Publikacja prezentuje mniej znane osobistości z kart historii. Poznajemy takie kobiety jak: Janina Lewandowska, Eugenia Lewicka, Zofia Leśniowska, Danuta Siedzikówna. I wiele innych, pasjonujących życiorysów.

Bohaterki książki Jarosława Molendy dzieli wszystko: wiek, pochodzenie, wykształcenie, status społeczny. Jednak coś je łączy: śmierć w kwiecie wieku.

''Polki przeklęte" to pozycja dla każdego z nas. Wzbudza emocje. O tych kobietach nie można zapomnieć. Autor pisze w sposób ciekawy, nie ucieka od trudnych tematów.

Polecam.

Warto zajrzeć do zamieszczonej na końcu bibliografii

Publikacja prezentuje mniej znane osobistości z kart historii. Poznajemy takie kobiety jak: Janina Lewandowska, Eugenia Lewicka, Zofia Leśniowska, Danuta Siedzikówna. I wiele innych, pasjonujących życiorysów.

Bohaterki książki Jarosława Molendy dzieli wszystko: wiek, pochodzenie, wykształcenie, status społeczny. Jednak coś je łączy: śmierć w kwiecie wieku.

''Polki...

Zauważyłem, że seria ma "problem" z tytułami. Nie pasują po prostu do treści. W tym przypadku bodajże tylko 2 historie (może 3) dotyczą "Polek przeklętych". W pozostałych tytułowe kobiety są bardziej tłem dla innych postaci (Piłsudski, Rydz-Śmigły). Czyta się dobrze, lektura tego typu zawsze poszerza horyzonty i wzmaga apetyt. Dla historyków-amatorów. Dla znawców tematu, którzy chcą marudzić, że to nie ma nic wspólnego z literaturą naukową i funta kłaków warta - weźcie się za "poważną" lekturę.

Zauważyłem, że seria ma "problem" z tytułami. Nie pasują po prostu do treści. W tym przypadku bodajże tylko 2 historie (może 3) dotyczą "Polek przeklętych". W pozostałych tytułowe kobiety są bardziej tłem dla innych postaci (Piłsudski, Rydz-Śmigły). Czyta się dobrze, lektura tego typu zawsze poszerza horyzonty i wzmaga apetyt. Dla historyków-amatorów. Dla znawców tematu,...

Molenda opisuje kilka biografii kobiet, które miały "pod górkę"-m.in. Eugenii Lewickiej (kochanki Piłsudskiego),Janiny Lewandowskiej (zamordowanej jako jedyna Polka w Katyniu),córki Sikorskiego, Wiery Gran. Nic odkrywczego, ale napisane dobrym stylem więc można przeczytać dla odświeżenia.

Molenda opisuje kilka biografii kobiet, które miały "pod górkę"-m.in. Eugenii Lewickiej (kochanki Piłsudskiego),Janiny Lewandowskiej (zamordowanej jako jedyna Polka w Katyniu),córki Sikorskiego, Wiery Gran. Nic odkrywczego, ale napisane dobrym stylem więc można przeczytać dla odświeżenia.

Polki przeklęte? - Molenda
Książka interesująca. Podzielona na części, każda część opisuje nam życie innej niesamowitej i dzielnej Kobiety. Wątki są wciągające i dotyczą też innych osób: jak bracia, mężowie, ojcowie.
Ogromny minus dla mnie to przytłaczająca ilość przypisów ! Prawie na każdej stronie.
5/10

Polki przeklęte? - Molenda
Książka interesująca. Podzielona na części, każda część opisuje nam życie innej niesamowitej i dzielnej Kobiety. Wątki są wciągające i dotyczą też innych osób: jak bracia, mężowie, ojcowie.
Ogromny minus dla mnie to przytłaczająca ilość przypisów ! Prawie na każdej stronie.
5/10

Książka zapowiadała się na znacznie ciekawszą niż jest w rzeczywistości.
Pomimo szumnych zapowiedzi, że będzie traktować wyłącznie o kobietach, często gęsto przemilczanych przez innych pisarzy, czy niedostatecznie docenionych przez biografów męskich postaci, to w niektórych przypadkach otrzymujemy obraz tej, czy innej pani (np. córki Sikorskiego, czy Emilii Lewickiej) widziany przez pryzmat bliskich im mężczyzn. O nich samych, tj. o gustach, upodobaniach, charakterze, dokonaniach dowiadujemy się naprawdę niewiele.
Inną kwestią jest dobór postaci. Zasugerowana podtytułem książki „wielkie kobiety” nie mogłam zrozumieć dlaczego jeden z rozdziałów poświęcony jest np. żonie marszałka Rydza- Śmigłego (czyli osobie wyjątkowo mało sympatycznej, wyniosłej i dbającej głównie o własny interes, żyjącej ponad stan, wykorzystującej swoją pozycję do wyszarpywania pieniędzy z budżetu państwa w czasach przedwojennych, potem wyprzedającej własność de facto państwową tylko po to, aby mieć za co grać w kasynach Monte Carlo). Szczerze mówiąc również w kilku innych przypadkach owa „wielkość” jest dla mnie niejasna… Talent, wzorowa postawa, czy bohaterstwo, to owszem, tego nie można odmówić naszym bohaterkom, ale czy to jest od razu wielkość, to dla mnie kwestia dyskusyjna….
Jednak wszystko to blednie przy posłowiu, które delikatnie rzecz ujmując zwyczajnie mnie zniesmaczyło. Zamiast podziękowań, czy jakichś wyjaśnień, otrzymaliśmy coś na kształt nawoływania do kolejnego polowania na czarownice. Ciąg dalszy „polskiego piekiełka” kilkukrotnie piętnowanego przez pisarza we wcześniejszych rozdziałach w czystej formie…. A już stwierdzenie, że zamachy z 11 września 2001 roku są konsekwencją nieukarania sprawców mordu katyńskiego wprawiło mnie w osłupienie. Z większym objawem megalomanii dawno się nie spotkałam i nawet nie chce mi się zastanawiać w jaki sposób można było dojść do takiego wniosku….
Niestety, ale również styl pana Molendy jakoś nie przypadł mi do gustu. Wspominanie na początku rozdziału o końcowym losie kolejnej bohaterki to zabieg, dzięki któremu raczej ciężko wzbudzić zainteresowanie czytelnika (zakładając, że nie zna on życiorysu owej pani),potem przeskakiwanie w czasie do tyłu i do przodu i znowu do tyłu też raczej nie ułatwia odbioru.

Książka zapowiadała się na znacznie ciekawszą niż jest w rzeczywistości.
Pomimo szumnych zapowiedzi, że będzie traktować wyłącznie o kobietach, często gęsto przemilczanych przez innych pisarzy, czy niedostatecznie docenionych przez biografów męskich postaci, to w niektórych przypadkach otrzymujemy obraz tej, czy innej pani (np. córki Sikorskiego, czy Emilii Lewickiej)...

Dobra. Przedstawia mniej znane ( oprócz Inki) z powszechnej historii losy kobiet. Mnie bardzo poruszyły losy Janiny Lewandowskiej córki gen Dowbora-Muśnickiego. Poza tym zapamiętam trafny cytat doskonale ukazujący jak obce "towarzyszom" było pojęcie honoru, które było tak silne wsród oficerów polskich, którzy miedzy innym dlatego, nie uciekali z niewoli Radzieckiej, że było to sprzeczne z ich honorem i danym słowem:
"Doradca radziecki płk [Jurij] Nikołaszkin, któremu Różański próbował wyjaśnić, na czym polega jego problem, w ogóle nie mógł zrozumieć, o co chodzi:
Co to znaczy, że ty dałeś słowo honoru? Jeśli dałeś, to znaczy,że ono było twoje, a jak było twoje, to przecież możesz je odebrać"
Polecam lekturę.

cytat str.208 z rozdziału dot.Emilii Malessy

Dobra. Przedstawia mniej znane ( oprócz Inki) z powszechnej historii losy kobiet. Mnie bardzo poruszyły losy Janiny Lewandowskiej córki gen Dowbora-Muśnickiego. Poza tym zapamiętam trafny cytat doskonale ukazujący jak obce "towarzyszom" było pojęcie honoru, które było tak silne wsród oficerów polskich, którzy miedzy innym dlatego, nie uciekali z niewoli Radzieckiej, że było...

W czasie tegorocznych wakacji z okazji 73 rocznicy powstania warszawskiego przeczytałam książkę "Polki przeklęte? wielkie kobiety - dramatyczne biografie" Jarosława Molendy. Są tam biografie 7 kobiet, ale mnie urzekły 3 z nich. I choćby dla tych trzech kobiet warto było kupić tę książkę zwłaszcza, że przed jej przeczytaniem znałam tylko historię "Inki". Oprócz wspomnianej "Inki" czyli Danuty Siedzikówny zachwyciły mnie biografie kapitan Emilii Malessy "Marcysii" oraz porucznik Janiny Lewandowskiej "Lotniczki". Książka napisana moim zbyt rozlegle, czasem zdanie lub hipoteza są powtarzane po paru stronach. Mimo wszystko książka jest napisana prostym, zrozumiałym jezykiem. Zaznaczę tylko, że w książce oprócz glownych biografii możemy poznać także historie innych osob, którymi najczęściej są mężczyźni (ojcowie, mężowie, przyjaciele itp.). Mnie osobiście nie przezkadzał ten fakt jednak inni różnie do tego podchodzą. Podsumowując: mimo wszystko polecam książkę . Są w niej historie kobiet które walczyły o ten kraj i część straciła życie dla niego, dlatego warto przeczytać tę książkę. Warto pamiętać o poległych za ten kraj.

W czasie tegorocznych wakacji z okazji 73 rocznicy powstania warszawskiego przeczytałam książkę "Polki przeklęte? wielkie kobiety - dramatyczne biografie" Jarosława Molendy. Są tam biografie 7 kobiet, ale mnie urzekły 3 z nich. I choćby dla tych trzech kobiet warto było kupić tę książkę zwłaszcza, że przed jej przeczytaniem znałam tylko historię "Inki". Oprócz wspomnianej...

„Niby widzicie mnie i mówicie: Piłsudski. A tymczasem nas jest tu całe towarzystwo, cała gromada. Więc najpierw Ziuk, czupurny, uparty chłopak. Potem panicz z Zułowa, sentymentalny, romantyczny, delikatny, przepełniony uczuciami humanitarnymi i szlachetnymi popędami, następnie Sakya-Muni, mędrzec, który poznał świat i zbadał naturę ludzką do dna, zna jej wszystkie instynkty, słabości i popędy. Wreszcie – wódz.”

„Niby widzicie mnie i mówicie: Piłsudski. A tymczasem nas jest tu całe towarzystwo, cała gromada. Więc najpierw Ziuk, czupurny, uparty chłopak. Potem panicz z Zułowa, sentymentalny, romantyczny, delikatny, przepełniony uczuciami humanitarnymi i szlachetnymi popędami, następnie Sakya-Muni, mędrzec, który poznał świat i zbadał naturę ludzką do dna, zna jej wszystkie...

Lektura obowiązkowa

Lektura obowiązkowa

Ciekawa pozycja dla młodych adeptów historii

Ciekawa pozycja dla młodych adeptów historii