Jak ważni są dla nas bliscy? Zastanawialiście się może kiedyś?
Jak bardzo za nimi tęsknicie, gdy ich nie ma przez jakiś czas?
...albo znikną gdzieś na chwile...
Jak bardzo są niezbędni w waszej codzienności?
Zadajecie sobie czasem w myślach podobne pytania? Myślicie nad nimi?
Wydaje mi się, że niekoniecznie często to się zdarza...,
czasem, ktoś może zatrzyma się choć na chwilę i w tym całym pędzie życia zwolni trochę..
A reszta co robi...?
Zapewne wiele innych ciekawych rzeczy..., świadomość tego, że któregoś dnia ktoś nam bliski może odejść odsuwamy na dalszy plan, z góry uznając, że nas ten problem w najbliższej przyszłości nie będzie dotyczył...
Jednak często się zdarza, że wielu tak podchodzących do tej jakże ważnej sprawy przekonuje się, że coś co miało nie nastąpić, nagle nastąpiło...
Nasza nieświadomość tego, pewnego rodzaju ignorancja dostaje takie kopa w dupę, który zwala z nóg i sprawia, że wielu prędko się nie podnosi...
Takie smutne i gorzkie wydarzenie w życiu każdego z nas natychmiast uruchamia łzy, smutek, żal, gorycz, wszystko to, co spycha nas w otchłań rozpaczy...
Najgorsze jest chyba, to jeśli relacje z taką osobą były strasznie zaniedbywane i odkładane na przyszłość, a tu boom, szok, wiadro łez, nagłe przebudzenie...
...lecz wtedy już jest za późno!!!
I nasze najlepsze chęci nie będą już mieć żadnego znaczenia..., a takie niewykorzystane szanse rodzą ogromne wewnętrzne cierpienie, które rozchodzi się po całym umyśle, jest w każdej myśli, szepcze, rozdziera duszę...!!!

Tak właśnie zaczyna się książka Lisy Scotline „Nie odchodź”..., od takiego właśnie uderzenia...
Sposób prowadzenia narracji jak dla mnie bardzo łatwy i komfortowy. Nasza uwaga cały czas jest skupiona na tej historii...Mimo, że to nie jest żaden kryminał, czy powieść sensacyjna, to i tak jest niezwykle dynamiczna, przez co nie ma miejsca na żaden powiem nudy...Autorka umiejętnie gra na emocjach bohaterów, czyniąc z nich postacie, którym albo się kibicuje, albo szczerze nie cierpi.
Zupełnie inaczej wyobrażałem sobie tę książkę..., liczyłem w dużym stopniu na skupieniu uwagi na ojcu i tym jak sobie poradzi z odpowiedzialnością, jaka wiąże się z posiadaniem dziecka. Wydawało mi się, że właśnie w tym kierunku podąży autorka...Pomysł na tą opowieść zaskoczył mnie..., czy pozytywnie?..., trochę tak, trochę nie...ciężko jest mi określić jednoznacznie swoje wrażenia.
Wydaje mi się, że lekka przewaga będzie po stronie pozytywnej, bowiem książka kręci się cały czas wokół ważnych problemów poza oczywiście tymi wspomnianymi na początku..., porusza nasze umysły i zmusza do dyskusji, refleksji..., wnosi w nasze myśleniu mnóstwo cennych mądrości, które warto posiadać i mieć je gdzieś ukryte w podświadomości...!!!

Jednak czymś ciekawym, z czym jeszcze się nie spotkałem był pomysł autorki by, umieścić na końcu książki pytania do dyskusji. Ciekawe dlatego, iż jasno pokazuje jakie problemy chciała poruszyć autorka i z jakimi tematami chciała się zmierzyć...takie małe podsumowanie tych wszystkich refleksji, które zbudowały tę historię...

Spośród jedenastu pytań wybrałem dwa najciekawsze, które moim zdanie są ważne...
W pytaniu piątym poruszyła temat wojny i jak wpływa na człowieka, w tym przypadku na głównego bohatera..., lekarza wojennego walczącego w Afganistanie, który nagle zderza się z koniecznością zaopiekowania się córką jako samotny ojciec. Czy jest zdolny do opieki nad dzieckiem? Czy wojna nie zmieniła go aż tak bardzo, by nie mógł wychowywać córki.
Moim zdaniem wojna zmienia człowieka ogromnie i staje się on wówczas zupełnie innym człowiekiem. Wojna wypacza charakter, sprawia że człowiek jest amoku, jakimś transie..., w myślach cały czas są wybuchy, strzały z karabinów, rozlewająca się krew. Pokazał dobitnie ten problem przykład jednego z najsłynniejszych snajperów walczących w Iraku Chrisa Kyle'a, który zabił na wojnie 255 osób ze swojej snajperki...Kto oglądał film Clinta Eastwooda, gdzie wspomnianego snajpera zagrał Bradley Cooper i zna temat wie o czym mówię...
Czy takie właśnie osoby mogą wrócić do normalności, po tym kiedy widok śmierci jest w ich świadomości w każdej myśli..?
Mogą, lecz wsparcie państwa jest czymś koniecznym..., oni muszą uzyskać pomoc i opiekę specjalistów, którzy pomogą im wrócić do normalnego życia...

Natomiast w drugim pytaniu porusza problem tego, jak z rozstaniem radzą sobie bliscy, w szczególności żona, która zostaje, a mąż jedzie walczyć na wojnę...
Każdy jest indywidualnym przypadkiem i różnie reaguje na takie rozstanie, na fizyczną odległość kogoś bliskiego. Jednak z reguły bywa tak, że związek na odległość nie sprzyja wierności...
Potrzeba bliskości, tęsknota wyzwala w człowieku zbuntowane emocje..., które przyczyniają się do tego, że zdradza. To jest temat, którego nie da się jednoznacznie określić, bo jak wcześniej wspomniałem każdy jest indywidualnością...!!!

To jest książka dla czytelników, którzy oprócz kryminałów, fantasy czy innych mniej lub bardziej mrożących krew w żyłach książek lubią czasem przeczytać książki spokojniejsze, które dotykają problemów natury moralnej, problemów które są częścią naszej rzeczywistości...!!!
Wydaje mi się, że reszta nie odnajdzie w tej książce nic ciekawego!!!

Nie odchodź..., bo obecność bliskich jest najważniejsza

Jak ważni są dla nas bliscy? Zastanawialiście się może kiedyś?
Jak bardzo za nimi tęsknicie, gdy ich nie ma przez jakiś czas?
...albo znikną gdzieś na chwile...
Jak bardzo są niezbędni w waszej codzienności?
Zadajecie sobie czasem w myślach podobne pytania? Myślicie nad nimi?
Wydaje mi się, że niekoniecznie często to się zdarza...,
czasem, ktoś może zatrzyma się choć na...