gorąco Polecam cała serię. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Fascynująca saga książkowa o wikingach i ich przygodach. Kolejne powieści biorą nas w nowe tereny i pokazują kolejne misje, walki, przyjaźnie czy intrygi. Gorąco Polecam cała serię. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Kolejna świetna odsłona cyklu o Zaprzysiężonych. Tym razem zamiast gorących, pustynnych klimatów mamy mroźny ruski step. Cała plejada postaci historycznych z młodziutkim księciem Włodzimierzem, przyszłym władcą Rusi na czele. Do tego wujaszek Dobrynia, bohater ruskich bylin oraz wielu innych. A wśród nich nasza dzielna drużyna Zaprzysiężonych pod przywództwem Orma Zabójcy Niedźwiedzia, która po raz kolejny wyrusza po skarb Attyli i która co rusz popada w coraz gorsze tarapaty, z których nie do końca wychodzą obronną ręką. Powracają starzy wrogowie naszych bohaterów, pojawiają się też kolejni. Stara ekipa powoli się wykrusza, dołączają nowi. Akcja cały czas prze do przodu, brak jest nudy. Tym razem bez jakichś większych bitew, mamy za to kilka pomniejszych potyczek. A wszystko to okraszona świetnymi opowieściami młodziutkiego Olafa Kruczej Kości, przyszłego króla Norwegii.
Bardzo fajny cykl przygodowy z wikingami. Polecam.

Kolejna świetna odsłona cyklu o Zaprzysiężonych. Tym razem zamiast gorących, pustynnych klimatów mamy mroźny ruski step. Cała plejada postaci historycznych z młodziutkim księciem Włodzimierzem, przyszłym władcą Rusi na czele. Do tego wujaszek Dobrynia, bohater ruskich bylin oraz wielu innych. A wśród nich nasza dzielna drużyna Zaprzysiężonych pod przywództwem Orma Zabójcy...

Obracając się w kręgu staroislandzich sag rodowych nie sądziłem, że trafię na tak wciągającą współczesną sagę jaką zdecydowanie są "Zaprzysiężeni"; co więcej Biały Kruk to najlepsza ze wszystkich trzech części autorstwa Roberta Lowa. Fimbulvetr - ta ostateczna zima, której ma doświadczyć drużyna Zaprzysiężonych Orma Zabójcy Niedźwiedzia zdecydowanie bardziej przypadła mi do gustu, niż poszukiwanie skradzionej runicznej szabli latem, po gorących stepach i pustyniach Sarkelu. W tej części wyjątkowo uderzył mnie niemal fotograficzny opis rzeczywistości; cały świat widziany oczami bohaterów (odniesione rany i dotykające ich choroby) został przedstawiony w sposób naturalistyczny. Dzięki tej formie jaką posłużył się Low można rzeczywiście "poczuć" jak mogło wyglądać ówcześnie życie wikingów; doznać tego zimna niesionego przez "Białego Kruka" i smaku krwi upuszczanej wrogom Orma Zabójcy Niedźwiedzia. Początkowo sceptycznie nastawiony byłem do wątków mitologicznych umieszczonych w powieści, szczególnie po przeczytaniu pierwszej części "Zaprzysiężonych", lecz z każdą kolejną coraz bardziej przemawia do mnie "magia" świata Zaprzysiężonych stworzonego przez Roberta Lowa. Podsumowując, dalej uważam, że nie jest to Malinowski, niemniej jednak "Biały Kruk" jest naprawdę dobrą pozycją, którą warto mieć na swojej półce.

Obracając się w kręgu staroislandzich sag rodowych nie sądziłem, że trafię na tak wciągającą współczesną sagę jaką zdecydowanie są "Zaprzysiężeni"; co więcej Biały Kruk to najlepsza ze wszystkich trzech części autorstwa Roberta Lowa. Fimbulvetr - ta ostateczna zima, której ma doświadczyć drużyna Zaprzysiężonych Orma Zabójcy Niedźwiedzia zdecydowanie bardziej przypadła mi do...

Robert Low, jest szkockim dziennikarzem i autorem licznych powieści historycznych.Szczególnie zajmuje się okresem, w którym to Wikingowie niepodzielnie rządzili morzami i oceanami.

Cykl"Zaprzysiężeni", to pewien odcinek historii opisujący całkowicie zmyślone przygody pewnej grupy herosów, jednak tło historyczne, jak i niektóre postaci są autentyczne.
"Biały Kruk", to trzeci tom tegoż cyklu.W tej opowieści Orm Zabójca Niedźwiedzia, nie chce wyruszać na wyprawę po legendarny skarb Hunów.Jednak niespodziewane wydarzenia i groźba krwawej wojny skłania go do zmiany zdania.Wyruszają na wyprawę na której muszą się zmierzyć nie tylko z wrogimi plemionami ale i srogą zimą, która szczególnie da im się we znaki.Co dalej, jak potoczy się dalej ta opowieść?Zapraszam do lektury.

Dzięki serialowi "Wikingowie" tematyka tych dzielnych wojowników zyskała na popularności.Autor doskonale potrafi przedstawić tamtą odległą epokę i jej bohaterów.Niezwykle zajmująca lektura, od której trudno się oderwać.Polecam ten jaki i pozostałe tomy cyklu.

Robert Low, jest szkockim dziennikarzem i autorem licznych powieści historycznych.Szczególnie zajmuje się okresem, w którym to Wikingowie niepodzielnie rządzili morzami i oceanami.

Cykl"Zaprzysiężeni", to pewien odcinek historii opisujący całkowicie zmyślone przygody pewnej grupy herosów, jednak tło historyczne, jak i niektóre postaci są autentyczne.
"Biały Kruk", to...

"Zaprzysiężeni. Biały kruk" to trzecia część sagi o nieustraszonych Wikingach autorstwa Roberta Low.

Książka pełna akcji i przygód Jarla Orma Zabójcy Niedźwiedzia oraz jego drużyny. Jest zima, rok 972, Nowogród, Danica czyli Gwiazda Zaranna, zostaje nabita na pal ... Opis sytuacji pomaga rozwinąć skrzydła wyobraźni, aż nadto. Tym razem bohaterowie po spokojnym odpoczynku na północy, nad Fiordem Wschodniej Drogi, gdzie wiodą życie odległe od tego, do którego przywykli, podejmują się ponownego odnalezienia Skarbu Attyli. Akcja powieści przemieszcza się z Nowogrodu, przez północną część Europy, aż po Morze Czarne. Główni bohaterowie bezwzględnie dążą do celu, z brutalnością na miarę X wiecznego barbarzyńskiego świata. Chłopiec zwany Krucza Kość będzie snuł baśni ze świata. Pojawią się również legendy słowiańskie oraz szkockie, urozmaicające powieść. Przemierzając ziemie Słowian oraz rozległe stepy, gdzie spotka ich wyjątkowo sroga zima, nie cofną się przed niczym, nawet napotykając plemię wojowniczych Amazonek.

Polecam wszystkim lubiącym powieści historyczno-przygodowe. Naprawdę warte przeczytania, czyta się chętnie, niestety kończy się zbyt szybko.

Autor Robert Low ma ogromną wiedzę dotyczącą tematyki powieści, a klimat losów Wikingów buduje wręcz fantastycznie, wplatając osoby i wydarzenia z historii, jak choćby księcia Włodzimierza.

Dziękuję Wydawnictwu Książnica za udostępnienie mi książki.

"Zaprzysiężeni. Biały kruk" to trzecia część sagi o nieustraszonych Wikingach autorstwa Roberta Low.

Książka pełna akcji i przygód Jarla Orma Zabójcy Niedźwiedzia oraz jego drużyny. Jest zima, rok 972, Nowogród, Danica czyli Gwiazda Zaranna, zostaje nabita na pal ... Opis sytuacji pomaga rozwinąć skrzydła wyobraźni, aż nadto. Tym razem bohaterowie po spokojnym odpoczynku...

To już koniec mojej przygody z Wikingami.Koniec i jaka szkoda.Bo to co przeżyłem w tej książce,to jedna z najlepszych przygód literackich.To pasjonująca przygoda.Która się niestety skończyła.
Miałem do czynienia z opowieściami Normanów,snutych przy ognisku.Z walkami,które były świetnie opisane.Ale i też,z osiedleniem się załogi w jednym miejscu.
I znowu wyruszeniem w wyprawę.Ta książka to,walki,opowieści i szukanie skarbu.
I mimo,że należy ją traktować jako rozrywkę to czyta się bajecznie dobrze.

To już koniec mojej przygody z Wikingami.Koniec i jaka szkoda.Bo to co przeżyłem w tej książce,to jedna z najlepszych przygód literackich.To pasjonująca przygoda.Która się niestety skończyła.
Miałem do czynienia z opowieściami Normanów,snutych przy ognisku.Z walkami,które były świetnie opisane.Ale i też,z osiedleniem się załogi w jednym miejscu.
I znowu wyruszeniem w...

„Biały kruk” to już trzecia, przedostatnia odsłona przygód drużyny Wikingów, związanych ze sobą na dobre i na złe dzięki przysiędze złożonej Odynowi. I to jeszcze lepsza niż poprzednie.

Po dosyć dramatycznych wydarzeniach opisanych w „Wilczym morzu”, Zaprzysiężeni osiedli nad Fiordem Wschodniej Drogi, ciesząc się urokami ciepłych pieleszy i domowego ogniska. Jarl Orm ma nadzieję, że dzięki wspólnej pracy drużyna będzie mogła się wzbogacić bez konieczności wyruszania na kolejne podboje. Czy można jednak zmienić wilka morskiego w uprawiającego rolę gospodarza, a bitewny topór na zwykłą siekierę? Nie ma na to szans. Zaprzysiężeni coraz częściej wspominają pozostawiony na stepie skarb, a gdy na horyzoncie pojawia się dawny wróg, nic już nie może zatrzymać ich w nowej siedzibie. Raz rozbudzona żądza srebra nie znajdzie ukojenia póki nie zostanie zaspokojona.


Robert Low niemal od samego początku wrzuca czytelnika w sam środek akcji. Podobnie jak poprzednie tomy cyklu, „Biały kruk” to dynamiczna powieść, w której aż dudni od szczęku oręża i bitewnego gwaru. Główni bohaterowie nie wahają się przed niczym, by zdobyć to, co – jak uważają – w pełni im się należy. Są brutalni i bezwzględni, ale takie też były realia X-wiecznej Europy, gdy każdy dzień mógł być tym ostatnim.

Wraz z Ormem Zabójcą Niedźwiedzia oraz jego kompanami przyjdzie nam przejść niemal pół Europy – od mroźnych północnych wybrzeży Morza Bałtyckiego, poprzez Nowogród aż po stepy nad Morzem Czarnym. Przyjemną odskocznią od wielu powieści o Wikingach jest to, że Low umieścił akcję swojej na Rusi, której władcy tak chętnie wykorzystywali wówczas pomoc nordyckich najemników.

Dużym plusem i urozmaiceniem „Białego kruka” są również liczne sagi i wikińskie opowieści snute przez chłopca zwanego Krucza Kość, przypominają one te, które można znaleźć np. zbiorach baśni z różnych stron świata. Nie zabrakło także nawiązań do legend szkockich (z racji pochodzenia autora) oraz słowiańskich (z racji miejsca akcji). Podkreślają też świetny klimat historii „Zaprzysiężonych”.

Warto również wspomnieć, że na drodze głównych bohaterów staje wioska należąca do plemienia… Polan. Zbieżność nazw jest jednak zupełnie przypadkowa i nie dotyczy przodków Piastów (w końcu Zaprzysiężeni nie dotarli nawet w okolice Wielkopolski),a wschodniosłowiańskiego plemienia zamieszkującego tereny nad Dnieprem na południowy-wschód od Kijowa. Nie są to też wolni kmiecie, jak można by się spodziewać po naszej historii, a zwykłe chłopstwo podległe swemu ruskiemu księciu.

Z przyjemnością i niejakim zaskoczeniem muszę przyznać, że z tomu na tom cykl jest coraz lepszy i bardziej wciągający. Widać zwłaszcza dużą poprawę w porównaniu z pierwszą częścią, która sama w sobie była naprawdę niezła. Z niecierpliwością wypatruję ostatniego tomu wieńczącego serię, mam nadzieję, że nie trzeba będzie czekać na niego zbyt długo. A póki co „Zaprzysiężonych” polecam wszystkim miłośnikom powieści przygodowo-historycznych i oczywiście fanom Wikingów.

Opublikowano także na: www.kacikzksiazka.pl

„Biały kruk” to już trzecia, przedostatnia odsłona przygód drużyny Wikingów, związanych ze sobą na dobre i na złe dzięki przysiędze złożonej Odynowi. I to jeszcze lepsza niż poprzednie.

Po dosyć dramatycznych wydarzeniach opisanych w „Wilczym morzu”, Zaprzysiężeni osiedli nad Fiordem Wschodniej Drogi, ciesząc się urokami ciepłych pieleszy i domowego ogniska. Jarl Orm ma...

Robert Low powraca jak zawsze z nowymi pomysłami rozszerzając o nowe wątki stworzony przez siebie świat Wikingów. Autor przyzwyczaił mnie do ciągłej akcji, dobrze napisanych bohaterów oraz wyjątkowych przygód, jakie są udziałem Orma i jego paczki. Low, będąc ekspertem w tematyce dotyczącej Wikingów poszedł teraz o wiele dalej, udoskonalił bowiem bardzo dobrze przemyślany obraz brutalnego i prymitywnego świata średniowiecza, który nie ogranicza się tylko do północnych rejonów Europy zwykle kojarzonych z Wikingami. Jest rok 972, Low rozpoczyna trzeci tom z grubej rury, od brutalnego opisu nabicia na pal, ale zapewniam, że to nie jest jeszcze szczyt jego możliwości.

Trzeci tom cyklu "Zaprzysiężeni" przenosi akcję z powrotem na północ, gdzie bohaterowie powieści odpoczywają w domostwach i budują nowy statek. Ale ich spokojna wegetacja nie trwa długo, ponieważ szybko przypominają sobie o nich problemy. Tym razem próbują podjąć się ponownego odnalezienia mitycznego Skarbu Attyli, za którym już podążali w pierwszym tomie, a nie była to wyprawa zakończona sukcesem. Oczywiście sprawa nie jest prosta. Muszą ponownie pokonać tysiące kilometrów, przedrzeć się przez tereny Słowian i nawet Amazonek (których ślady osadnictwa znaleziono na terenie dzisiejszej Ukrainy),a także walczyć ze starym wrogiem. Jednak wielka nagroda wydaje się być już na wyciągnięcie ręki.

Akcja powieści skacze po różnych lokalizacjach, począwszy od Nowogrodu Wielkiego po wielu lokacjach od północnej Europu aż po Morze Czarne. Historia opisana w powieści jest oczywiście fikcją, ale z uwagi na zamiłowanie autora do szczegółów dostajemy opowieść powiązaną wątkami z wydarzeniami znanymi z historii i opisanymi przez średniowiecznych kronikarzy. Low czerpie całymi garściami z opowieści i legend szkockich, nordyckich, a także słowiańskich. Postacie m.in. księcia Włodzimierza, Dobrynia, Swendelda, Luta, Olafa są opisane szeroko na kartach historii. Z małymi wyjątkami, gdzie nadał im dodane od siebie cechy lub przypisał czyny łączące ich bezpośrednio z Ormem i jego grupą. Trzymając się wiernie znanej historii Low naszkicował polityczne i społeczne aspekty życia w X wieku. Wady ludzi opisuje świetnie przy okazji kreślenia politycznej wojny książąt ruskich.

Jest się czym emocjonować, ponieważ Low dokonał tego, czego po nim oczekiwałem - po raz kolejny napisał powieść wciągającą, realistyczną na wysokim poziomie. Z każdym kolejnym tomem historia robi się coraz lepsza, z głębszym tłem i wieloma wątkami przeplatającymi się z historią i mitami. Poziom brutalności stale rośnie, ale jest to w końcu powieść osadzona w realiach X wieku, więc naprawdę tego się tutaj oczekuje. Ta fascynacja barbarzyńskim światem, który na dodatek zostaje zalany kolejną fają zabobonów przyniesionych przez chrześcijaństwo wręcz fascynuje i przyciąga jak magnes. Czekam na więcej.

http://bit.ly/1ppznVh

Robert Low powraca jak zawsze z nowymi pomysłami rozszerzając o nowe wątki stworzony przez siebie świat Wikingów. Autor przyzwyczaił mnie do ciągłej akcji, dobrze napisanych bohaterów oraz wyjątkowych przygód, jakie są udziałem Orma i jego paczki. Low, będąc ekspertem w tematyce dotyczącej Wikingów poszedł teraz o wiele dalej, udoskonalił bowiem bardzo dobrze przemyślany...

Coś jakby minimalnie lepsza od poprzednich części.
Może cykl się rozkręci? Ja dam mu szansę.

Coś jakby minimalnie lepsza od poprzednich części.
Może cykl się rozkręci? Ja dam mu szansę.