Mówi się, że człowiek jest odpowiedzialny za to, co oswoił. Wielu twierdzi również, że przyzwyczajenie to fatalna przypadłość. "Dobra pani" jest o tyle ponadczasowa, że poza samym zamysłem i ukazaniem realiów pozytywistycznych ukazuje te problemy i wartości, z którymi spotykamy się do dziś.
Historia dziewczynki, która na dwa pełne lata swojego życia trafia do swoistego raju, gdzie otacza ją luksus i przede wszystkim miłość. Jednak w miarę dorastania szczęśliwe niegdyś dziecko jest spychane na drugi plan, a jego postać i smutne losy zupełnie chwyciły mnie za serce. Bardzo dużą rolę odgrywa tutaj kompozycja utworu - kilka powtarzających się zdań, a nawet historii, splecionych ze sobą w bardzo przemyślany sposób. W wielu dziełach widać zaczątki świetnych pomysłów, ale także brak ich kompletnej realizacji i paru styków, które wzmocniłyby odbiór. Tutaj tego nie było, a wszystkie kwestie, które z początku mnie zastanawiały, wyszły później na ogromny plus.
Bardzo poruszająca książka i niesamowicie mądra w swej wymowie, mimo że opisana naprawdę prosto, bez żadnych zawiłości. A może w tym tkwi właśnie jej plus? Polecam gorąco!

Mówi się, że człowiek jest odpowiedzialny za to, co oswoił. Wielu twierdzi również, że przyzwyczajenie to fatalna przypadłość. "Dobra pani" jest o tyle ponadczasowa, że poza samym zamysłem i ukazaniem realiów pozytywistycznych ukazuje te problemy i wartości, z którymi spotykamy się do dziś.
Historia dziewczynki, która na dwa pełne lata swojego życia trafia do swoistego...