"... tak bywa tylko w powieściach, a w życiu nigdy"-
że "jedna świeca będzie się paliła przez całe życie..."
.
Przy akompaniamencie poszeptów pędzącego pociągu płyną słowa, układające się w gorzką lekcję o miłości, namiętności i zazdrości - wypowiedziane bynajmniej nie szeptem, a krzykiem rozpaczy prosto z trzewi. Pierwsze takty tej sonaty nieśmiało i w miarowym tempie wprowadzają nas w niuanse męsko- kobiecej rzeczywistości, burząc niejeden pogląd i podważając niejeden stereotyp. Szczególnie w kontekście epoki, której dotyczą (XIX w.). Ale nastrój tej sonaty to odczuwalne crescendo, gdzie emocje potęgują się wraz z każdym wypowiedzianym zdaniem i łykiem esencjonalnego czaju... Zmierzając w kierunku takim, gdzie w duszy jest miejsce wyłącznie na żal i "szarpiące nią szatany". Bo można tworzyć elaboraty o "porozumieniu dusz", czuć i myśleć "najwznioślejsze rzeczy", ale w ostatecznym rozrachunku tą siłą, która wydaje się być nadrzędna jest ... potrzeba "drugiego ciała".
.
Spijając z Tołstojowskich liter gorycz "całej otchłani nieszczęścia i nikczemnego kłamstwa", które dotyczyć może instytucji małżeństwa - możemy poczuć ten ciężar, który zagościł w duszy głównego bohatera. Jego spowiedź- szczera, odważna, dosadna- to paleta emocji, gdzie przeplata się zazdrość, pożądanie, nienawiść. Tym, co stanowi tło dla okrutnych gestów dręczycielstwa obojga małżonków jest muzyka- "straszna rzecz", która zamiast działać uszlachetniająco- działa na duszę hipnotyzująco- przenosząc w świat urojeń.
.
Kameralna to powieść, która pomimo niewielkiej objętości ma w sobie pewną siłę rażenia. Obrazuje szaleństwo, wściekłość, rodzaj maligny będącej skutkiem braku zaufania i podszeptów wyobraźni. Po części uniwersalną, po części prowokującą do stawiania pytań o naturę pewnych sił i szans człowieka w walce z nimi... Polecam.

"... tak bywa tylko w powieściach, a w życiu nigdy"-
że "jedna świeca będzie się paliła przez całe życie..."
.
Przy akompaniamencie poszeptów pędzącego pociągu płyną słowa, układające się w gorzką lekcję o miłości, namiętności i zazdrości - wypowiedziane bynajmniej nie szeptem, a krzykiem rozpaczy prosto z trzewi. Pierwsze takty tej sonaty nieśmiało i w miarowym tempie...

Sonata k.
,,(…) czyż nie było jasne, że między nimi wszystko dokonało się tego wieczoru?”
o bozee jakie dobre!

Sonata k.
,,(…) czyż nie było jasne, że między nimi wszystko dokonało się tego wieczoru?”
o bozee jakie dobre!

"Sonata Kreutznerowska" to krótka forma literacka, w zasadzie na jeden wieczór.
Główny bohater, Pozdnyszew podróżuje pociągiem, gdzie przypadkowo napotkanemu człowiekowi opowiada historię swojego życia. Historię bardzo burzliwą, pełną zazdrości, obsesji i chorego uczucia jakim darzył swoją żonę.
Pozdnyszew opowiada swojemu interlokutorowi jak cienka granica jest między tym, co się dzieje w umyśle człowieka niepotrafiącym poradzić sobie ze swoimi obsesyjnymi myślami, a wcieleniem tego w życie.
Historia jest wciągająca, Tołstoj stopniowo buduje napięcie, czytało się to świetnie.

"Sonata Kreutznerowska" to krótka forma literacka, w zasadzie na jeden wieczór.
Główny bohater, Pozdnyszew podróżuje pociągiem, gdzie przypadkowo napotkanemu człowiekowi opowiada historię swojego życia. Historię bardzo burzliwą, pełną zazdrości, obsesji i chorego uczucia jakim darzył swoją żonę.
Pozdnyszew opowiada swojemu interlokutorowi jak cienka granica jest między tym,...

Kolejna książka, w której istota problemu głównego bohatera leży w tym, że traktuje on poważnie swoje niemądre myśli.
Literacko to jest dobre, dobrze napisane, autor zagłębia się w ludzką psychikę... Każdy może wyciągnąć z tej historii inne wnioski. Moje są takie, że:
1) Traktowanie poważnie swoich myśli i przekonanie o ich prawdziwości przynosi często fatalne skutki.
2) Równouprawnienie, w tym prawo kobiet do edukacji umożliwiającej podjęcie pracy, z której mogą się same utrzymać, w dużej mierze rozwiązuje sytuację, która nęka narratora - że kobieta stosuje wszelkie podstępy, by "złowić" sobie męża. Ciekawe, co by sam zrobił w tamtych czasach na miejscu kobiety, żeby przeżyć i nie być społecznie wzgardzoną (jako "stara panna")?
3) Nie należy zawierać małżeństwa z kobietą, której się dobrze nie zna i w której widzi się tylko obiekt seksualny. (Wiem, że to banał, ale tak właśnie wtedy robili).

W mojej "wewnętrznej biblioteczce" (w głowie) książka zostaje umieszczona w kategorii "nie podoba mi się, bo nie lubię głównego bohatera". Co nie zmienia faktu, że literacko jest całkiem dobra. Dużo wspólnych motywów z "Anną Kareniną".

Przeczytałam posłowie autora i nie zgadzam się z nim, co raczej nie powinno dziwić - ciężko, żeby czytelnik wychowany w Europie w XXI wieku, dawno po rewolucji seksualnej, zgodził się z podejściem do seksu pozamałżeńskiego, jakie prezentuje XIX- wieczny, prawosławny Rosjanin ;) Zauważam w tej opowieści zupełnie inne rzeczy, niż te, które autor chciał przekazać.

Książka 7/10
Posłowie 1/10

Kolejna książka, w której istota problemu głównego bohatera leży w tym, że traktuje on poważnie swoje niemądre myśli.
Literacko to jest dobre, dobrze napisane, autor zagłębia się w ludzką psychikę... Każdy może wyciągnąć z tej historii inne wnioski. Moje są takie, że:
1) Traktowanie poważnie swoich myśli i przekonanie o ich prawdziwości przynosi często fatalne skutki.
2)...

Wciągająca historia, powolutku odkrywamy kolejne warstwy dramatu rodzinnego, no wprost genialne. Wszystko psuje posłowie w którym autor tłumaczy swój zamysł i przesłanie. Gdybym znała treść posłowia nigdy bym tego opowiadania nie przeczytała, no i wydaje mi się, że obecnie wydźwięk jest obecnie inny niż zamierzenia twórcy. Dobrze radzę nie czytajcie posłowia, przynajmniej przed lekturą treści utworu.

Wciągająca historia, powolutku odkrywamy kolejne warstwy dramatu rodzinnego, no wprost genialne. Wszystko psuje posłowie w którym autor tłumaczy swój zamysł i przesłanie. Gdybym znała treść posłowia nigdy bym tego opowiadania nie przeczytała, no i wydaje mi się, że obecnie wydźwięk jest obecnie inny niż zamierzenia twórcy. Dobrze radzę nie czytajcie posłowia, przynajmniej...

Książka krótka, ale treściwa. Porusza ciekawe i za razem mało popularne tematy jak negacja związków, pożycia małżeńskiego czy posiadana dzieci. Poglądy bohatera literackiego są dość kontrowersyjne, jednakże skłaniają również do zastanowienia się nad wieloma aspektami relacji damsko-meskiej jak i narzucanych kulturowo czy narodowo zachowań w społeczeństwie. Te ostatnie szczególnie istotne zważywszy na aktualne sytucje za naszymi granicami...

Książka krótka, ale treściwa. Porusza ciekawe i za razem mało popularne tematy jak negacja związków, pożycia małżeńskiego czy posiadana dzieci. Poglądy bohatera literackiego są dość kontrowersyjne, jednakże skłaniają również do zastanowienia się nad wieloma aspektami relacji damsko-meskiej jak i narzucanych kulturowo czy narodowo zachowań w społeczeństwie. Te ostatnie...

„Sonata Kreutzerowska” Lwa Tołstoja to krótka forma literacka i bardzo treściwa.
W czasie podróży pociągiem, jeden z pasażerów, dojrzały mężczyzna opowiada współpasażerom historię swojego życia małżeńskiego. Poznajemy jego poglądy na życie małżeńskie, opowiedziane w dość odważnej formie. Obserwujemy jego zmieniającą się perspektywę na wspólne życie rodzinne i postępującą wraz z wiekiem chorobliwą zazdrość o żonę. Temat dość powszechny w literaturze, za to ujęty z dużą wnikliwością, analizą charakteru i postępującymi emocjami. Postępowanie i poglądy bohatera irytują, ale też skłaniają do zastanowienia się nad jego poglądami na miłość, zazdrość i stosunek do kobiet.
Klasyka, godna przeczytania.

„Sonata Kreutzerowska” Lwa Tołstoja to krótka forma literacka i bardzo treściwa.
W czasie podróży pociągiem, jeden z pasażerów, dojrzały mężczyzna opowiada współpasażerom historię swojego życia małżeńskiego. Poznajemy jego poglądy na życie małżeńskie, opowiedziane w dość odważnej formie. Obserwujemy jego zmieniającą się perspektywę na wspólne życie rodzinne i postępującą...

Jeśli ufać posłowiu, przekonania bohatera Sonaty na temat instytucji małżeństwa oraz potępianie ludzkiej seksualności były zbieżne z poglądami samego Tołstoja. Na przełomie XIX i XX wieku głęboka negacja związków, pożycia małżeńskiego, zasadności reprodukcji, a nawet sensu istnienia jako takiego, prawdopodobnie wzbudziła wielkie kontrowersje.
Zapamiętajcie - każda kobieta, to wyrachowana kusicielka, jest powodem zastojów społecznych, opóźniania cywilizacyjnego rozwoju oraz stanowi wcielenie czystego zła. Autor pokusił się nawet o postawienie znaku równości między wszystkimi kobietami a prostytutkami.
Gdyby Pozdnyszewa (protagonistę) wrzucono, z całym zapleczem zdobytych doświadczeń i okaleczeń emocjonalnych oraz psychicznych niedomagań w "erę Tindera", nie byłby prawdopodobnie w stanie udźwignąć napięcia i kulturowych niuansów.
Wysoka ocena za jakość tekstu, a nie same idee, bo mimo, że przewinęło się tu kilka trafnych uwag, to miejscami wręcz obłąkańczy światopogląd. Zawiera trochę prawd o naturze człowieka, ale jest nastawiony na skrajnie moralizatorskie oceny.

Jeśli ufać posłowiu, przekonania bohatera Sonaty na temat instytucji małżeństwa oraz potępianie ludzkiej seksualności były zbieżne z poglądami samego Tołstoja. Na przełomie XIX i XX wieku głęboka negacja związków, pożycia małżeńskiego, zasadności reprodukcji, a nawet sensu istnienia jako takiego, prawdopodobnie wzbudziła wielkie kontrowersje.
Zapamiętajcie - każda kobieta,...

Literatura podróży – rzeczywistej i metaforycznej. W czasie jazdy pociągiem jeden z pasażerów opowiada o swym życiu i przemianie, jaka się w nim dokonywała gdy mijał kolejne „perony” w małżeństwie zawartym z chuci a przeobrażającym się w nienawiść.
Widzę w innych opiniach krytykę noweli za wygłaszane poglądy Pozdnyszewa. Faktycznie, w czasie lektury nie raz i nie dwa zmarszczyłam brwi, jednak zdarzało mi się także przytaknąć napisanym słowom. Czyn, który popełnił Pozdnyszew wpędził go niejako w szaleństwo, miota się boleśnie. Z jednej skrajności wpadł w drugą, ale ja dostrzegłam w „Sonacie Kreutzerowskiej” pewne malutkie i nieśmiałe zalążki feminizmu. Przecież właśnie bohaterowi chodziło o to, by przestać traktować kobiety tak, jak były traktowane. Przynajmniej ja w swojej naiwności tak to odebrałam.
W moim wydaniu przed „Sonatą Kreutzerowską” był jeszcze „Albert”. Ciekawe było to zestawienie. Moja głowa złożyła to w całość i dostałam jedną historię opowiadaną z perspektywy 2 mężczyzn walczących po swojemu o posiadanie kobiety.

Literatura podróży – rzeczywistej i metaforycznej. W czasie jazdy pociągiem jeden z pasażerów opowiada o swym życiu i przemianie, jaka się w nim dokonywała gdy mijał kolejne „perony” w małżeństwie zawartym z chuci a przeobrażającym się w nienawiść.
Widzę w innych opiniach krytykę noweli za wygłaszane poglądy Pozdnyszewa. Faktycznie, w czasie lektury nie raz i nie dwa...

Zazdrość. Uczucie stare jak świat, a oto jego kolejne oblicze, prowadzące do tragicznego finału.

Od samego początku wiadomo, że On zabije Ją. Punktem zapalnym jest tytułowa sonata, a katalizatorem zanikające małżeńskie uczucie i szaleństwo, w które popada główny bohater. Jedzie sobie chłopina pociągiem i zwierza się przygodnemu współpasażerowi ze swego życia, z miłości, szaleństwa, morderstwa. A co się przy tym nafilozofowuje! O przebrzmiałej instytucji małżeństwa i damsko- męskich zależnościach. Ta część wprawdzie trąci myszką i jest bardzo kontrowersyjna, ale nic to dziwnego, utwór powstał w XIX wieku.
Broni się za to cała historia, studium rozkładu małżeństwa, a przede wszystkim klimat opowiadania, typowo rosyjski. W pociągu, z samowarem, w bogatym ziemiańskim majątku, miejskiej rezydencji.

Może nie jest to szczytowe osiągnięcie Tołstoja, ale ten monolog zazdrosnego małżonka - mordercy przeczytałam z prawdziwą przyjemnością, a potem odsłuchałam sonatę skrzypcową nr 9 Beethovena, tzw. kreutzerowską, którą zainspirował się autor i pomyślałam, że lubię rosyjską literaturę klasyczną.

Zazdrość. Uczucie stare jak świat, a oto jego kolejne oblicze, prowadzące do tragicznego finału.

Od samego początku wiadomo, że On zabije Ją. Punktem zapalnym jest tytułowa sonata, a katalizatorem zanikające małżeńskie uczucie i szaleństwo, w które popada główny bohater. Jedzie sobie chłopina pociągiem i zwierza się przygodnemu współpasażerowi ze swego życia, z miłości,...