Jeśli ktoś twierdzi, że opowieść o pogmatwanym życiu pana Szarego jest kontrowersyjna, to znaczy, że ta osoba jeszcze nie czytała 'Wilgotnych miejsc' Charlotte Roche.
Podczas lektury tej książki przez cały czas zastanawiałam się nad jedną kwestią - o co w niej chodzi? Większą część powieści zajmują bardzo śmiałe, wręcz naturalistyczne opisy tego, co lubi i robi sobie Helen, osiemnastoletnia bohaterka tej historii. Dziewczyna leży w szpitalu, i aby zabić sobie czas na realizację swojego planu, zaczyna myśleć o swoich wilgotnych miejscach na ciele. Ekshibicjonizm pełną gębą...
Ta kontrowersyjna otoczka sprawiła, że zadawałam sobie milion pytań. Czy 'Wilgotne miejsca' mają sprawdzić granicę cierpliwości czytelnika? Jakie jest jego wyczucie smaku, estetyki? Czy też czytanie tej książki coś miało nam uświadomić? Dla każdego z nas odpowiedzi będą różne. Sama dziwię się, że to piszę, ale według mnie 'Wilgotne miejsca' to książka z cyklu 'zakazany owoc literacki'. Może brzydzić, odrzucać, może też wydawać się irytująca, ale wciąga (!) i sprawia, że czytamy dalej, ukradkiem;-)
Szkoda tylko, że te opisy przyćmiewają prawdziwy charakter Helen... Z lektury 'Wilgotnych miejsc' wyniosę tylko jedno - że jednak jestem cierpliwa.

Jeśli ktoś twierdzi, że opowieść o pogmatwanym życiu pana Szarego jest kontrowersyjna, to znaczy, że ta osoba jeszcze nie czytała 'Wilgotnych miejsc' Charlotte Roche.
Podczas lektury tej książki przez cały czas zastanawiałam się nad jedną kwestią - o co w niej chodzi? Większą część powieści zajmują bardzo śmiałe, wręcz naturalistyczne opisy tego, co lubi i robi sobie Helen,...