Z całej serii chyba ta część, póki co podobała mi się najbardziej. Cieszę się, że autor w końcu zmienił schemat zakończenia, bo atak na głównego bohatera na końcu książki, za każdym razem, gdy myślimy, że to już koniec byłby naciągany w 3 części. Ogólnie, książkę czytało się przyjemnie, można dowiedzieć się kolejnych ciekawostek na temat medycyny sądowej - co dla mnie jest dużym plusem.

Z całej serii chyba ta część, póki co podobała mi się najbardziej. Cieszę się, że autor w końcu zmienił schemat zakończenia, bo atak na głównego bohatera na końcu książki, za każdym razem, gdy myślimy, że to już koniec byłby naciągany w 3 części. Ogólnie, książkę czytało się przyjemnie, można dowiedzieć się kolejnych ciekawostek na temat medycyny sądowej - co dla mnie jest...

Bonusowy punkt za bardziej techniczny aspekty pracy patologów, nie wiedziałem o różowych zębach, lubię takie elementy.

Bonusowy punkt za bardziej techniczny aspekty pracy patologów, nie wiedziałem o różowych zębach, lubię takie elementy.

Kolejne losy o antropologu skończona.

Dla mnie bardzo ciekawy temat przedstawiony w książce, trzymający w napięciu od początku do końca.

A w końcówce szok za szokiem. Mianowicie wiadomo kogo poszukują, a tu szok to nie ten sprawca i znowu nie ten.
Takie zakończenia są idealne.

David Hunter - bardzo ciekawa postać, czasami powściągliwy, a czasami działający pod wpływem impulsu

Tom - starsza osoba, kolega Davida z charakterem i z dużą wiedzą

Duet policjantów - on impulsywny, ona tajemnicza. On nie lubiący jak ktoś się wtrąca, ona zasadnicza.

Idealna książka opowiadająca o psychopacie.

lecz dla mnie jest taki malutki minusik. W niektórych rozdziałach, a w zasadzie pod koniec rozdziału, nie ma oddzielenia, kiedy zaczyna wypowiadać się ten psychopata.
Początkowo zlało się z wypowiedzią Huntera ( że co, on psychopatą) :)

Bardzo polecam przeczytać tę książkę.

Kolejne losy o antropologu skończona.

Dla mnie bardzo ciekawy temat przedstawiony w książce, trzymający w napięciu od początku do końca.

A w końcówce szok za szokiem. Mianowicie wiadomo kogo poszukują, a tu szok to nie ten sprawca i znowu nie ten.
Takie zakończenia są idealne.

David Hunter - bardzo ciekawa postać, czasami powściągliwy, a czasami działający pod wpływem...

Może odrobinę słabsza od pozostałych części ale w dalszym ciągu zaskakuje. "Słabsza" bo autor skupił się tym razem na technicznej części pracy patologa. Wciąż jednak fajnie się czyta 😍😍

Może odrobinę słabsza od pozostałych części ale w dalszym ciągu zaskakuje. "Słabsza" bo autor skupił się tym razem na technicznej części pracy patologa. Wciąż jednak fajnie się czyta 😍😍

Kolejny tom z dr Davidem Hunterem, znanym z poprzednich tomów, brytyjskim antropologiem sądowym. Po wydarzeniach z poprzednich cześci postanawia oderwać się od swojej codzienności i wyjechać na jakiś czas do Stanów Zjednoczonych. Celem jego podróży jest Ośrodek Badań Antropologicznych Uniwersytetu Tennessee w Knoxville, zwany potocznie „Trupią Farmą”, gdzie wiele lat temu uczył się zawodu. Tam z pomocą swojego przyjaciela, ale też mentora - Toma Liebermana, zostaje wciągnięty w bieżące śledztwo. Jak zwykle okazuje się, że nic nie jest tak proste na jakie wyglada, a odpowiedzi jest o wiele mniej niż pytań. Kiedy na celowniku zabójcy lądują bliscy oraz on sam, gra toczy się już o zupełnie inną stawkę.

Lubię styl pisania Simona Becketta, chociaż przy kolejnej książce z serii byłam w stanie dość szybko domyślić się rozwiązania zagadki, to nie odebrało mi to przyjemności czytania. Doceniam też te fragmenty, z których mogę dowiedzieć się rzeczy dla mnie nowych, jak to że przy ekshumacji zwłok do rozkopanego grobu wpuszcza się środek dezynfekujący czy to, że próg kostny ma tylko rasa kaukaska oraz co znaczą zabarwione na różowo zęby denata ( w czasie agonii krew została wtłoczona do miazgi zębowej). Mam nadzieję, że ta wiedza nigdy nie przyda mi się w praktyce.

Książkę polecam, jednak zdecydowanie sugeruję czytanie całej serii w kolejności dla lepszego zrozumienia wszystkich wątków i motywacji samego dr Huntera.

Kolejny tom z dr Davidem Hunterem, znanym z poprzednich tomów, brytyjskim antropologiem sądowym. Po wydarzeniach z poprzednich cześci postanawia oderwać się od swojej codzienności i wyjechać na jakiś czas do Stanów Zjednoczonych. Celem jego podróży jest Ośrodek Badań Antropologicznych Uniwersytetu Tennessee w Knoxville, zwany potocznie „Trupią Farmą”, gdzie wiele lat temu...

Odosobniona szkocka wyspa z poprzedniego tomu przygód doktora Huntera przemówiła do mnie bardziej niż upalne Knoxville. Nie ma jednak wątpliwości, że to kolejna niesamowicie udana książka serii. Słynny antropolog musiał, prędzej czy później, postawić swoją stopę w najbardziej rozpoznawanym na świecie ośrodku badań antropologicznych. Zdecydowanie polecam lekturę!

Odosobniona szkocka wyspa z poprzedniego tomu przygód doktora Huntera przemówiła do mnie bardziej niż upalne Knoxville. Nie ma jednak wątpliwości, że to kolejna niesamowicie udana książka serii. Słynny antropolog musiał, prędzej czy później, postawić swoją stopę w najbardziej rozpoznawanym na świecie ośrodku badań antropologicznych. Zdecydowanie polecam lekturę!

Jak zwykle zakończenie mnie zaskoczyło, nie mam pojęcia jak ten autor to robi. Książka świetna i przede wszystkim trzymająca w napięciu.

Jak zwykle zakończenie mnie zaskoczyło, nie mam pojęcia jak ten autor to robi. Książka świetna i przede wszystkim trzymająca w napięciu.

Wciągająca, przerażająca historia o psychopacie... To trzecia powieść Becketta po którą sięgnęłam i muszę przyznać, że trochę się spinałam że strachu..

Wciągająca, przerażająca historia o psychopacie... To trzecia powieść Becketta po którą sięgnęłam i muszę przyznać, że trochę się spinałam że strachu..

Dwie godziny słuchania jak Hunter rozczula się nad samym sobą i zachowuje jak niedorozwinięty + szczegółowe opisy rozkładających się ciał, które z lubością i bez żadnego umiaru serwuje nam Beckett -sprawiły że z ulgą odpuszczam sobie część dalszą.

Dwie godziny słuchania jak Hunter rozczula się nad samym sobą i zachowuje jak niedorozwinięty + szczegółowe opisy rozkładających się ciał, które z lubością i bez żadnego umiaru serwuje nam Beckett -sprawiły że z ulgą odpuszczam sobie część dalszą.

Simon Beckett to znane i uznane nazwisko w świecie powieści kryminalnych, więc sięgając po „Szepty zmarłych”, trzecią część cyklu powieściowego „David Hunter” tego autora, miałem dość konkretne oczekiwania. Niestety, nie było aż tak dobrze, jak miałem prawo się spodziewać.

Tym razem dr David Hunter wystąpi na gościnnych występach na Trupiej Farmie w USA. Szczegółów oczywiście nie zdradzę, żeby nie spojlerować. Faktem jest, że autor skutecznie ukrywa przed czytelnikiem tożsamość głównego czarnego charakteru, z którym zmierzy się nasz protagonista, ale niestety nie dokonuje tego przez zmyślną, zawiłą intrygę, a przez proste pominięcie wszelkich wskazujących nań informacji. W rzeczywistości fabuła jest prosta i niezbyt oryginalna. Narracja, jak to u tego autora, jest mocną stroną powieści - odpowiednia dynamika i klimat sprawia, że się to dobrze czyta (w tym wypadku dobrze się tego słucha). Jednak czegoś jest tu za dużo i czegoś za mało. Cały czas miałem wrażenie, że tym razem Beckett chcąc napisać coś lepszego niż poprzednio dał wszystkiego więcej - więcej trupów, więcej smrodu, więcej napięcia, więcej akcji... Same ładne kobiety, sami męscy faceci... Jadąc po bandzie za długo i za często sprawia, iż czytelnik dystansuje się od świata wyobrażonego, co bardzo mocno zmniejsza przyjemność z lektury. Dobra powieść kryminalna często bywa bardziej przekonująca od literatury faktu, ale tym razem Beckettowi do tego baardzo daleko.

Informuję Was o tym z żalem, gdy poprzednie odsłony cyklu podobały mi się, nawet bardzo. I mam nadzieję, że w następnym tomie znów będzie tak jak kiedyś.

Simon Beckett to znane i uznane nazwisko w świecie powieści kryminalnych, więc sięgając po „Szepty zmarłych”, trzecią część cyklu powieściowego „David Hunter” tego autora, miałem dość konkretne oczekiwania. Niestety, nie było aż tak dobrze, jak miałem prawo się spodziewać.

Tym razem dr David Hunter wystąpi na gościnnych występach na Trupiej Farmie w USA. Szczegółów...