Ruina i Rewolta

Najlepsza część z całej trylogii, ale do arcydzieła jej sporo brakuje. Zakończenie byłoby lepsze, gdyby Alina, a Mal to już na pewno, zginęli...

Najlepsza część z całej trylogii, ale do arcydzieła jej sporo brakuje. Zakończenie byłoby lepsze, gdyby Alina, a Mal to już na pewno, zginęli...

Zdecydowanie jedna z moich ulubionych serii i ulubionych światów. Nie mogłam się oderwać, ciągle myślałam o tym jak historia dosięgnie końca i mimo słodko-gorzkiego zakończenia, nie zawiodłam się i niesamowicie dobrze czytało mi się to jak książka dosięgła końcówki.
Nie mogę się doczekać aż sięgnę po serię związaną z Nikolaiem i będę mogła poznać go nieco bardziej.
Zabawa przednia, na pewno będę polecać każdemu.

Zdecydowanie jedna z moich ulubionych serii i ulubionych światów. Nie mogłam się oderwać, ciągle myślałam o tym jak historia dosięgnie końca i mimo słodko-gorzkiego zakończenia, nie zawiodłam się i niesamowicie dobrze czytało mi się to jak książka dosięgła końcówki.
Nie mogę się doczekać aż sięgnę po serię związaną z Nikolaiem i będę mogła poznać go nieco bardziej.
Zabawa...

Uważam ten tom za najlepszy z całej trylogii. Miewałam momenty, gdzie wydawało mi się, że akcja stoi w jednym miejscu/punkcie, bądź właśnie dzieje się zdecydowanie za szybko, ale całościowo myślę, że to kawał dobrej roboty w porównaniu do poprzednich części. Bohaterowie zyskali w moich oczach, ale nie powiem, spodziewałam się większej ilości "strat", gdy padła informacja na początku, że nie wszyscy przeżyją. Nie zawiodłam się, ale chyba też specjalnie nie zaskoczyłam. Było kilka bardzo dobrze opisanych i trzymających w napięciu scen, ale nie były tak częste lub nie spadały jak bomby z nieba, bym dała więcej gwiazdek. Całą trylogię oceniłam identycznie, ponieważ nie odstaje od siebie. Rozwój jest odpowiedni, relacje chociaż zagmatwane to przyjemne, a akcja pisana dobrym językiem. Nie mam zastrzeżeń.

Uważam ten tom za najlepszy z całej trylogii. Miewałam momenty, gdzie wydawało mi się, że akcja stoi w jednym miejscu/punkcie, bądź właśnie dzieje się zdecydowanie za szybko, ale całościowo myślę, że to kawał dobrej roboty w porównaniu do poprzednich części. Bohaterowie zyskali w moich oczach, ale nie powiem, spodziewałam się większej ilości "strat", gdy padła informacja na...

Moje wielkie rozczarowanie i ostateczne pożegnanie z autorką, przynajmniej na tę chwilę, choć losy Nikolaja dalej mnie intrygują. Cała trylogia jest mocno przeciętna i bardziej skupia się na uczuciach niż wojnie. Jej potencjał nie został wykorzystany, a końcówkę mogę śmiało porównać do Marvela - żadna ważna postać nie może zniknąć ze sceny... (no choć tu Marvel się postarał nie tak dawno temu ).

Moje wielkie rozczarowanie i ostateczne pożegnanie z autorką, przynajmniej na tę chwilę, choć losy Nikolaja dalej mnie intrygują. Cała trylogia jest mocno przeciętna i bardziej skupia się na uczuciach niż wojnie. Jej potencjał nie został wykorzystany, a końcówkę mogę śmiało porównać do Marvela - żadna ważna postać nie może zniknąć ze sceny... (no choć tu Marvel się postarał...

#team_Darklina i nie przyjmuję do świadomości tego, że Darkling nie żyje a Alinka straciła moce i skończyła z tym zakichanym Malem, mimo tego, że go kocha.

#team_Darklina i nie przyjmuję do świadomości tego, że Darkling nie żyje a Alinka straciła moce i skończyła z tym zakichanym Malem, mimo tego, że go kocha.

darkling zamknij morde

darkling zamknij morde

"Ostatecznie może miłość oznaczała po prostu tęsknotę za czymś niemożliwie jaśniejącym i wiecznie nieosiągalnym."
~~~
W 2021 roku miałam okazję sięgnąć po popularną trylogię autorstwa Leigh Bardugo. Dokładnie w ostatnim dniu tego roku udało mi się przeczytać trzeci tom, czyli "Zniszczenie i odnowa". Czy finał w odpowiedni sposób zakończył tą historię? Swoją opinię przedstawię w dalszej części recenzji.
Alina Starkov utraciła swoją moc. Ludność jednak nadal uważają za przywoływaczkę słońca i traktuje jak świętą. Jednocześnie na tronie zasiada Zmrocz, który włada krajem, siejąc w nim spustoszenie. Dziewczyna musi podjąć ważną decyzję, o tym jak postąpić w czasie bitwy, aby przywrócić ład i porządek. Jej problemy z przywołaniem mocy, a także uboga armia, stają się jednak przeszkodą w osiągnięcie tego celu.
Trzeci tom trylogii Grisza uważam za dobrze napisany finał. Według mnie wszystkie wątki zostały pozamykane, dlatego pod kątem fabularnym, uważam, że nie ma się do czego przyczepić. Jeżeli chodzi natomiast o całą serię samą w sobie, to mam co do niej bardzo mieszane uczucia. Jeden tom był słabszy, drugi był lepszy, ale są takie szczegóły, które wywierały we mnie konkretne negatywne emocje przez wszystkie trzy książki. Jak już wspominałam przy okazji oceniania poprzednich tomów, jedyną postacią, która faktycznie była moją sympatię, wzbudziła zainteresowanie i zaangażowała do poznawania jej losów był Zmrocz. Niestety nie był on postacią pierwszoplanową, a to właśnie główna bohaterka najbardziej mnie w tym wszystkim denerwowała. Sposób przedstawiania wydarzeń przez autorkę również mi zbytnio nie przypadł do gustu. Uważam, że akcja jest ciekawa, jednak mało dynamiczna, przez co książka ta, jak i zresztą jej poprzedniczki, momentami bardzo mnie nudziły. Ostatnia część prezentowała się całkiem pozytywnie. Może być to przede wszystkim kwestia tego, że jako zakończenie była bogata w duże ilości zwrotów akcji i szczegółów zamykających pewne wątki. Cała seria nie była dla mnie jakoś bardzo odkrywcza. Raczej do niej nie wrócę i trochę nie rozumiem tak ogromnego zachwytu nad nią. Niemniej jednak nie żałuję, że miałam z nią styczność i przekonałam się na własnej skórze co o niej sądzę.

"Ostatecznie może miłość oznaczała po prostu tęsknotę za czymś niemożliwie jaśniejącym i wiecznie nieosiągalnym."
~~~
W 2021 roku miałam okazję sięgnąć po popularną trylogię autorstwa Leigh Bardugo. Dokładnie w ostatnim dniu tego roku udało mi się przeczytać trzeci tom, czyli "Zniszczenie i odnowa". Czy finał w odpowiedni sposób zakończył tą historię? Swoją opinię...

Trzeci tom zdecydowanie jest najlepszą książką tej trylogii. Jednak minusem u mnie jest to, że ponownie w centrum książki okropnie się nudziłam. Dwa razy robiłam dłuższe przerwy od czytania, bo nie mogłam przebrnąć z rozdziału na rozdział. Natomiast pod koniec akcja bardzo przyspieszyła, co bardzo przypadło mi do gustu.
PS. Nadal nie mogę uwierzyć, że będę płakać po Zmroczu.
Nikołaj ocena 10/10.

Trzeci tom zdecydowanie jest najlepszą książką tej trylogii. Jednak minusem u mnie jest to, że ponownie w centrum książki okropnie się nudziłam. Dwa razy robiłam dłuższe przerwy od czytania, bo nie mogłam przebrnąć z rozdziału na rozdział. Natomiast pod koniec akcja bardzo przyspieszyła, co bardzo przypadło mi do gustu.
PS. Nadal nie mogę uwierzyć, że będę płakać po...

O ile pierwcza część jest dla mnie na 10! to trzecia wydaje się być niedopracowana, przepchnięta.
Sama historia jest dla mnie ciekawa, świeża. Uwielbiam brutalność tej części - jest zaskoczenie i jednocześnie nadaje to pewien klimat. Nie jestem już taka młoda, żeby mnie interesował tylko wątek miłosny (a kiedyś tak było), dlatego bardzo mi się podobała ukazana m. in. brutalność Zmrocza.

Postać Nikołaja genialna. W pierwszej części tak samo myślałam o Zmroczu, ale zakończenie mnie zmieszało. I tu się pojawia pierwszy niuans - po wszystkim, co zrobił Zmrocz, po jego śmierci, w Alinie nie ma nienawiści, tylko żal i współczucie. Te emocje są zrozumiałe, ale brakuje mi poczucia, że ona wie, że on był zły. Pod koniec wydaje mi się, jakby nie pamietała, co zrobił. Gryzie się to z poprzednimi częściami. Zwłaszcza, że w wizjach już dawno nie było czuć jego ludzkich/empatycznych zachowań.
Kolejną sprawą było wyjaśnienie sytuacji z ostatniego starcia w fałdzie. Myślałam, że (jak przy poprzednich amplifikatorach) Alina musi zrobić sobię z kości biżuterię, żeby zadziałały. Mal może przeżyje, ale będzie np. bez ręki. Z czystego zbiegu okoliczności okazuje się, że nie trzeba Mala rozkrajajać - to super, do zmartwychwstania przyda się cały.
Samo wyjaśnienie, co się właściwie działo, gdzie ta moc przeniknęła było dla mnie niedopracowane. Zbyt wiele Bardugo pozostawiła nam do interpretacji. Może sama nie wiedziała, co tak dokładnie miało się wydarzyć. Ale jeżeli już to zostawiamy w taki sposób, to warto by było sie zastanowić, przegadać... Osobiście czekałam, aż pojawią się hipotezy Davida, ktory tak studiował namietnie książki Morozowa. Po co je studiował? Aliny przemyślenia mamy uznać, za pierwsze, lepsze i właściwe? Nikt nie jest ciekawy, lub się nie domyśla?
Zakończenie jest dla mnie po prostu niedopracowane. Ale z ostatnimi książkami z serii dzieje się tak bardzo często.

Zakończenie historii "Maliny" jest dla mnie w porządku - jestem usatysfakcjonowana i mogę spać spokojnie. :D
Co mi przeszkadza, to rzekoma zdrada i dopytywanie się Aliny, czy Zoya i Mal... to było dla mnie słabe. W kinie, czy w książkach, gdy tylko para przeżywa ciężki okres, ktoś musi zamieszać - najwygodniej ukazać jak źle sie dzieje, przedstawiając jak (glownie facet) sypia z drugą. Męczą mnie sytuacje rodem z Plotkary. A według mnie mieli na tyle skomplikowane życie, że powinno to wystarczyć. Bardziej rozumiem pocałunek, ktory sie zdarzył na oczach Aliny... a potem Mal od razu za nią pobiegł, więc nie wiem gdzie można byłoby wcisnąć sypianie z Zoyą... Wiem, że pojawiło się to w drugiej części, ale pozostawiło to u mnie dużą krechę na sercu - a fakt, że spłynęło to po Alinie - pokazuje, jak szybko można wybaczyć. I tu pojawia się pytanie, czy naprawdę można? Tak szybko?
Nie powinniśmy tego tak bagatelizować - jest to nagminnie wykonywane w filmach, serialach, książkach.
Mal też, z tego co czytamy był szlachetny i oddany. Każdemu zdarza się pogubić, ale pewne cechy charakteru nie odpowiadają pewnym zachowaniom, i postać Mala w drugiej i trzeciej części jest na to doskonałym przykładem.

Nie zrozumcie mnie źle - bardzo mi się podoba i swiat przedstawiony i historia i dawno nir czytałam czegoś, co by podchodziło pod moje gusta. Nie żałuję, że przeczytałam.

Ciekawa jestem, czy ktoś miał podobne odczucia.

O ile pierwcza część jest dla mnie na 10! to trzecia wydaje się być niedopracowana, przepchnięta.
Sama historia jest dla mnie ciekawa, świeża. Uwielbiam brutalność tej części - jest zaskoczenie i jednocześnie nadaje to pewien klimat. Nie jestem już taka młoda, żeby mnie interesował tylko wątek miłosny (a kiedyś tak było), dlatego bardzo mi się podobała ukazana m. in....

Bohaterowie:6/10
Akcja: 7/10
Sposób pisania autorki/a/ów: 7/10
Okładka: 8/10
Kreatywność: 6/10

Trochę mam wrażenie że w tej części postacie jakoś straciły swoje charakterki. Czegoś mi brakło, chociaż jako tom kończący serię wyszedł dość dobrze.
Na wielki plus nadal Nikołaj i Aleksander.

SPOJLER
PS. Nigdy nie sądziłam że moje serce będzie płakać po Aleksandrze, ajć.

Bohaterowie:6/10
Akcja: 7/10
Sposób pisania autorki/a/ów: 7/10
Okładka: 8/10
Kreatywność: 6/10

Trochę mam wrażenie że w tej części postacie jakoś straciły swoje charakterki. Czegoś mi brakło, chociaż jako tom kończący serię wyszedł dość dobrze.
Na wielki plus nadal Nikołaj i Aleksander.

SPOJLER
PS. Nigdy nie sądziłam że moje serce będzie płakać po Aleksandrze, ajć.