Możliwe spojlery! (duh.)

Okej, trochę późna recenzja, ale miałam trochę odwyku od komputera, wybaczcie. Ostatni tom Trylogii Grisza skończyłam prawie tak samo szybko jak poprzednie, ale z tą różnicą, że jak pierwsze dwie były bardzo odprężające i cieszyłam się, że mogę je czytać, tak przy ostatnim tomie już się męczyłam. Chyba za dużo głupich książek w za dużym natężeniu.
Przede wszystkim w tym tomie mamy próbę domknięcia wielu wątków - tego, co się stało z Mikołajem, tego dlaczego Darkling jest taki, jaki jest, czy księdzunio opowie się po którejś ze stron, czy nadal będzie tylko fanatycznym wyznawcą Aliny... No i oczywiście poszukiwania ostatniego mitycznego stworzenia, które ma wzmocnić moc Aliny i pomóc jej uwolnić kraj. Taaa...
Dużo się dzieje, akcja nie jest moim zdaniem najlepiej przemyślana, trochę zabrakło może pomysłu, może też jakiegoś konkretnego punktu, do którego by bohaterowie dążyli i nie czytało się tego szczególnie dobrze. Rozwiązania fabularne były mierne, strasznie mnie rozdrażniło to takie uczłowieczenie Darklinga (bo zła osoba nie może być po prostu zła, jasne, musi mieć tragiczną przeszłość), a już najbardziej mnie boli wybór Aliny. W sensie trochę był oczywisty, ale nie znaczy to, że dobry. To co się działo z rudym przez większość książki jest... bez sensu. Jakby autorka nie miała pomysłu, co zrobić z jego postacią, a głupio by jej było go zostawić gdzieś tam w lesie, żeby dalej robił partyzantkę.
Cała historia niby się domknęła, niby wszystko gra, ale jednak zabrało tego czegoś i ostatni tom będę wspominać głównie jako zawiedzione nadzieje. Bo jasne, nie miało być wybitnie, ale to nie znaczy że nie mogło być chociaż przyzwoicie. A było marnie. Bez szału.
Jak ktoś ma ochotę na czysto rozrywkowe fantasy to mogę śmiało to polecić, ale szczerze - im mniejsze wasze oczekiwania, tym lepsza lektura.
A teraz wracam do Szóstki Wron i zobaczę, co autorka tam nakminiła.

Możliwe spojlery! (duh.)

Okej, trochę późna recenzja, ale miałam trochę odwyku od komputera, wybaczcie. Ostatni tom Trylogii Grisza skończyłam prawie tak samo szybko jak poprzednie, ale z tą różnicą, że jak pierwsze dwie były bardzo odprężające i cieszyłam się, że mogę je czytać, tak przy ostatnim tomie już się męczyłam. Chyba za dużo głupich książek w za dużym...