Dotychczas nie mogłam być obiektywna względem książek tejże autorki, ze względów osobistych, ale po przeczytaniu "Przemilczeń", uznaję iż kunszt literacki Gai rozwinął się na tyle, by na obiektywną opinię zasługiwać.

Młoda kobieta odnaleziona po latach przez rodzinę w klasztorze - to pomysł nie tylko dobry, ale i wymagający godnego rozwinięcia, któremu autorka niestety moim zdaniem nie do końca podołała, bo choć zakończenie rozwiało moje pewne podejrzenia, o możliwości istnienia pewnego tandetnego wątku, który był dość dobrą zmyłką, to jednak połowa książki jest zaledwie zbiorem opisów. Nie dzieje się kompletnie nic, co budowałoby napięcie.

Jednakże opisy zbudowane były w tak piękny, literacki sposób i zawierały pewne humorystyczne elementy, że jednak parło się naprzód, pomimo pojawiającego się momentami znużenia. To właśnie po tej książce widać jak bardzo rozwinęła się autorka.

Szkoda tylko, że jakiekolwiek nawiązanie akcji zaczyna się dopiero po przeczytaniu więcej niż połowy, a to trochę zniechęca, choć nie żałuję ukończenia tej książki i jeśli kogokolwiek znudzi wcześniej - zachęcam do przebrnięcia przez resztę :)

Dotychczas nie mogłam być obiektywna względem książek tejże autorki, ze względów osobistych, ale po przeczytaniu "Przemilczeń", uznaję iż kunszt literacki Gai rozwinął się na tyle, by na obiektywną opinię zasługiwać.

Młoda kobieta odnaleziona po latach przez rodzinę w klasztorze - to pomysł nie tylko dobry, ale i wymagający godnego rozwinięcia, któremu autorka niestety...