"Mam nadzieję, że przynajmniej Ty potraisz być szczęśliwy. Podobno decydują o tym dwa, może trzy momenty w życiu, te, które dają światło. Reszta jest bez znaczenia"...

To zgrabny zbiór opowiadań polskich autorów, i choć owszem zeszłoroczny, to zdecydowanie nieprzeterminowany:) Zbliżają się wakcje, zatem zapewne nie zabraknie okazji do plażowania, a co na wydmach, piaskach złotych jest niezbędne? Przyjemna, lekka lektura, pozwalająca zrelaksować się i w pełni cieszyć każdym dniem lata!

Niemal pół wieku po premierze filmu Tadeusza Konwickiego "Ostatni dzień lata" (1958) redakcja "Newsweek Polska" zwróciła się do dziewięciorga pisarzy z propozycją napisania tekstu według pomysłu zaczerpniętego ze scenariusza filmu - dwoje ludzi, plaża, realia współczesne. Autorami opowiadań zebranych w tym tomie są kolejno wwdług spisu treści: Wojciech Kuczok, Włodzimierz Kowalewski, Rafał A. Ziemkiewicz, Maria Nurowska, Paweł Huelle, Izabela Sowa, Stefan Chwin, Krystyna Kofta, Sławomir Shuty. I trzeba przyznać, że eksperyment się powiódł. POLECAM!

Niewątpliwie ogromnym plusem tego typu przedsięwzięć artystycznych jest zróżnicowanie tekstów. Choć przecież wątek głowny w poszczególnych opowiadaniach jest podobny, to jednak każdy z autorów przedstawił go inaczej, z innym tłem, z innego punktu widzenia. Co więcej, jest to doskonały sposób na zapoznanie się z pisarstwem autorów dotychczas jeszcze nie czytanych.

Najbardziej zainteresowało mnie opowiadanie Krystyny Kofty "Królowa Fryzjerek", Włodzimierza Kowalewskiego "Brzydki człowiek" i Pawła Huelle "Pierwsze lato". Naprawdę dobre stylistycznie, językowo prawie doskonałe okazało się opowiadanie Wojciecha Kuczoka "Klapki (z zielonymi motylkami)". Nie przez przypadek to właśnie to opowiadanie rozpoczyna cały zbiór. Tekst Marii Nurowskiej był bardzo ciekawy pod względem fabuły, ale dość typowy dla romansowej stylistyki autorki. Opowiadanie Stefana Chwina okazało się ckilwe, dość banalne, choć dobrze się zapowiadało na pierwszych stronach. Roczarowały mnie natomist opowiadania Izabeli Sowy oraz Rałafa Ziemkiewicza. Zupełnie bezpłuciowe, zapomniane w sekundę! A tekst Sławomira Shuty pozostał nierozgryzinym orzechem: nie wiem, czy to kicz słowny, czy perełka literacka?!

Efekt tej lektury jest taki, że teraz przesiaduję w księgarniach internetowych wyszukując pozostałych książek tych autorów, których opowiadania zrobiły na mnie największe wrażenie. Wkrótce zatem nowe recenzje:)

http://subiektywnieoliteraturze.blogspot.com/

"Mam nadzieję, że przynajmniej Ty potraisz być szczęśliwy. Podobno decydują o tym dwa, może trzy momenty w życiu, te, które dają światło. Reszta jest bez znaczenia"...

To zgrabny zbiór opowiadań polskich autorów, i choć owszem zeszłoroczny, to zdecydowanie nieprzeterminowany:) Zbliżają się wakcje, zatem zapewne nie zabraknie okazji do plażowania, a co na wydmach, piaskach...