Syn znajduje notatki ojca na temat jego sentymentalnej podróży w miejce, gdzie jeździł jako chłopiec i gdzie być może został ktoś, kto mogł odegrać wielką rolę w jego życiu. Historia zauroczenia, niedojrzałości, wspomnienia, które tylko potęgują odczucie starości i samotności. Ładna opowieść, podszyta tęsknotą.

Syn znajduje notatki ojca na temat jego sentymentalnej podróży w miejce, gdzie jeździł jako chłopiec i gdzie być może został ktoś, kto mogł odegrać wielką rolę w jego życiu. Historia zauroczenia, niedojrzałości, wspomnienia, które tylko potęgują odczucie starości i samotności. Ładna opowieść, podszyta tęsknotą.

Dla mnie zbyt deszczowa. Z ciekawości jak się historia zakończy przeczytałam do końca. Nie żałuję bo mogę z czystym sumieniem wystawić opinię.
Nie postała u mnie na półce zbyt długo - oddałam do antykwariatu.

Dla mnie zbyt deszczowa. Z ciekawości jak się historia zakończy przeczytałam do końca. Nie żałuję bo mogę z czystym sumieniem wystawić opinię.
Nie postała u mnie na półce zbyt długo - oddałam do antykwariatu.

Smutne jak dolina Muminków w listopadzie. Wszystko w tej książce jest za późno.Studium samotności? Chyba tak...

Smutne jak dolina Muminków w listopadzie. Wszystko w tej książce jest za późno.Studium samotności? Chyba tak...

Moje chyba pierwsze doświadczenie z francuskim tłumaczeniem polskiego autora. Z konieczności zresztą. Bardzo chciałam przeczytać"Letnika z mierzei" po bardzo pozytywnych wrażeniach z lektury " Domu pod Lutnią", niestety polski nakład będąc wyczerpany, zaopatrzyłam się we francuską wersję powieści.

Doświadczenie bardzo pozytywne. Z przyjemnością spacerowałam z naszym prawie siedemdziesięcioletnim bohaterem po bałtyckiej plaży. Teraźniejszość przeplatana z przeszłością opisana w znajomym mi już, nostalgicznym stylu pisarza, tym razem w wersji francuskiej.

Bardzo dobre tłumaczenie w ładnym wydaniu z obrazem Józefa Czapskiego na okładce.

http://edytalectures.blogspot.fr/2015/10/lestivant.html

Moje chyba pierwsze doświadczenie z francuskim tłumaczeniem polskiego autora. Z konieczności zresztą. Bardzo chciałam przeczytać"Letnika z mierzei" po bardzo pozytywnych wrażeniach z lektury " Domu pod Lutnią", niestety polski nakład będąc wyczerpany, zaopatrzyłam się we francuską wersję powieści.

Doświadczenie bardzo pozytywne. Z przyjemnością spacerowałam z naszym prawie...

wzruszajaca opowiesc o pasywnym zyciu czlowieka, ktory przyglada sie wydarzeniom zamiast dzialac. Egzystencjalizm choroba duszy naszego czasu

wzruszajaca opowiesc o pasywnym zyciu czlowieka, ktory przyglada sie wydarzeniom zamiast dzialac. Egzystencjalizm choroba duszy naszego czasu

Nazwałabym ten utwór rozbudowanym opowiadaniem. Nie ma w nim właściwie żadnej akcji, nic się do końca nie wyjaśnia. Starszy mężczyzna przez lata gnębiony wyrzutami sumienia, postanawia sprawdzić, czy faktycznie przelotna znajomość z córką wakacyjnych gospodarzy zakończyła się ciążą dziewczyny. Wtedy jako 17-letni chłopak nie chciał przyznać się rodzicom, bał się konsekwencji, nie był wystarczająco dojrzały. Kiedy dociera na miejsce, okazuje się, że Mirka już nie żyje. Mężczyzna boi się jednak tak naprawdę zapytać córkę dawnej znajomej o szczegóły z ich życia. Utwór opowiada o lękach, wyrzutach sumienia, a także o tym, że młodzieńcze uniesienie wpłynęło na dalsze życie głównego bohatera. Nie potrafił nigdy tak naprawdę ułożyć poprawnych relacji z żoną, ukrywał przed nią i swoim synem własne obawy. Książkę czyta się szybko. Autor pisze prostym stylem, bez zbędnych udziwnień i opisów.

Nazwałabym ten utwór rozbudowanym opowiadaniem. Nie ma w nim właściwie żadnej akcji, nic się do końca nie wyjaśnia. Starszy mężczyzna przez lata gnębiony wyrzutami sumienia, postanawia sprawdzić, czy faktycznie przelotna znajomość z córką wakacyjnych gospodarzy zakończyła się ciążą dziewczyny. Wtedy jako 17-letni chłopak nie chciał przyznać się rodzicom, bał się...

Orłoś napisał książkę-ziew na temat, na który Barnes napisał thriller. Bohaterowie obu powieści to pasywni żałowacze-wzdychacze, którym życie przydarza się albo i nie. Kiedy pisze o tym Barnes, pojawiają się niewygodne pytania, a scena w której bohater rozmawia z kelnerem o frytkach (tak, o frytkach!) jest pełna nieznośnego wręcz napięcia. U Orłosia są herbatki, smażone rybki, surówka i nuda.

Orłoś napisał książkę-ziew na temat, na który Barnes napisał thriller. Bohaterowie obu powieści to pasywni żałowacze-wzdychacze, którym życie przydarza się albo i nie. Kiedy pisze o tym Barnes, pojawiają się niewygodne pytania, a scena w której bohater rozmawia z kelnerem o frytkach (tak, o frytkach!) jest pełna nieznośnego wręcz napięcia. U Orłosia są herbatki, smażone...

Takie książki zostawiam jednak sobie na emeryturę. Teraz szkoda czasu :-/ (po kilku stronach)

Takie książki zostawiam jednak sobie na emeryturę. Teraz szkoda czasu :-/ (po kilku stronach)

„Zamawiam smażonego sandacza, surówkę z marchwi. Herbatę. Jem długo, trochę zabijam czas”. Tak, czas, przemijanie, zapominanie, obrazy z przeszłości zepchnięte głęboko w niepamięć - wracają. Pierwsza miłość, która nigdy nie jest pierwszą dziewczyną i żona, która rzadko jest ostatnią. Nostalgia, niepokój, zatarte kontury, więc trzeba wrócić do źródeł, i bohater książki „Letnik z Mierzei” - wraca. Ale po co? By patrząc na to jak jest, przypomnieć sobie, jak było, jak mogło być? Wraca i widzi: śmiech dziewczynki w różowym swetrze, gościnność staruszki, siniaki na twarzy pewnej recepcjonistki, coś jeszcze? Tak, niezmienne morze z regularnymi przypływami i odpływami. Lecz to nie wszystko. Więcej na kartach znakomitej prozy Kazimierza Orłosia. Polecam, bardzo polecam.

„Zamawiam smażonego sandacza, surówkę z marchwi. Herbatę. Jem długo, trochę zabijam czas”. Tak, czas, przemijanie, zapominanie, obrazy z przeszłości zepchnięte głęboko w niepamięć - wracają. Pierwsza miłość, która nigdy nie jest pierwszą dziewczyną i żona, która rzadko jest ostatnią. Nostalgia, niepokój, zatarte kontury, więc trzeba wrócić do źródeł, i bohater książki...

Ta książka to powrót do przeszlości jej głownego bohatera - gdy miał 17 lat był na letnisku nad Bałtykiem i tam przeżył swoją pierwszą miłość i ten pierwszy raz .Wybranką była córka gospodarzy ,która po pewnym czasie wysłała listy z wiadomością,że zostanie matką .Te listy zostały bez odpowiedzi .Po prawie 50 latach tatuś nabrał ochoty w poznaniu potomka/ini i chciał nawiązać kontakt z jej matką .Okazało się to niemozliwe - bo ta zmarła ,a w domu dziadków bohater zastał swoją córkę i wnuczkę .Świetne studium psychologiczne ,doskonałe pogłębianie napięcia ,ukazanie ludzkich słabości jak tchórzostwo ,ciekawość .Ta powieść to jakby rachunek sumienia i zmierzenie się z rzeczywistością przed odejściem z tego świata .

Ta książka to powrót do przeszlości jej głownego bohatera - gdy miał 17 lat był na letnisku nad Bałtykiem i tam przeżył swoją pierwszą miłość i ten pierwszy raz .Wybranką była córka gospodarzy ,która po pewnym czasie wysłała listy z wiadomością,że zostanie matką .Te listy zostały bez odpowiedzi .Po prawie 50 latach tatuś nabrał ochoty w poznaniu potomka/ini i chciał...