Początek opowieści o Zofii Kossak-Szczuckiej trochę mnie rozczarował, gdyż autorka zbyt często odwoływała się do wspomnień pisarki. Obawiałam się, że mam przed sobą odtwórczą biografię i zaraz przypomniała mi się książka Ewy Kraskowskiej "Siostry Bronte", która bazuje w większości na niedoścignionej biografii pióra Anny Przedpełskiej-Trzeciakowskiej.

Na szczęście moje obawy się nie potwierdziły, bo na kolejnych stronach pani Jurgała-Jureczka przywołuje mnóstwo innych źródeł. Są wśród nich wspomnienia kuzynek Zofii, czyli Magdaleny Samozwaniec i Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, są liczne listy do i od rodziny, przyjaciół, znajomych, są także cytaty z Bartoszewskiego, Wańkowicza, Dobraczyńskiego i innych uznanych pisarzy, wydawców, publicystów.
Bardzo to ubarwia całość, pokazując różne punkty widzenia oraz udowadniając, że autorka rzeczywiście napracowała się nad swoją książką.

Spodobało mi się to, że pisarka nie została pokazana tu jednostronnie - mamy i głosy uwielbienia, i krytyki (zarówno na temat twórczości, jak i życiowych wyborów, postaw, poglądów, czego przykładem mogą być rozbieżne opinie współwięźniarek obozu w Auschwitz).

Autorka biografii dużo miejsca poświęca rodzinie pisarki, jej utalentowanym przodkom, rodzeństwu, a także różnym pociotkom, z których część słynęła z dziwactw i ekstrawagancji.

Oczywiście ważne miejsce zajmuje charakterystyka twórczości Zofii Kossak-Szczuckiej, zwłaszcza trylogii poświęconej krzyżowcom i innym powieściom historycznym. Możemy poznać różne punkty widzenia i skrajne oceny utworów, jakie pojawiały się w prasie na przestrzeni lat.
Podobnie rzecz ma się z kwestią poglądów politycznych i religijnych autorki "Krzyżowców". Czy faktycznie była antysemitką, czy jedynie zagorzałą katoliczką, która przecież podczas wojny ratowała Żydów i pisała płomienne artykuły na temat potrzeby niesienia pomocy nie tylko warszawskiemu gettu...
Odpowiedzi udziela w swoim imieniu autorka biografii, przywołuje jednak również głosy autorytetów na miarę Władysława Bartoszewskiego.

Całość napisana jest barwnie, lekko, ale z rzetelnością prawdziwego badacza. Polecam nie tylko fanom twórczości Zofii Kossak-Szczuckiej.

Początek opowieści o Zofii Kossak-Szczuckiej trochę mnie rozczarował, gdyż autorka zbyt często odwoływała się do wspomnień pisarki. Obawiałam się, że mam przed sobą odtwórczą biografię i zaraz przypomniała mi się książka Ewy Kraskowskiej "Siostry Bronte", która bazuje w większości na niedoścignionej biografii pióra Anny Przedpełskiej-Trzeciakowskiej.

Na szczęście moje...