To, co z daleka wydaje się obiecujące,piękne, pełne...z bliska okazuje się małe, pękate i brzydkie. Tak jest z przedmiotami, sprawami, ludźm...
Najnowsze artykuły
- Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński10
- ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
- ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant30
- Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Doda Około-Kułak
Źródło: graal.com.pl
7
6,7/10
Doda Około-Kułak urodziła się w setną rocznicę inauguracji Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, w Gliwicach, skąd jej rodzina przyjechała po wojnie ze Lwowa, i gdzie autorka mieszka do dziś. Ukończyła studia architektoniczne, z których wyniosła podwójną korzyść: świetny zawód i wspaniałego męża.
Pisać zaczęła, kiedy urodził się ich syn (Jan Jakub - nie wiadomo kiedy urósł, dorósł i wyniósł się za morze...),z potrzeby zachowania pamięci o ważnych wydarzeniach z przeszłości, trudnych kolejach losów swojej rodziny i wielu rodzin z nią zaprzyjaźnionych lub spowinowaconych. W dobie, gdy Internet jeszcze nie istniał i do źródeł historycznych trzeba było pielgrzymować do bibliotek w Krakowie lub Katowicach, było to wielkie wyzwanie.
W międzyczasie pisała opowiadania, sztuki teatralne i powieści współczesne. Jej opowiadanie Mgła zostało opublikowane na łamach Przekroju, powieści Księga motyli (2009) i Ptaszyna (2010) ukazały się nakładem wydawnictwa Świat Książki. Sztukę Siostrzyczki biorą wszystko w reżyserii Ewy Marcinkówny można było obejrzeć w teatrze Bagatela w Krakowie.
Obecnie autorka pracuje nad rodzinną sagą obyczajową osadzoną w ciekawych realiach historycznych.http://
Pisać zaczęła, kiedy urodził się ich syn (Jan Jakub - nie wiadomo kiedy urósł, dorósł i wyniósł się za morze...),z potrzeby zachowania pamięci o ważnych wydarzeniach z przeszłości, trudnych kolejach losów swojej rodziny i wielu rodzin z nią zaprzyjaźnionych lub spowinowaconych. W dobie, gdy Internet jeszcze nie istniał i do źródeł historycznych trzeba było pielgrzymować do bibliotek w Krakowie lub Katowicach, było to wielkie wyzwanie.
W międzyczasie pisała opowiadania, sztuki teatralne i powieści współczesne. Jej opowiadanie Mgła zostało opublikowane na łamach Przekroju, powieści Księga motyli (2009) i Ptaszyna (2010) ukazały się nakładem wydawnictwa Świat Książki. Sztukę Siostrzyczki biorą wszystko w reżyserii Ewy Marcinkówny można było obejrzeć w teatrze Bagatela w Krakowie.
Obecnie autorka pracuje nad rodzinną sagą obyczajową osadzoną w ciekawych realiach historycznych.http://
6,7/10średnia ocena książek autora
309 przeczytało książki autora
266 chce przeczytać książki autora
4fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Pozłacany róg. Tom IV
Doda Około-Kułak
Cykl: Pozłacany róg (tom 4)
7,0 z 9 ocen
33 czytelników 1 opinia
2016
Pozłacany róg. Tom III. W czepku urodzeni
Doda Około-Kułak
Cykl: Pozłacany róg (tom 3)
7,7 z 13 ocen
37 czytelników 3 opinie
2014
Pozłacany róg. Tom II
Doda Około-Kułak
Cykl: Pozłacany róg (tom 2)
7,7 z 12 ocen
38 czytelników 3 opinie
2014
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Noc rządzi się swoimi mrocznymi, alogicznymi prawidłami. Jest tylko chwilą ciemności dającej pod swoimi skrzydłami schronienie namiętnościom...
Noc rządzi się swoimi mrocznymi, alogicznymi prawidłami. Jest tylko chwilą ciemności dającej pod swoimi skrzydłami schronienie namiętnościom i snom, ośmielającej myśli i pragnienia, które cofają się przed światłem. Dzień jest rzeczywistością.
2 osoby to lubiąRadca przeczuwał w niej upór i inteligencję - cechy zupełnie zbędne, a nawet szkodliwe u kobiety.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Pozłacany róg. Tom III. W czepku urodzeni Doda Około-Kułak
7,7
Trzeci tom Pozłacanego rogu wstrząsa człowiekiem i porusza naszą wrażliwość na krzywdę ludzką.
Tutaj poznajemy dalsze pokolenia rodzin o których czytaliśmy wcześniej. Na pierwszy plan wysuwa nam się wnuczka Franza von Diehsa – Róża Osielska. Dziewczyna wraz ze swoją nianią ucieka z dworu wskutek najazdu bolszewików. Tym sposobem są zdane tylko na siebie, tylko to co ukradną będą mogły zjeść, gdyż nie mają przy sobie zbyt wiele pieniędzy. Czeka ich długa podróż w poszukiwaniu rodziny…
Róża wraz ze swoją opiekunką trafiają do domu Elizy. Tutaj widzimy Elizę już jako starą kobietę, która doczekała się dzieci i wnuków, a męża Krzysztofa Kamieńskiego pochowała już jakiś czas temu. Strasznie ubolewałam nad tym, że tak niewiele jest tutaj powiedziane o tym jak przebiegało małżeństwo i wspólne życie Elzy z Krzysztofem, można się albo domyślać, że dobrze, bo przecież doczekali się dzieci, albo dedukować po tej małej ilości wspomnień które są przytoczone w książce. Dla mnie jako dla czytelnika, który niesamowicie mocno kibicował Elzie i Krisowi, to trochę był zawód. Co prawda Krzysztof Kamieński, mąż Elzy już nie żyje, ale w zamian za to poznajemy losy Krzysia Kamieńskiego – wnuka Elzy. Prawie przez cały czas mu towarzyszymy, i zdradzę Wam tylko tyle, że Róży także Krzyś wpadł w oko, co będzie dla niej potem niekomfortowe.
W tej części możemy z bliska przyjrzeć się życiu wojskowemu, bitwom, a także cierpieniom żołnierzy. Czasy się zmieniają i nie ma już aż tak wielkiego nacisku na branie ślubu z osobami z tej samej warstwy społecznej, tak wielkiej ingerencji rodziców w zawieraniu małżeństw. Młodzi stają się samodzielni i coraz więcej z nich stawia na karierę zawodową i naukę.
Jest jeszcze jeden szczegół o którym chciałabym tutaj wspomnieć. Jest to śmierć jednej z bohaterek (bardzo nagła śmierć już pod koniec książki),odkąd przeczytałam ten rozdział w którym to wszystko się dzieje, ta tragedia rodzinna, nie mogę oprzeć się myśli, że autorka nie miała co zrobić z tą bohaterką i dlatego ją uśmierciła. Szkoda, bo odebrało to szczęście rodzinne jednego z bohaterów. Z takim wielkim smutkiem kończy się ten tom.
Moja ocena: 9/10
Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl
Pozłacany róg Doda Około-Kułak
6,4
Jestem miłośniczką „Pozłacanego rogu” od jego pierwszego tomu. Trzeci tom jest równie dobry, jak poprzednie. Nie jest to literatura wysokich lotów i za Gombrowiczem mówiącym o „Potopie” Sienkiewicza, że jest to „pierwszorzędna literatura drugorzędna” można w ten sposób ocenić sagę Dody Około – Kułak. Ja „Potop” czytałam na początku liceum z zapartym tchem i nadal wspominam ten urywek wakacji jako wspaniałe doświadczenie. Tak samo jest z czytaniem „Pozłacanego rogu”: jestem świadoma, że jest to świetne czytadło napisane w stylu Orzeszkowej, Żeromskiego i Sienkiewicza (Prusa nie, bo on za bardzo kochał opisy i powolną akcję, a tego Kułak nam nie serwuje),a i tak zawsze czekam na kolejne tomy.
W trzeciej części autorka zabiera nas do świata, w którym modry i gwałty są na porządku dziennym. Z napadniętego dworku, przebraną za chłopaka panienkę Różę, zabiera zaradna służąca Nastka, która poświęca się dla dziecka i walczy o jego przetrwanie. Podróż jest nie tylko niebezpieczna i obfitująca w niespodziewane zwroty akcji. Autorka umiejętnie buduje napięcie, by nie pozwolić czytelnikowi odejść od kolejnego rozdziału. Tak gnałam przez przygody ograbionej szlachcianki, którą los doświadczył i nauczył dobrego traktowania ludzi, że po skończeniu tomu znowu poczułam niedosyt. A co będzie dalej? Pozostanie mi czekać na kolejny tom… Oby nie za długo.
Doda Około –Kułak pokazuje nam świat naszych dziadków i pradziadków. Zmagania z rewolucją w Rosji, którą wiele starszych osób mieszkających na zachodzie Polski pamięta z opowieści rodziców, którzy po wojnach uciekli w bezpieczniejsze rejony kraju. Świat dworków i ludzi z wyższych sfer jest przepleciony życiowym podejściem Róży, którą rewolucja nauczyła kraść ziemniaki, by przetrwać. Bohaterka, która na początku jest małą, nieporadną szlachcianką dbającą o swoją urodę bardzo szybko dojrzewa i udaje jej się tego dokonać przy pragmatycznej Nastce. Dzięki temu po latach swoje przygody oraz życie w Paryżu będzie traktowała z przymrużeniem oka i uśmiechem, a stwierdzenia „wypada”, „nie wypada” i „wstyd” potraktuje z ironią.
Książkę polecam wszystkim, którzy są miłośnikami sag z historią w tle. Myślę, że nie trzeba znać poprzednich tomów, by móc wejść w świat tego, ale warto i sięgnąć po nie ze względu na czasy, w jakie zostali wrzuceni bohaterowie.