Oriana Fallaci. Portret kobiety
- Kategoria:
- biografia, autobiografia, pamiętnik
- Tytuł oryginału:
- Oriana. Una donna
- Wydawnictwo:
- Sonia Draga
- Data wydania:
- 2014-09-24
- Data 1. wyd. pol.:
- 2014-09-24
- Data 1. wydania:
- 2013-10-01
- Liczba stron:
- 344
- Czas czytania
- 5 godz. 44 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788379990689
- Tłumacz:
- Alina Pawłowska-Zampino
Oriana Fallaci
Kobieta, która przeprowadziła historyczny wywiad z Lechem Wałęsą. Przebojem weszła do świata dziennikarstwa, zdominowanego przez mężczyzn. Odkryła Amerykę lat 50., zaprzyjaźniła się z gwiazdami Hollywood i kosmonautami z bazy NASA. W latach 60. zamieszkała w Nowym Jorku, żeby być stale w centrum świata informacji. W 1967 roku jako jedyna włoska dziennikarka pojechała do Wietnamu, żeby móc wreszcie pisać o polityce na swój sposób. Stawiła czoła najpotężniejszemu człowiekowi tamtej epoki, Kissingerowi.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Twarda kobieta o gołębim sercu?
Cristina De Stefano, włoska autorka znana z książki na temat „kobiet niepokornych”, po raz kolejny odważyła się na dwie rzeczy. Pierwszą z nich jest podjęcie próby napisania biografii jednego z najważniejszych symboli dziennikarstwa XX wieku, czyli Oriany Fallaci. Druga natomiast dotyczy kreacji mniej znanego wizerunku tej włoskiej reporterki, korespondentki wojennej i pisarki, która przeprowadziła wywiady z najbardziej znanymi w tamtym okresie przywódcami światowymi i ludźmi mającymi duży wpływ na późniejszy rozwój wydarzeń politycznych i społecznych na świecie.
Autorka „Penelopy na wojnie” nie chciała nawet słyszeć o tym, aby ktoś nawet spróbował nakreślić w książce jej własne życie, doświadczenia i charakter – twierdziła, że biografowie to oszuści, którzy umyślnie albo nieświadomie wprowadzają czytelników w błąd*, nawet sama chciała napisać własną autobiografię, aby uniknąć ewentualnych przekłamań. Nie udało się tego dokonać Orianie, ale Cristinie De Stefano udało się wydać książkę o życiu i twórczości tej niepokornej Włoszki.
O czym dowiadujemy się podczas lektury „Oriana Fallaci. Portret kobiety”? Przede wszystkim o niesłychanej determinacji, ambicji i odwadze bohaterki książki. Czytelnikowi imponuje postawa Oriany nie tylko podczas jej pierwszych prób dziennikarskich, kiedy zajmowała się tym, czego nie uważała za warte jej uwagi, czyli relacjami z rozpraw sądowych i pisaniem najnowszych plotek o gwiazdach filmowych. Istotne jest również to, że dziennikarka rzadko rezygnowała z postawionych sobie celów i nigdy nie próbowała udawać kogoś, kim w rzeczywistości nie była. Nie wstydziła się swojego pochodzenia (niezamożna rodzina z Florencji, ojciec-partyzant, zagorzały przeciwnik faszyzmu za czasów Mussoliniego) oraz wybuchowego charakteru, który pozwolił się jej „wybić” w czasach, kiedy to mężczyźni stawali się autorytetami w dziennikarstwie oraz dał wiele możliwości w pracy - m.in. podróże, nowe znajomości czy nawet umiejętność obrony własnego zdania (zwłaszcza po skandalu, jaki wywołał tekst „Wściekłość i duma”). Od samego początku tworzyła swój wyjątkowy styl w pisaniu oraz przeprowadzeniu wywiadów – dla niektórych jej rozmówców, np. Henry’ego Kissingera, ta rozmowa okazała się najgorszym momentem w życiu, ba, tak ważne osobistości, jak Fidel Castro czy Jan Paweł II odmówiły wywiadu z Włoszką po zapoznaniu się z jej metodą pracy.
W pamięci czytelników i wielbicieli pióra Oriana Fallaci zapisała się jako drobna brunetka o inteligentnym spojrzeniu, trzymająca w dłoniach zapalonego papierosa. Pomimo wykreowanego przez siebie wizerunku twardej, nieugiętej reporterki, Oriana nie ukrywała swojej kobiecości i podkreślała swoją oryginalną urodę, ale też skrycie marzyła o tym, żeby wyjść za mąż za ukochanego mężczyznę i urodzić mu dzieci. Niestety, w parze z udaną karierą zawodową nie szło życie miłosne Oriany. Pierwsza nieszczęśliwa miłość, przelotne związki z mężczyznami, bliska znajomość z Francois Pelou, a później z Aleksandrosem Panakoulisem były ważnymi momentami w życiu Oriany, jednak wszystko to zakończyło się bolesnymi rozstaniami i cierpieniem dziennikarki, czego efektem było napisanie „Listu do nienarodzonego dziecka” czy „A Man”. W tej kwestii Cristina De Stefano pokazuje czytelnikowi odmienne oblicze autorki „Inszallach” – kobiety niepokornej, upartej i wybuchowej, która jest jednocześnie wrażliwa na krzywdę innych i wierna bliskim osobom. Jeśli coś lub kogoś kochała, to wkładała w to uczucie całą siebie, stawała się inną osobą: bardziej delikatną i kruchą w porównaniu z tą znaną i popularną osobowością dziennikarską, która przeprowadzała wywiady z Mauamarem Kadafim czy Jasirem Arafatem. Jedno trzeba było przyznać – Oriana Fallaci doskonale ukrywała osobiste tajemnice.
Rodzina, pisanie, książki Nowy Jork, Florencja, papierosy, Aleksandros Panakoulis, polityka – to wszystko kochała Oriana Fallaci. Cristina De Stefano napisała przejmującą książkę o kobiecie podziwianej przez wielu ludzi (dziennikarzy, feministki, pisarzy, polityków czy osoby, które marzą o karierze artystycznej lub reporterskiej),która ze swoimi dramatami i cierpieniami zawsze musiała radzić sobie sama. Oriana nigdy nie potrafiła zaakceptować istnienia czegoś takiego, jak śmierć. Mimo przegranej walki z nowotworem w 2006 roku ta włoska dziennikarka zyskała w oczach czytelników nieśmiertelność. „Oriana Fallaci”. Portret kobiety to biografia, którą warto przeczytać, aby odkryć coś nowego o życiu i twórczości tytułowej Włoszki.
Anna Wolak
* Cytat pochodzi z recenzowanej ksiażki.
Oceny
Książka na półkach
- 359
- 353
- 105
- 18
- 10
- 8
- 5
- 4
- 4
- 3
OPINIE i DYSKUSJE
Bez polotu. Autorka aż za mocno wzięła sobie do serca słowa Oriany Fallaci, żeby pisać prosto. Jest wręcz licealnie. Poza tym dziwny, trochę obsesyjny podziw autorki dla ikony dziennikarstwa buduje dziwną atmosferę, a sama Fallaci wcale na tym nie zyskuje.
Nie polubiłam Oriany czytając tę biografię. Dokończyłam książkę, choć pod koniec już trochę się nie mogłam doczekać ostatniej strony.
Zawsze lubiłam biografie, ale chyba ten styl opisywania ludzi, gdzie nie nadaje się charakteru postaci, nie przemawia do mnie. Podobnie jak czytając o Simonie Kossak, tak i tu w ogóle nie wyłaniała się z tych opisów żywa osoba.
Bez polotu. Autorka aż za mocno wzięła sobie do serca słowa Oriany Fallaci, żeby pisać prosto. Jest wręcz licealnie. Poza tym dziwny, trochę obsesyjny podziw autorki dla ikony dziennikarstwa buduje dziwną atmosferę, a sama Fallaci wcale na tym nie zyskuje.
więcej Pokaż mimo toNie polubiłam Oriany czytając tę biografię. Dokończyłam książkę, choć pod koniec już trochę się nie mogłam doczekać...
Znakomita biografia najsłynniejszej włoskiej dziennikarki znanej w Polsce również z tego, że przeprowadziła wywiad z Lechem Wałęsą. Ostatnie lata jej życia, gdy chora na raka Fallaci wdała się w wojnę z islamem po ataku na World Trade Center, uczyniły z dziennikarki o zapatrywaniach lewicowych ikonę prawicy.
Znakomita biografia najsłynniejszej włoskiej dziennikarki znanej w Polsce również z tego, że przeprowadziła wywiad z Lechem Wałęsą. Ostatnie lata jej życia, gdy chora na raka Fallaci wdała się w wojnę z islamem po ataku na World Trade Center, uczyniły z dziennikarki o zapatrywaniach lewicowych ikonę prawicy.
Pokaż mimo toJeżeli tak jak ja - przeczytałyście wszystko co napisała Oriana Fallaci, to książka ta jest dla Was lekturą obowiązkową!
A o Orianie nie trzeba wiele mówić: przebojem weszła do świata dziennikarstwa, zdominowanego przez mężczyzn. Odkryła Amerykę lat 50., zaprzyjaźniła się z gwiazdami Hollywood i kosmonautami z bazy NASA. W latach 60. zamieszkała w Nowym Jorku, żeby być stale w centrum świata informacji. W 1967 roku jako jedyna włoska dziennikarka pojechała do Wietnamu, by wreszcie pisać o polityce na swój sposób. Stawiła czoła najpotężniejszemu człowiekowi tamtej epoki, Kissingerowi.
Portret Cristiny de Stefano pozwala Orianę lepiej zrozumieć. Poznać ją.
Całkiem udana pozycja!
Jeżeli tak jak ja - przeczytałyście wszystko co napisała Oriana Fallaci, to książka ta jest dla Was lekturą obowiązkową!
więcej Pokaż mimo toA o Orianie nie trzeba wiele mówić: przebojem weszła do świata dziennikarstwa, zdominowanego przez mężczyzn. Odkryła Amerykę lat 50., zaprzyjaźniła się z gwiazdami Hollywood i kosmonautami z bazy NASA. W latach 60. zamieszkała w Nowym Jorku, żeby być...
Pochłaniam wszystko co dotyczy Oriany. Nie jestem dziennikarką, ale jest życie, twórczość oraz poglądy mnie fascynują. Sama Oriana powiedziała, że nikt nie może napisać jej biografii tylko ona. Niemniej "Portret Kobiety" warto przeczytać ot choćby po to, żeby na Oriane spojrzeć z perspektywy innej osoby. Polecam
Pochłaniam wszystko co dotyczy Oriany. Nie jestem dziennikarką, ale jest życie, twórczość oraz poglądy mnie fascynują. Sama Oriana powiedziała, że nikt nie może napisać jej biografii tylko ona. Niemniej "Portret Kobiety" warto przeczytać ot choćby po to, żeby na Oriane spojrzeć z perspektywy innej osoby. Polecam
Pokaż mimo toMam mieszane uczucia co do tej książki. O Fallaci nie wiedziałem nic, poza tym, że była włoską dziennikarką i przeprowadziła wywiad z Wałęsą. Na czym polegała jej legenda, kim była, jaka była? Byłem ciekawy Fallaci, ale ta książka mojej ciekawości nie zaspokoiła. Od pewnego momentu nie czytałem jej, ale męczyłem.
Sama Oriana Fallaci była dziwną osobą, emocjonalną, egzaltowaną, upartą, zarozumiałą i egocentryczną. Nie polubiłem jej.
Sposób przedstawienia Fallaci przez autorkę też pozostawia wiele do życzenia. Biografia jest napisana bez życia i polotu, a autorka jest wręcz zakochana w Fallaci. Brak tu więc obiektywizmu i dystansu autorki. Zresztą w posłowiu de Stefano o tym wspomina - że jest zafascynowana Fallaci i że ta przenika ją do głębi.
Szkoda, zmarnowany potencjał.
Mam mieszane uczucia co do tej książki. O Fallaci nie wiedziałem nic, poza tym, że była włoską dziennikarką i przeprowadziła wywiad z Wałęsą. Na czym polegała jej legenda, kim była, jaka była? Byłem ciekawy Fallaci, ale ta książka mojej ciekawości nie zaspokoiła. Od pewnego momentu nie czytałem jej, ale męczyłem.
więcej Pokaż mimo toSama Oriana Fallaci była dziwną osobą, emocjonalną,...
Literacko książka jest na poziomie licealnej wprawki. Żywe zainteresowanie postacią przemieniło się w czytanie grzecznościowe, bo nie chciałam zawieść kogoś, kto mi tę książkę podsunął. Męka.
Literacko książka jest na poziomie licealnej wprawki. Żywe zainteresowanie postacią przemieniło się w czytanie grzecznościowe, bo nie chciałam zawieść kogoś, kto mi tę książkę podsunął. Męka.
Pokaż mimo toOriana Fallaci w pigułce, myślę, że Autorce całkiem się ten portret udał. Z tak bogatą biografią można się rozpisać jednak Autorka zwięźle przedstawia kolejne lata życia Oriany, nie odbiera to jednak książce jakości. Czy to zasługa Autorki czy tłumacza styl książki jest przystępny i czyta się ją błyskawicznie a sama postać Fallaci bardzo ciekawa, w końcu nie wszyscy Wielcy i Wpływowi decydowali się na wywiad z nią bojąc się efektu końcowego...czy nie wyjdą na idiotów?
Oriana Fallaci w pigułce, myślę, że Autorce całkiem się ten portret udał. Z tak bogatą biografią można się rozpisać jednak Autorka zwięźle przedstawia kolejne lata życia Oriany, nie odbiera to jednak książce jakości. Czy to zasługa Autorki czy tłumacza styl książki jest przystępny i czyta się ją błyskawicznie a sama postać Fallaci bardzo ciekawa, w końcu nie wszyscy Wielcy...
więcej Pokaż mimo toOrianę kocham i bezkrytycznie uwielbiam czytać o niej.
Orianę kocham i bezkrytycznie uwielbiam czytać o niej.
Pokaż mimo toCo było siłą napędową Oriany Fallaci, co ją ukształtowało i pchało w odległe zakątki świata, nawet pod ostrzałem?
Podobały mi się też włoskie nuty w tej książce.
Co było siłą napędową Oriany Fallaci, co ją ukształtowało i pchało w odległe zakątki świata, nawet pod ostrzałem?
Pokaż mimo toPodobały mi się też włoskie nuty w tej książce.
Książka pochłonięta jednym tchem. Napisana tak, że chce się czytać i czytać. Jak się skończy to człowiek normalnie jest w braku… wciąga jak narkotyk. Bardzo polecam tę opowieść o 1 zagranicznej dziennikarce, która zrobiła wywiad z Wałęsą, bo chyba większość osób z tego Orianę zna…. Z książki wyłania się piękny portret kobiety prawdziwej, nie tej z papierosem i w futrze z filmu Wajdy. Warto dowiedzieć się czegoś więcej o tej dziennikarce i pisarce…
Książka pochłonięta jednym tchem. Napisana tak, że chce się czytać i czytać. Jak się skończy to człowiek normalnie jest w braku… wciąga jak narkotyk. Bardzo polecam tę opowieść o 1 zagranicznej dziennikarce, która zrobiła wywiad z Wałęsą, bo chyba większość osób z tego Orianę zna…. Z książki wyłania się piękny portret kobiety prawdziwej, nie tej z papierosem i w futrze z...
więcej Pokaż mimo to