Kolejny już raz biorąc do ręki książkę i czytając opis na okładce nieświadomie psuję sobie lekturę. African Psycho to niespełna dwustustronicowy tomik, który po zapoznaniu się z zachęcającymi okładkowymi notkami czyta się wyłącznie dla przyjemności obcowania z żywym i żartobliwym tonem narracji. Wyjawiają one bowiem niemal wszystko, cały ukryty sens i przekaz, a porównanie do American Psycho jest wzięte zupełnie z sufitu, zupełnie to inne realia, zupełnie inna historia, inny język, wszystko inne.

Mabanckou pisze dobrze, ma pomysł i dobrze go realizuje, jest zabawna i ironiczna historia, karykaturalne postaci w afrykańskiej scenerii, choć akurat tutaj, gdyby nie było to jasno powiedziane, można by przypasować miejsce akcji do jakiegokolwiek innego miejsca na świecie (ale nie tego z American Psycho), i nie jest to wada. Poznajemy głównego bohatera, który sam o sobie opowiada, jest sierotą jakich wiele w Afryce, która nie miała szczęścia w dzieciństwie i pozbawiana miłości rodzicielskiej, po wielu nieudanych adopcjach i całkowitej kompromitacji rodziny jako podstawowej komórki społecznej postanawia żyć na własną rękę i zyskać sławę w wieku dorosłym jako morderca. Tak, jak jego bohater i jedyny wzór do naśladowania, popularny w jego kraju morderca i gwałciciel Angoualima. Nasz bohater usilnie się stara, nie dostrzegając, że przecież wiedzie życie prawie całkiem porządnego i szarego obywatela.

Mamy tutaj żartobliwie przedstawioną afrykańską wiarę w obcowanie z duchami zmarłych, biedę, brak perspektyw i szansy na choćby skromne lecz przyzwoite życie. Wszystko galopującym i lekkim stylem z ironiczna nutką prześmiewającą delikatnie wszystko i wszystkich. I to jest, po przeczytaniu okładek, jedyny motyw czytania dający radość i poczucie niezmarnowanego czasu. Na koniec, jak to u Mabanckou jest zaskoczenie ale niesmak wyjawienia niemal wszystkiego "na dzień dobry" pozostaje. Zawsze lubiłam wydania z okładką ze skrzydełkami, więcej miejsca, gdzie można umieścić krótkie bio autora, jakiś skrót przedrukowanej recenzji, kilka słów od redaktora czy tłumacza, oraz oczywiście zakładki zawsze pod ręką. W tym przypadku to dodatkowe miejsce mówi zbyt wiele. Cóż, inteligentny czytelnik zawsze wyciągnie jakiś temat do przemyśleń, są, a jakże, jednak ci, którzy dają się zwieść zapowiedziom i oczekuję więcej krwi, więcej mordu, więcej tego czegoś, co zapowiadają opisy na pewno może czuć rozczarowanie.

Kolejny już raz biorąc do ręki książkę i czytając opis na okładce nieświadomie psuję sobie lekturę. African Psycho to niespełna dwustustronicowy tomik, który po zapoznaniu się z zachęcającymi okładkowymi notkami czyta się wyłącznie dla przyjemności obcowania z żywym i żartobliwym tonem narracji. Wyjawiają one bowiem niemal wszystko, cały ukryty sens i przekaz, a porównanie...