"Zawsze jest przed nami jakaś opowieść". To cytat z tej książkowej opowieści pt. "Przy dziecięcym stole", z powieści po prostu rewelacyjnej. Nie każda czytelnicza, literacka opowieść jest warta przeczytania i poznania. Ta niewątpliwie należy do lektur godnych uwagi i jest to powieść wyróżniająca się pod wieloma względami. Stąd wynika moja wysoka ocena dla tegoż dzieła.
"Ondaatje ma niesamowity dar narracji. Jego wirtuozeria ujawnia się w swobodzie opowiadania, zmyśle do tworzenia suspensu oraz bohaterów których losy wstrząsają jak śmierć w rodzinie". To opinia z "Globe and Mail", z którą się zasadniczo zgadzam. Ta powieść intryguje, zaciekawia i rozbudza wyobraźnie od pierwszych zdań. Z dużym zainteresowaniem śledziłem losy wykreowanych przez pisarza bohaterów i ich dramatyczne, niezwykłe lub niebezpieczne przygody, przeróżne życiowe sytuacje. Powieść niebanalna, dobrze napisana, której należą się wysokie oceny i pochwały.
Nie jest to książka wybitna, do rangi arcydzieła też jej daleko. Bardzo dobra? To znów za mało powiedziane, takie jej określenie nie oddaje w pełni jej wartości. Dlatego oceniłem dzieło w ten sposób, iż wystawiłem ocenę 8/10. Według mnie to najwłaściwsza z ocen, to nota w sam raz.

"Zawsze jest przed nami jakaś opowieść". To cytat z tej książkowej opowieści pt. "Przy dziecięcym stole", z powieści po prostu rewelacyjnej. Nie każda czytelnicza, literacka opowieść jest warta przeczytania i poznania. Ta niewątpliwie należy do lektur godnych uwagi i jest to powieść wyróżniająca się pod wieloma względami. Stąd wynika moja wysoka ocena dla tegoż...

To jest bardzo duże zaskoczenie. Książka z fenomenalną historią, mistrzowsko przedstawiona z perspektywy dziecka. Jednocześnie świetna fabuła i wspaniały aspekt psychologiczny, uchwycenie momentu dojrzewania, dorastania, utraty resztek niewinności. To, co najbardziej mnie oczarowało w tej historii to umiejętność takiego przedstawienia sposobu myślenia dziecka, że odżyły wszystkie wspomnienia z mojego własnego dzieciństwa. Kocham tę książkę za przywrócenie uczucia bycia dzieckiem i nie pozbędę się jej nigdy. Potrzebuję jej po to, żeby od czasu do czasu przywoływać to uczucie, bo jeszcze żadna powieść tego we mnie nie wywołała i szczerze wątpię, że znajdę kiedyś coś podobnego.
Oczywiście autor zostaje ustawiony w kolejce to przeczytania kolejnych jego dzieł.

To jest bardzo duże zaskoczenie. Książka z fenomenalną historią, mistrzowsko przedstawiona z perspektywy dziecka. Jednocześnie świetna fabuła i wspaniały aspekt psychologiczny, uchwycenie momentu dojrzewania, dorastania, utraty resztek niewinności. To, co najbardziej mnie oczarowało w tej historii to umiejętność takiego przedstawienia sposobu myślenia dziecka, że odżyły...

Książka ta wybitnie poruszyła moim sercem, biorąc pod uwagę również fakt jak łatwo było się w nią zagłębić. Narracja Michaela to dzieło sztuki i napewno sięgnę po kolejne książki tego autora, bo zagłębiłam się w postacie, o których mam wrażenie, że nadal niewiele wiem. Każdy znich skrywał jakąś tajemnicę i pokazywał, że ludzie nie są laleczkami wykreowanymi jak w simsach - każdy ma historię o której może, ale nie musi opowiedzieć. Polecam!

Książka ta wybitnie poruszyła moim sercem, biorąc pod uwagę również fakt jak łatwo było się w nią zagłębić. Narracja Michaela to dzieło sztuki i napewno sięgnę po kolejne książki tego autora, bo zagłębiłam się w postacie, o których mam wrażenie, że nadal niewiele wiem. Każdy znich skrywał jakąś tajemnicę i pokazywał, że ludzie nie są laleczkami wykreowanymi jak w simsach -...

"Każdego ranka o świcie zlizywałem sól z relingu, przekonany, że potrafię odróżnić smak Oceanu Indyjskiego od smaku Morza Śródziemnego." (s.214)
Więc tak smakuje dzieciństwo, tajemnica dzielona z innymi, chłosta sztormu, dojrzewanie. A raczej tak może smakować.
Rzeczywiście Ondaatje ma dar narracji: kilkoma słowami tworzy portret człowieka tak realnego, jakby stał tuż obok czytelnika.
Rozdzialiki (może opowiadańka) splatają w całość arras pulsujący życiem, może nieco wyblakły, ale tak pociągający!

Warto? Warto! A nawet trzeba, by na powrót usiąść przy dziecięcym, oddalonym, a więc stwarzającym znakomite pole do wnikliwych obserwacji, stole.

"Każdego ranka o świcie zlizywałem sól z relingu, przekonany, że potrafię odróżnić smak Oceanu Indyjskiego od smaku Morza Śródziemnego." (s.214)
Więc tak smakuje dzieciństwo, tajemnica dzielona z innymi, chłosta sztormu, dojrzewanie. A raczej tak może smakować.
Rzeczywiście Ondaatje ma dar narracji: kilkoma słowami tworzy portret człowieka tak realnego, jakby stał tuż...

Jeszcze czasami, dając komuś książkę, mówi się "Przyjemnej lektury!". W przypadku tej powieści tak właśnie się stanie. Nie zwlekajcie!

Jeszcze czasami, dając komuś książkę, mówi się "Przyjemnej lektury!". W przypadku tej powieści tak właśnie się stanie. Nie zwlekajcie!

Wspomnienia z dzieciństwa przeplatane zdarzeniami późniejszymi. Piękna wciągająca proza.

Wspomnienia z dzieciństwa przeplatane zdarzeniami późniejszymi. Piękna wciągająca proza.