Kolejny tom przygód Lady Trent!

Jest lepszy od poprzedniego, który czytałam z wielką przyjemnością. Tutaj poza samymi smokami i pokonywaniem społecznych ograniczeń przewidzianych dla kobiet, pojawia się również cała masa interesujących wątków.

Oczywiście społeczne ograniczenia wciąż są obecnego, ale podejście jest nieco inne, ponieważ teraz główna bohaterka jest matką i boryka się głównie z konwenansami dotyczącymi macierzyństwa. W tym ze swoim zasadniczym brakiem instynktu macierzyńskiego. Jasne, kocha syna, ale nie bardziej niż smoki. W związku z tym funkcjonuje w niej konflikt na tle tego, czy jest dobrą matką, jakie ma prawo do samorealizacji, skoro to wymaga niebezpiecznych (grożących śmiercią) posunięć, teraz, kiedy dziecko jest od niej zależne? Izabela nie ma łatwego życia, tyle wam powiem.

Wątek macierzyństwa Izabeli i jej wewnętrznego konfliktu to dla mnie wisienka na torcie świetniej powieści przygodowej, ponieważ tak rzadko czyta się w popularnej, rozrywkowej literaturze o tego typu sprawach. Nie chodzi tu nawet o trudy macierzyństwa, bo ej, klasowy charakter tychże, Izabela nie zajmuje się sama swoim dzieckiem i nikt tego nie wymaga w tym sensie, że ma odprawić nianię. Chodzi raczej o samo nastawienie do macierzyństwa jako obowiązku, który teraz określa w pełni jej społeczną pozycję. Czy ma prawo (społeczne, moralne, we własnym odczuciu) być kimś więcej niż matką i jakim kosztem to może nastąpić? Czy jest gotowa zapłacić cenę, jaką społeczeństwo żąda od niej za jej wolność? Pomimo stylizacji na epokę wiktoriańską, to są bardzo aktualne pytania i powieść nie udaje, że ma na nie gotowe odpowiedzi.

Poza tym mamy silny wątek kolonialny. Akcja przebiega w afrykopodobnym kontynencie, eksploatowanym przez ojczyznę głównej bohaterki. Sam kontynent targany jest konfliktem zbrojnym, sytuacja nie jest tam bezpieczna, a Izabela troszczy się głównie o to, co stanie ze smokami, jeśli wojna wybuchnie. Mamy dużo polityki i lawirowania pomiędzy frakcjami, sama Izabela zostaje nawet oskarżona o zdradę korony!

Dzieje się naprawdę dużo, ale nie wszystkie akcenty zostają równo rozłożone, dlatego pojawia się wrażenie, że powieść galopuje pod koniec. Początkowo mamy dokładny opis wszystkich działań, w które zaangażowani są bohaterowie. Kiedy stają się tylko świadkami, wszystko przyspiesza, ale to głównie przez to, że narracja ma charakter relacji i cóż, na ilu stronach można streścić posunięcia wojsk?

Oczywiście są smoki i są wspaniałe. Bardzo ciekawe są opisy pracy w tropikalnym klimacie, w dżungli w porze deszczowej. Ot, coś, czego nigdy nie doznałam, co jest dla mnie całkowicie obce i świetnie było poznać te realia nieco bliżej, zwłaszcza od tej praktycznej strony pijawek i nieustannego deszczu. Plus Brennan bawi się w antropologa i tworzy tu (znowu) obraz kilku kultur, bardziej zróżnicowanych jednak niż w poprzednim tomie i nie boi się nawet kreować systemu mitycznego i kosmologii wyjaśniającej świętość smoków w danej kulturze. Wyszło to bardzo gładko i profesjonalnie, niemal jak u Le Guin.

I dodatkowa perełka na koncie - aseksualna postać! Potwierdzona, samookreślona aseksualna postać pięknej damy, która chce być inżynierem i ma do tego zadatki! Więc dodatkowy punkcik za queerową reprezentację wykonaną dobrze.

Wniosek? Nie mogę się doczekać kolejnego tomu.

Kolejny tom przygód Lady Trent!

Jest lepszy od poprzedniego, który czytałam z wielką przyjemnością. Tutaj poza samymi smokami i pokonywaniem społecznych ograniczeń przewidzianych dla kobiet, pojawia się również cała masa interesujących wątków.

Oczywiście społeczne ograniczenia wciąż są obecnego, ale podejście jest nieco inne, ponieważ teraz główna bohaterka jest matką i...