Trochę męczyłem tą książkę. Jest napisana trudnym językiem i nie do końca zrozumiała tak więc kilka ostatnich rozdziałów sobie odpuściłem. Pan Kozaczuk za bardzo też rozpisuje się o innych sprawach jak łamanie szyfru Enigmy i Wehrmacht. O tych dwóch rzeczach napisał przecież odrębne książki. Może jednak musiał o tym napomknąć bo ma to związek z wywiadem. A o wywiadzie polskim i niemieckim właśnie jest ta książka. Za wywiad w Polsce przed wojną odpowiadał tzw. Oddział II, który miał dwie sekcje: II a zajmujący się wywiadem właściwym i II b czyli kontrwywiad. Czytając o jego działaniach możemy dowiedzieć się trochę o polskich bohaterach jak i zdrajcach. Jedną z ciekawszych spraw była tzw. afera Sosnowskiego. Natomiast niemiecki wywiad to cztery niezależne od siebie organizacje gdzie każda z nich podlegała innej jednostce, jedną z nich był Sztab Główny. Z kolei osławiony niemiecki kontrwywiad to Abwehra. Dowiedziałem się jeszcze, że inspiracja to wpływ wywierany na kogoś, sugestia. Inspiracja była częstym narzędziem agentów. Ogółem wywiad możemy podzielić na płytki (terenów przygranicznych obcego państwa) i głęboki (wewnątrz obcego kraju). Fajnie było też po prostu poczytać o akcjach szpiegowskich a jest tu kilka przedstawionych. Ogółem jednak przeważył naukowy język i to mnie trochę zniechęciło. Ale nie jest to książka zła. Ocena dobra.

Trochę męczyłem tą książkę. Jest napisana trudnym językiem i nie do końca zrozumiała tak więc kilka ostatnich rozdziałów sobie odpuściłem. Pan Kozaczuk za bardzo też rozpisuje się o innych sprawach jak łamanie szyfru Enigmy i Wehrmacht. O tych dwóch rzeczach napisał przecież odrębne książki. Może jednak musiał o tym napomknąć bo ma to związek z wywiadem. A o wywiadzie...

http://goo.gl/2Gqm2m

http://goo.gl/2Gqm2m