Pierwszy tom „Pozłacanego rogu” był czasem wielkich walk z zaborcą, żywiołami, losem. W drugim mamy do czynienia z obrazami bardziej sielankowymi i zabawnymi. Szlachta i arystokracja zaznają przyjemności robienia interesów, walki o przetrwanie poza granicami kraju. Wszystkie drogi jednak prowadzą do Galicji. Tu ludzie się spotykają i mogą od nowa zacząć wcześniej zaplątane złymi decyzjami życie, tu mogą wspomóc biednych i mniej zaradnych sąsiadów czy takich, którzy stracili majątki w powstaniach.
W pierwszym tomie zostaliśmy „poczęstowani” homoseksualizmem, pedofilią, rozwodami, aborcją, pijaństwem, ale i tom drugi pokazuje wiele wad społecznych, problemów, z jakimi borykają się bohaterzy. Romantyzm odszedł w zapomnienie. Rok 1973 to początek pozytywizmu (La Belle Epoque),pięknej epoki, czas ładu. Eliza zamieszkuje z Martą w Płoszowie i swoim zachowaniem, organizacją, przedsiębiorczością, stylem bycia szokuje miejscowych, ale też zyskuje ich uznanie. W pierwszym tomie dominowali mężczyźni ze swoimi twardymi, upartymi i nieszczęsnymi decyzjami. Teraz przyszedł czas na kobiety, które podejmując decyzje pod wpływem tego, co każe im serce sprawiają, że świat kręci się tak jak powinien. Romantyczne ideały miłości i patrzenia sercem dopiero teraz są realizowane.
Fabuła jest ułożona w ten sposób, że punkty napięcia zostają przeniesione na kolejne rozdziały pozostawiając czytelnika w niepewności, przez co czuje on potrzebę dalszego czytania, aby dowiedzieć się, co się wydarzyło, a tam spotyka rozwiązanie i kolejny punkt napięcie i tak do samego końca książki. Stylistycznie saga zbliżona jest do mieszanki z dzieł Prusa, Orzeszkowej, Sienkiewicza i Żeromskiego. Każdy z tych pisarzy dał autorce pewien sposób patrzenia na świat. Czytając „Pozłacany róg” przypominały mi się również obrazy z „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza: zwyczaje szlachty, konwenanse, ale w to wszystko wkrada się postęp i to nie tak delikatnie, ponieważ sama Elza, po skończeniu studiów mknie przez wieś na bicyklu! Kto to widział, żeby baba na rowerze jeździła? Znalazł się i taki, co widział i w tym widoku się zakochał. Czy wywiąże się z tego romans? Czy Marta złamie komuś serce? Czy uda jej się szczęśliwie poślubić mężczyznę?
Czytając się nie nudziłam. Wręcz przeciwnie: trudno było mi się oderwać. Z każdą stroną ciekawość rosła! Sagi jednak nie są dla ludzi niecierpliwych, bo tacy nawet po pierwszym tomie „Harrego Pottera” czy "Władcy Pierścieni" się nudzą. Zdecydowanie polecam lekturę osobom, dla których nie ważna jest ilość stron, ale dobra zabawa i wchodzenie w świat, który ma swoje wady i uroki. Na pewno odnajdą w niej sporo ze znanych lektur szkolnych, ale fabuła jest bardziej interesująca.

Pierwszy tom „Pozłacanego rogu” był czasem wielkich walk z zaborcą, żywiołami, losem. W drugim mamy do czynienia z obrazami bardziej sielankowymi i zabawnymi. Szlachta i arystokracja zaznają przyjemności robienia interesów, walki o przetrwanie poza granicami kraju. Wszystkie drogi jednak prowadzą do Galicji. Tu ludzie się spotykają i mogą od nowa zacząć wcześniej zaplątane...

I tak oto trafiamy do drugiego tomu, do dziejów rodziny Kamieńskich, von Bruhnów, a także von Diehsa. Po niezwykłych przygodach w Niemczech Eliza trafia do Polski, będzie mieszkać wraz z Martą – swoją przyjaciółką i chorążym Ukleją w Płoszowie. Nie jest tym faktem początkowo zadowolona, bo przecież ona światowa kobieta, w dodatku uczona, a musi zamieszkać w Galicji, gdzie ludzie są zdeklasowani, często ciężko pracują aby przeżyć i nie cierpieć głodu. Z drugiej jednak strony, kiedy Elza już się zadomowi w Płoszowie, to poznamy jej niezwykle wrażliwy charakter, żyłkę do inwestycji, lecz niestety nadal na horyzoncie nie widać miłości. A może gdzieś jest to upragnione uczucie, tylko nawet sama bohaterka jeszcze o nim nie wie i nie jest go świadoma? W tym tomie poznamy także bliżej kuzyna Elzy – Franza von Diehsa. W pierwszym tomie w czasach dzieciństwa, a także wczesnej młodości Elza nie lubiła swojego kuzyna, wręcz jej przeszkadzał i wchodził w drogę. A w tej części, zdradzę Wam tylko tyle, że panna von Bruhn ma co do Franza pewne plany, którym on sam dopomoże.
Muszę się przyznać, że drugi tom przeczytałam w jeden dzień, tak bardzo mnie wciągnął i zafascynował. Wręcz nie mogłam się od niego oderwać. Jak mówiłam, że w pierwszym tomie były sceny trzymające w napięciu, to teraz mówię, że w drugim tomie takie sceny są praktycznie cały czas. Już nie wspomnę o zabawnych momentach. Tak bardzo polubiłam bohaterów, że razem z nimi przeżywałam ich rozterki, a także szczęśliwe chwile.
W tym tomie znajdziemy się w roku 1873, warto zobaczyć co wtedy działo się z Polską, z jej obywatelami, jakie wtedy posiadaliśmy ziemie, a w końcu co zmieniło się w obyczajach. To nadal potężna lekcja historii, tylko że ukryta w wydarzeniach z życia głównych bohaterów.
W tej części przyjrzymy się bliżej losom Krzysztofa Kamieńskiego, zdradzę Wam tylko tyle, że dziwnym trafem dawna miłość do Teodory zderzy się z nową miłością. Ach ten Kamieński i jego zawirowania miłosne…
Ogromnie polecam drugi tom, przyznam się Wam szczerze, że gdybym drugi raz miała sięgnąć po serię Pozłacany róg, to nie wahałabym się ani chwili.
Moja ocena: 10/10
Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl

I tak oto trafiamy do drugiego tomu, do dziejów rodziny Kamieńskich, von Bruhnów, a także von Diehsa. Po niezwykłych przygodach w Niemczech Eliza trafia do Polski, będzie mieszkać wraz z Martą – swoją przyjaciółką i chorążym Ukleją w Płoszowie. Nie jest tym faktem początkowo zadowolona, bo przecież ona światowa kobieta, w dodatku uczona, a musi zamieszkać w Galicji, gdzie...

„Doda Około-Kułak – autorka powieści Księga motyli i Ptaszyna (Świat Książki),a także sztuki Siostrzyczki biorą wszystko (w repertuarze teatru Bagatela w Krakowie),tym razem sięga po formę sagi, by opowiedzieć losy kilku pokoleń dwóch galicyjskich rodzin w okresie burzliwych przemian „wieku pary i elektryczności”. W dalszych planowanych tomach będziemy z wolna zbliżać się do współczesności.”

Tom I przedstawiał wydarzenia po powstaniu listopadowym związane m.i.n z rewolucją krakowską oraz rzezią galicyjską. Największą jednak wagę autorka przywiązuje do poszczególnych jednostek, a w szczególności do kobiet. Przedstawia świat w jakim żyły z wszelkimi kolorami tamtych czasów.

A jak można opisać Tom II? Szlachta, tytuły i konwenanse. Tak najprościej można scharakteryzować tą książkę. Akcja jaka ma miejsce w tej pozycji dzieje się w XIX wieku, w którym pełno jeszcze wielkich majątków ziemskich oraz wyrafinowanych zachowań kulturowych. Sposób w jaki została przedstawiona każda z warstw społecznych tamtych czasów nie intryguje nikogo, kto miał do czynienia z taką literaturą. Wprowadza jednak ciekawość następnych wydarzeń, które zdają się nie mieć końca. Główna bohaterka Eliza, jest majętną baronówną, która ma złote serce oraz wielkie chęci by pomagać innym. Już na samym początku książki możemy zobaczyć jak łatwo i szybko reaguje na informacje o zniszczonym dachu kościoła i każe go naprawić. Przez całą lekturę ani razu nie udało mi się nudzić, chociażby ze względu na mnogość postaci jakie miałem okazję poznać. Marta, Ukleja, Szczepiński czy proboszcz to tylko niektóre z osób pojawiających się w książce. Życie towarzyskie prowadzone przez Elizę oraz pozostałe postacie pełne jest skomplikowanych relacji społecznych oraz niespodziewanych zwrotów akcji.

Pełna recenzja na:
http://moznaprzeczytac.pl/pozlacany-rog-tom-ii-doda-okolo-kulak/

„Doda Około-Kułak – autorka powieści Księga motyli i Ptaszyna (Świat Książki),a także sztuki Siostrzyczki biorą wszystko (w repertuarze teatru Bagatela w Krakowie),tym razem sięga po formę sagi, by opowiedzieć losy kilku pokoleń dwóch galicyjskich rodzin w okresie burzliwych przemian „wieku pary i elektryczności”. W dalszych planowanych tomach będziemy z wolna zbliżać się...