Zbiór kilkunastu opowiadań zmarłego, niestety, przed kilkunastu laty Kira Bułyczowa (Igora Możejki),osadzonych w niezwykłym, nawiedzanym przez kosmitów, szalonych wynalazców oraz zadziwiające zdarzenia mieście Wielki Guslar. Używając „fantastycznego” sztafażu autor opisuje i wyśmiewa rozliczne przywary życia rosyjskiej prowincji oraz ogólnie, różne słabości przedstawicieli rodzaju ludzkiego. Czyni to jednak z humorem, dobrotliwie oraz z pewnym pobłażaniem dla tychże słabości. Dawniejsze opowiadania z tej serii bazowały głównie na obśmiewaniu absurdów społeczeństwa komunistycznego. Prezentowane w obecnym tomie podzielić można na dwie grupy. Starsze nie były uprzednio szczególnie rozpowszechniane ze względu na zbyt otwarte nawiązywanie do kwestii politycznych oraz krytykę władz i systemu społecznego, politycznego czy gospodarczego ZSRR. Nowsze nawiązują już do epoki lat osiemdziesiątych (czyli tytułowej pierestrojki) oraz dziewięćdziesiątych XX w. (upadku komunizmu i ZSRR). Przesłanie tomu okazuje się jednocześnie pesymistyczne (pomimo nowego otoczenia tak naprawdę niewiele się zmieniło, władza pozostała władzą, ludzie ludźmi – ze wszystkimi słabościami jednej i drugiej strony),jak i optymistyczne (zaradni mieszkańcy Wielkiego Guslaru potrafią poradzić sobie zarówno ze skorumpowanymi urzędnikami, jak i gangsterami – przybysze z obcych planet wydają się na tle poprzednio wymienionych niegroźni i wręcz przyjaźni). W tomie trafiają się opowiadania słabsze i lepsze, jak zwykle w tego rodzaju zbiorach, każdy z miłośników specyficznego humoru Kira Bułyczowa z pewnością jednak znajdzie wśród nich coś dla siebie.

Zbiór kilkunastu opowiadań zmarłego, niestety, przed kilkunastu laty Kira Bułyczowa (Igora Możejki),osadzonych w niezwykłym, nawiedzanym przez kosmitów, szalonych wynalazców oraz zadziwiające zdarzenia mieście Wielki Guslar. Używając „fantastycznego” sztafażu autor opisuje i wyśmiewa rozliczne przywary życia rosyjskiej prowincji oraz ogólnie, różne słabości przedstawicieli...

Mam na półce kilka „dyżurnych” zbiorów opowiadań po które sięgam w ramach przerywnika na czytanie kolejnych książek. Zawsze z wielką przyjemnością sięgam po epizody z Wielkiego Guslaru.
Plusy:
- 17 opowiadań opisujących niecodzienne lub raczej codzienne życie mieszkańców Wielkiego Guslaru;
- przedstawiony radziecki świat, z jego wszystkimi absurdami;
- bohaterowie, których zachowanie i styl życia doprowadzają miejscami do łez;
- poruszenie wielu ważnych tematów;
- ciągłe i niespodziewane spotkania z kosmitami z zaskakującymi finałami;
- zabawa, relaks i rozrywka gwarantowane;
- jak dla mnie najlepsze to „Zagraniczny agent kosmiczny” „Klina, klinem” „Cena krokodyla”, „Liśki”.
Minusy:
- powtarzające się opowiadania z innych tomów;
- niektóre opowiadania takie sobie, bez polotu;
- trochę razi komunistycznymi sloganami.
Ogółem książka dobra.

Mam na półce kilka „dyżurnych” zbiorów opowiadań po które sięgam w ramach przerywnika na czytanie kolejnych książek. Zawsze z wielką przyjemnością sięgam po epizody z Wielkiego Guslaru.
Plusy:
- 17 opowiadań opisujących niecodzienne lub raczej codzienne życie mieszkańców Wielkiego Guslaru;
- przedstawiony radziecki świat, z jego wszystkimi absurdami;
- bohaterowie, których...

To była moja pierwsza przygoda z Kirem Bułyczowem. Krótkie opowiadanka doskonale umilają czas, jeśli zaczniemy to już nie skończymy.
Polecam z czystym sumieniem.

To była moja pierwsza przygoda z Kirem Bułyczowem. Krótkie opowiadanka doskonale umilają czas, jeśli zaczniemy to już nie skończymy.
Polecam z czystym sumieniem.

Jak już się polubi styl Wielkiego Guslaru, to czyta się naprawdę przyjemnie. Taka fantastyka w komunistycznym stylu.

Jak już się polubi styl Wielkiego Guslaru, to czyta się naprawdę przyjemnie. Taka fantastyka w komunistycznym stylu.

Bardzo ciekawy, wręcz wciągający tomik opowiadań Bułyczowa. Niestety ma jeden minus: trochę męcząca.

Bardzo ciekawy, wręcz wciągający tomik opowiadań Bułyczowa. Niestety ma jeden minus: trochę męcząca.

Opowiadania lepsze i gorsze, ciekawsze i wiejące nudą. Ogólnie im dalej, tym ciekawiej.

Opowiadania lepsze i gorsze, ciekawsze i wiejące nudą. Ogólnie im dalej, tym ciekawiej.