Chcę żyć
- Kategoria:
- biografia, autobiografia, pamiętnik
- Wydawnictwo:
- Muza
- Data wydania:
- 2014-04-16
- Data 1. wyd. pol.:
- 2014-04-16
- Liczba stron:
- 306
- Czas czytania
- 5 godz. 6 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788377587515
- Tagi:
- Michał Piróg Izabela Bartosz ludzie znani
Kiedy był dzieckiem lekarze przepowiadali, że nie będzie chodził. Jednak dzięki swej determinacji został uznanym tancerzem i choreografem. Za najważniejsze uznaje zasady: być wiernym sobie i nie przestawać walczyć o swoje marzenia. Michał Piróg po raz pierwszy tak szczerze opowiada o trudnej drodze do spełnienia marzeń, okrywaniu korzeni, odważnym coming-oucie oraz o tym, dlaczego nie wierzy w słowo „nigdy”.
W "Chcę żyć", Michał opisuje wszystkie przeszkody, które musiał pokonać, aby dotrzeć tam, gdzie zawsze pragnął.
Przedstawia kluczowe momenty swojego życia, punkty zwrotne, w których odkrył swą prawdziwą tożsamość. Bezkompromisowość oraz absolutna uczciwość autora sprawiają, że książka na długo pozostaje w pamięci. Jest to historia jednostki o silnym charakterze i ogromnej wrażliwości, jej walki z systemem i drodze do odnajdywania w sobie równowagi.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Michał Piróg – człowiek, który szuka miłości
Dostałem książkę o Michale Pirogu i zacząłem się zaczytywać. Michał i jego taneczne kroki były ze mną wszędzie: w pracy, w domu, w autobusie, przez kilka dni czytałem o tym, jak na życie patrzy polska gwiazda telewizyjna i zastanawiałem się, jak to się ma do mojego życia… Ano nijak. Mimo to już dawno się tak nie emocjonowałem, czytając losy „głównego bohatera”. Tancerz opowiada
o swoim dzieciństwie, o dorastaniu, ważnych wyborach w życiu i determinacji, która często określała kierunek jego życia.
Sceptycznie podchodziłem do tej autobiografii, ponieważ gatunek ten zawsze rezerwowałem dla ludzi w dojrzalszym wieku, niemal u schyłku swojego życia, a tutaj sytuacja przedstawia się inaczej, Michał z całą pewnością na tamten świat się nie wybiera, więc albo czasy się zmieniły, albo sam gatunek zaczął ulegać zmianom. Właściwie jest to połączenie autobiografii z wywiadem i z małą domieszką felietonu.
Michał Piróg opowiada o tematach trudnych, o tolerancji, akceptacji, pochodzeniu i miłości, determinacji w dążeniu do celu i o sile, jaką trzeba mieć, żeby brnąć dalej. W książce pojawia się wiele mniej lub bardziej znanych nazwisk, pseudonimów i zakamuflowanych postaci z życia publicznego i prywatnego. Włazimy w prywatne życie Piroga, latamy do Izraela i do Stanów Zjednoczonych, poznajemy jego chłopaków, piszemy razem z nim SMS-y, płaczemy i śmiejemy się, zastanawiając się, czy to wszystko prawda. A jeżeli nie, to i tak jest z tego dobra powieść…
Jednak z czasem to czytadło zaczęło przypominać prymitywny telewizyjny talk show, w którym podczas randkowego spotkania osoby wypowiadają się, co lubią, a czego nie tolerują u swoich partnerów. Konfrontacje dwóch stron są tu bardzo częste, jednak mimo tych przywar książka jest niezwykle wciągająca, lekka, przyjemna i nieco smutna, czasem gorzka, jednak przeważnie optymistyczna, pozwalająca czerpać energię z samego podejścia do życia głównego bohatera.
Michał teatralny na oczach czytelników zmienia się w Michała telewizyjnego, który staje się częścią popkultury. Tancerz przemienił się w gwiazdę programów telewizyjnych, mam nadzieję, że kiedyś porzuci telemanię i zacznie znów tańczyć. Teraz już wiem, że Michała Piroga nie można zaklasyfikować po prostu jako geja, Żyda, czy wegetarianina, on jest człowiekiem, który szuka miłości…
Grzegorz Śmiałek
Oceny
Książka na półkach
- 528
- 383
- 204
- 23
- 21
- 13
- 13
- 10
- 5
- 4
Opinia
Pokonać barierę strachu i wstydu i być po prostu sobą to najtrudniejsze z ludzkich doświadczeń. Cały czas bowiem tkwimy w szeregu uwarunkowań, które w istotny sposób wpływają na nasze zachowania i wyznaczają nam maski, które wkładamy na siebie, by spełnić oczekiwania innych. Dla wielu jest to i naturalne, potrafią tak żyć całe życie, i wygodne i bezpieczne, bo spełniają pokładane w nich nadzieje, są akceptowani i przyjmowani, nie wzbudzają kontrowersji ani nie wywołują niepotrzebnych napięć, które mogłyby być powodem bycia na językach. Unikają wszelkich zadrażnień i napięć, przekonani, że dzięki temu ich życie będzie proste, nie skomplikowane, nie wzbudzające jakichkolwiek negatywnych ocen. Cóż z tego, skoro są sztuczni i nie prawdziwi. Bardziej się dla nich liczy to, co powie świat, nich to, żeby być sobą. Michał zawsze się bronił przed taką postawą, którą określa mianem faryzejskiej i obłudnej, ucieka przed ludźmi, którzy coś robią pod publikę i mocno się liczą z opinią innych kosztem własnej tożsamości i autentyczności. Nie chce ich oceniać, ale jednocześnie nie chce też z nimi funkcjonować, uważając, że jeżeli coś buduje się na kłamstwie i niedomówieniach, to tak naprawdę tkwi się w strukturze, w której nie ma wolności i radości życia a jest ciągłe uważanie czy wszystko, co się robi, musi być analizowane, konsultowane, weryfikowane, by nie przekroczyć ustalonych granic, i żeby przypadkiem coś nie wyszło na jaw. Dla niego czymś oczywistym jest powodzenie na głos, że jest gejem, Żydem, że ma wyraźnie sformowane poglądy moralne i polityczne, że ma już dość zaściankowości i tkwienie w hipokryzji. Naraża się takim podejściem bardzo wielu osobom, ale jego motto jest proste, albo ktoś mnie akceptuje takim jakim jestem albo go wokół mnie nie będzie. W tym bardzo szczerym wywiadzie opowiada o swoich początkach na scenie, o fascynacji tańcem i osiąganiu piedestału, o sukcesach i porażkach. Nie ukrywa trudnych doświadczeń, droga na szczyty nie jest łatwa, i tak jak sam opowiada w większości przypadków okupiona jest ciężką pracą i wieloma poświeceniami, w tym tymi naraz najbardziej utrudniającymi życie jak warunki mieszkaniowe czy zdrowy system żywieniowy, co uwidocznia się zwłaszcza wtedy kiedy brakuje pieniędzy a praca jest bardziej pasją niż zyskownym interesem. Ten aspekt życia wielu celebrytów jest dziś jakoś pomijany czy wręcz ukrywany, poznajemy ich kiedy osiągnęli sławę i są pożądani, więc mają zlecenia i środki, gorzej bywa kiedy, aby to osiągnąć nieraz muszą żyć skromnie, by nie powiedzieć na granicy przeżycia. Piróg nie wstydzi się o tym mówić, on traktuje pieniądze jako środek potrzebny mu do życia, a nie cel sam w sobie, i ma do nich zdrowe podejście, choć jak sam potwierdza, nie ma żadnych oszczędności, co wielokroć skutkowało w sytuacjach kryzysowych kłopotliwymi sytuacjami. Bez skrępowania, choć z zachowaniem dyskrecji, opowiada również o swojej inicjacji seksualnej, pierwszych miłościach i związkach, w tym o tym najbardziej znanym medialnie, choć nie potwierdzonym z nazwy z Andrzejem Piasecznym, który trwał najdłużej i silnie ukształtował jego osobowość. Opowiada o swoich priorytetach, o problemach z kręgosłupem, które nieraz kosztowały go wiele bólu i utratę zdrowia, o odkrywaniu swego żydostwa, o związkach z Izraelem i jego mieszkańcami, o swym ateizmie. Nie unika żadnego trudnego wątku, pokazuje kim jest, jak żyje, co dla niego jest ważne. Nie wstydzi się imprezowego życia, i nie ucieka też przed udziałem w kontrowersyjnych akcjach, czy to na rzecz gejów czy ochrony zwierząt. Zdaje sobie sprawę, że budzi skrajne emocje, ale też przede wszystkim chce być sobą, i jak sam podkreśla, nie stara się nigdy nic robić wbrew sobie i być szczerym aż do bólu, jeśli nawet by to kosztowało go utratę kogoś w swoim otoczeniu. Woli mieć prawdziwych i oddanych przyjaciół, a nie kogoś kto go krytykuje i chce zmieniać. Bardzo ciekawa lektura.
Pokonać barierę strachu i wstydu i być po prostu sobą to najtrudniejsze z ludzkich doświadczeń. Cały czas bowiem tkwimy w szeregu uwarunkowań, które w istotny sposób wpływają na nasze zachowania i wyznaczają nam maski, które wkładamy na siebie, by spełnić oczekiwania innych. Dla wielu jest to i naturalne, potrafią tak żyć całe życie, i wygodne i bezpieczne, bo spełniają...
więcej Pokaż mimo to