Z tego tomu Wydawnictwa Poznańskiego, redakcji Andreasa Lawaty i Huberta Orłowskiego czytałam (na razie) jedynie artykuły nawiązujące do tematu planowanego przeze mnie licencjatu. (Przewiduję, że wrócę do tej publikacji w wolnym czasie.)

Należał do nich m.in. rozdział napisany przez Hansa Lemberga pt.: "Drang nach Osten - Mit i rzeczywistość". Autor wielokrotnie podkreśla, iż "Drang nach Osten" to pochodzące z romantyzmu pojęcie polityczne, tzw. z niem. "Ideologem". Czyli połączenie pewnych, konkretnych obrazów wynikających z np. historii. Połączenia, takie stanowią podstawy tworzenia ideologii.
Autor pisze o dwóch głównych podziałach czasowych możliwych do przyjęcia w analizie pojęcia "Drang nach Osten", a mianowicie o: średniowieczu oraz okresie XIX i XX wieku. Najciekawiej zabrzmiał jednak końcowy fragment o postrzeganiu tego terminu na obszarze państw socjalistycznych po II WŚ.
Ostatecznie jasno zaznaczone zostało, że hasła takie jak "Drang nach Osten" to jedynie narzędzia walki politycznej, a nie profesjonalne, naukowe terminy. Sądzę, że artykuł ten traktować można jedynie jako krótkie wprowadzenie do zagadnienia, zaznaczające ramy historyczne i główne korzenie sformułowania wywodzącego się z niemieckiej szkoły filozofii Herdera oraz Goethego.

Innym rozdziałem przeze mnie przeczytanym był napisany przez Markusa Mildenbergera tekst "Europa: Mit-Program-Reformy". Fragment ten napisany został jeszcze w trakcie kandydatowania Polski (i pozostałych 9 państw) do członkostwa w UE. Można więc stwierdzić, że jest to w większości tekst już niestety nieaktualny, choć na pewno wnoszący kilka ciekawych spostrzeżeń.
Mi osobiście najbardziej spodobały się wnioski związane z zarówno niemieckim, jak i polskim dążeniem do wyznaczenia okresów przejściowych już po przystąpieniu nowych krajów do UE. Autor podkreśla, iż oba narody chciały zabezpieczyć przed swym dużym sąsiadem w ten sposób to, co dla nich najważniejsze, czyli Niemcy pracę - Polacy ziemię.
Godnym uwagi powinien być też fakt, iż niemiecki Autor tekstu kilka razy podkreślił, że Polacy zawsze czuli się częścią Europy Zachodniej i że mają do tego jak największe prawo ze względu na swój dorobek kulturowy.

Ostatnim rozdziałem-esejem, który było mi dane przeczytać na razie, jest, chyba najbardziej dla mnie interesujący, "Mitteleuropa versus Międzymorze" autorstwa Leszka Żylińskiego.

Z tego tomu Wydawnictwa Poznańskiego, redakcji Andreasa Lawaty i Huberta Orłowskiego czytałam (na razie) jedynie artykuły nawiązujące do tematu planowanego przeze mnie licencjatu. (Przewiduję, że wrócę do tej publikacji w wolnym czasie.)

Należał do nich m.in. rozdział napisany przez Hansa Lemberga pt.: "Drang nach Osten - Mit i rzeczywistość". Autor wielokrotnie podkreśla,...