Kierowana zachwytami nad Darami Anioła, twórczością Cassandy Clare oraz ekranizacją pierwszego tomu tej serii postanowiłam w końcu sięgnąć po "Miasto kości". Wszyscy o tym mówią, więc ja też chciałam mieć coś do powiedzenia na ten temat.

Główną bohaterką jest prawie szesnastoletnia Clary Fray, mieszkanka Nowego Jorku, która podczas jednego z wypadów do klubu Pandemonium dostrzega coś, czego nikt poza nią nie widzi. I to dosłownie. Nawet jej najlepszy przyjaciel, Simon, nie jest w stanie zobaczyć tego, co widzi Clary. Dlaczego? Bo jest tylko zwykłym człowiekiem. Aż samo nasuwa się pytanie - a co w takim razie z Clary? Dlaczego ona potrafi zobaczyć to, czego inni nie widzą? Od tej jednej imprezy w Pandemonium nic już nie jest takie samo dla Clary i Simona. Oboje, a wraz z nimi czytelnicy. wkraczają do świata Nefilim.

Cassandra Clare stworzyła całkiem nowy świat pełen wampirów, wilkołaków, demonów, czarowników, ale przede wszystkim, Nocnych Łowców. Jeszcze nigdzie, w żadnej książce czy filmie, nie spotkałam się z takim pomysłem, więc świat Nocnych Łowców pochłonął mnie bez reszty. Ale najlepsze w tym wszystkim jest to, że ten świat współistnieje ze światem ludzkim, bo przecież wciąż jesteśmy w Nowym Jorku wśród zwykłych ludzi.

Jak dla mnie, to "Miasto kości" jest historią przede wszystkim o odkrywaniu siebie. Clary dowiaduje się, że całe jej dotychczasowe życie było jednym wielkim kłamstwem i dopiero w wieku szesnastu lat odkrywa prawdę o sobie, a przy okazji tajemnicy Jace również powraca do swoich korzeni.

Czytając "Miasto kości", cały czas bezwiednie porównywałam Jace'a do Willa z "Mechanicznego anioła" Cassandry Clare, którą to książkę miałam przyjemność ostatnio przeczytać. I o ile Will jest dla mnie postacią bardziej wyrazistą, tak Jace jest postacią barwniejszą. Po części rozumiem zachwyt większości czytelników tym bohaterem. Jace potrafi być irytujący, sarkastyczny i złośliwy, ale to tylko wierzchnia warstwa, bo dopiero pod tym kryją się jego prawdziwe uczucia, czyli ból, tęsknota i to, jak bardzo został skrzywdzony.

Postać Clary również oceniam pozytywnie, choć przymykam przy tym oko na jej aż nazbyt "dziewczyńskie" zachowanie w niektórych momentach i trójkąt Clary-Jace-Simon. Ostatnio takie trójkąty są modne w literaturze, ale mnie tylko irytują. Najbardziej w Clary podoba mi się to, że ona również potrafi się odgryźć, słysząc złośliwą uwagę. I może dlatego tak bardzo pasuje do Jace'a.
Bohaterowie w poszukiwaniu Kielicha Aniołów przeżyją wiele przygód, a samo poszukiwanie skończy się... no cóż, nie jestem tutaj po to, by zdradzać szczegóły, ale przyznam jedno - na nudę nie można narzekać.

Największą uwagę w książce zwraca oryginalnie i ciekawie wykreowany świat, dopracowany ze wszystkimi szczegółami i choćby dlatego warto sięgnąć po tą książkę.

Kierowana zachwytami nad Darami Anioła, twórczością Cassandy Clare oraz ekranizacją pierwszego tomu tej serii postanowiłam w końcu sięgnąć po "Miasto kości". Wszyscy o tym mówią, więc ja też chciałam mieć coś do powiedzenia na ten temat.

Główną bohaterką jest prawie szesnastoletnia Clary Fray, mieszkanka Nowego Jorku, która podczas jednego z wypadów do klubu Pandemonium...