http://ksiazkinastolatki.blogspot.com/2015/08/13-recenzja-ksiazki-monument-14-niebo-w.html

Niebo w ogniu to już druga część trylogii Monument 14. Dużo różni się od pierwszej części, ma pewne wady, jednak czy przez to wypadła gorzej od poprzedniczki?

eżeli czytaliście moją recenzję poprzedniej części, wiecie dobrze, że pierwszy tom wypadł naprawdę w porządku i nie mogłam się doczekać, kiedy wreszcie przeczytam Niebo w ogniu. Uważam, że druga część wyszła nieco słabiej, natomiast nadal nie zmieniłam zdania, że to znakomita trylogia. Za niedługo wezmę się za trzeci tom, czyli Wściekły Wiatr, jednak teraz już wiem, aby zbyt wiele od niej nie oczekiwać.

Tym razem całą fabułę przedstawia nam nie tylko Dean, ale również jego młodszy brat - Alex. Alexa zdążyłam już polubić od początku Monumentu 14. Jako postać równi się od pozostałych bohaterów, jednak w tej części nie potrafiłam tego dostrzec. Był taki
sam jak Dean - styl opowiadania, przeżywanie emocji. Być może autorka nie bardzo potrafiła wczuć się w Alexa i uważam, iż trochę ją to przerosło, co jednak nie zmienia faktu, że ciekawie było czytać co rozdział inną historię. Brat głównego bohatera jest typowym kujonem, co nie raz autorka udowodniała nam to w książce. Podoba mi się jego tok myślenia i sposób analizowania wszystkiego. Szkoda, że w tej części Alex stał się postacią ''na uboczu'' i rzadko kiedy miał okazję włączyć się w fabułę.

Jestem zaskoczona, jak szybko czyta się tę serię. Akcja leci naprawdę szybko, sama byłam dezorientowana jak w zaledwie kilka godzin udało mi się ukończyć ten tom, jednak podczas czytania miałam wrażenie, iż autorka jak najszybciej chce skończyć Niebo w ogniu i zacząć pisać następną część. Moim zdaniem autorka za błyskawicznie się posuwała, czego niestety nie mogę uznać na plus. Wszelakie opisy zdążyły dawno wyginąć po pierwszym rozdziale - było ich jak na lekarstwo. Rozumiem, że cały czas coś się dzieje, ale poświęcenie jednej czy dwóch linijek na jakiś opis nie zrobi nic złego. Uboga narracja i opisy uniemożliwiały mi wyobrazić sobie tych wszystkich wydarzeń i katastrof. Śmieszy mnie, że najwięcej razy były opisywane ubrania Sahalii. Nie mam pojęcia, do czego to się przydało, bo jakby nie spojrzeć tylko jej wyglądzie autorka zaszczyciła uwagę. Czyli innych miała w czterech literach.



Oczywiście musiał pojawić się wątek miłosny (raczej wątki), a jakżeby inaczej? W pierwszej części było to naprawdę w porządku, ale tutaj były na siłę. Tak o, aby zapełnić puste stronice. Miłość Deana i Astrid od początku wydawała mi się kategorycznie niemożliwa, jednak autorka musiała coś między nimi namącić, co nie przypadło mi do gustu. Wyszło to bardzo nienaturalnie i niemożliwie. Reszta, czyli Josie-Niko i Sahalia-Alex jest sztuczna i nie przemyślana. Czy tylko ja mam takie wrażenie, że autorka wepchnęła to wszystko na siłę i bez jasnego sensu?

Mimo wszystko, nadal polecam Wam całą trylogię, choć trzeci tom jeszcze przede mną. Ciekawa fabuła, barwni bohaterowie, naturalne dialogi czynią ją niesamowitą powieścią. Nie wiem, dlaczego w tej recenzji skupiłam się na wadach, jednak jeśli czytaliście moją recenzję pierwszej części wiecie, że posiada znacznie więcej plusów, niż minusów, co nie zmienia faktów, że pierwsza część była trochę lepsza. Monument 14 to naprawdę lekka powieść, w sam raz na zrelaksowanie się po ciężkim dniu. Do wybitnych dzieł nie należy, jednak nadal uważam, że książka ma potencjał.

http://ksiazkinastolatki.blogspot.com/2015/08/13-recenzja-ksiazki-monument-14-niebo-w.html

Niebo w ogniu to już druga część trylogii Monument 14. Dużo różni się od pierwszej części, ma pewne wady, jednak czy przez to wypadła gorzej od poprzedniczki?

eżeli czytaliście moją recenzję poprzedniej części, wiecie dobrze, że pierwszy tom wypadł naprawdę w porządku i nie mogłam...