Książka "My z ósmej kompanii" to utwór wspaniałego człowieka - Jerzego Bauera (wojenny pseudonim "Tobruk"). Mam wielkie szczęście znać Pana Bauera. Chociaż jest mi on bardziej znany jako druh Jerzy Bauer niż pan Jerzy Bauer. Trzy lata temu wraz z moją drużyną harcerską realizowaliśmy projekt dotyczący Szarych Szeregów. Szukaliśmy osób, które zechciałyby opowiedzieć nam o czasach wojny i okupacji. I tak spotkaliśmy druha Bauera. Zaproponował nam spotkanie. Razem z koleżanką z drużyny pojechałyśmy do Ełku do druha Bauera. Zostałyśmy niesamowicie miło przyjęte i dowiedziałyśmy się wielu ciekawych informacji na temat wojennych czasów. I właśnie trzy lata temu druh Bauer podarował nam książkę "My z ósmej komanii". Książka długo leżała i czekała na przeczytanie. Aż w końcu po nią sięgnęłam. I oczywiście nie żałuję. Druh Jerzy Bauer opisuje w niej losy swojej partyzanckiej kompanii, od początku jej powstania, poprzez szereg akcji, aż do jej rozwiązania. Jerzy Bauer i jego kopanijni koledzy to piękne postacie. Prawdziwi patrioci. Ludzie, którzy najpiękniejsze lata swojego życia, lata młodości poświęcili walce o niepodległą ojczyznę. Nie tylko Warszawa miała swoich wielkich bohaterów podczas wojny. Bohaterowie byli również w innych częściach Polski. I takim przykładem ludzi umiejących pięknie żyć i pięknie umierać są żołnierze ósmej kompanii III batalionu 13 pułku piechoty Armii Krajowej.
Na koniec piękny cytat z pierwszych stron książki:
"Wspomnienia są jak ptaki
powracające na wiosnę,
tylko nie zawsze są miłe,
nie zawsze jak one radosne...".

Książka "My z ósmej kompanii" to utwór wspaniałego człowieka - Jerzego Bauera (wojenny pseudonim "Tobruk"). Mam wielkie szczęście znać Pana Bauera. Chociaż jest mi on bardziej znany jako druh Jerzy Bauer niż pan Jerzy Bauer. Trzy lata temu wraz z moją drużyną harcerską realizowaliśmy projekt dotyczący Szarych Szeregów. Szukaliśmy osób, które zechciałyby opowiedzieć nam o...