Łukasz Dębski

Zabrałem ją w niedzielę na wycieczkę nad rzekę, nie powiem jaką, bo jestem kibicem Cracovii.

Zabrałem ją w niedzielę na wycieczkę nad rzekę, nie powiem jaką, bo jestem kibicem Cracovii.

... każdy w swoim dzieciństwie był lepszy niż obecnie, bliżej Boga, tych spraw i w ogóle bliżej dobrego zachowania, choć wówczas nasze matki miały nas raczej za przyszłych bandytów. Było zabawną regułą, że każdy w swoim dzieciństwie, czy to dwadzieścia, czy czterdzieści lat temu, podobnie sobie planował, że jako niedobre dziecko będzie przynajmniej dobrym dorosłym, lecz nikomu nie wyszło. Młodzieżowe problemy rozpięte na cięciwie ja - Bóg - kosmos straciły na znaczeniu, przeszły w rozterki na linii ja - Urząd Skarbowy Kraków Śródmieście. Świat został tak przestawiony, że już nieuleganie pokusom było dowodem siły charakteru, a czas sobie płynął i płynął wbrew woli co poniektórych. Trudno sterować takim rwącym nurtem: rzeka rozpędza się, rwie lejce, zbacza wbrew nam tu i tam, rozwidla w mniej godne koryta, następnie, miast do morza, wpada na mielizny, spaceruje po miękkim, złotym piasku, rybki w niej podskakują, daremnie łapiąc oddech, wreszcie całkiem wysycha. To smutne, że zamierzenia tak rzadko się spełniają, że to my staliśmy się tymi ludźmi, przed którymi ostrzegały nas nasze matki.

... każdy w swoim dzieciństwie był lepszy niż obecnie, bliżej Boga, tych spraw i w ogóle bliżej dobrego zachowania, choć wówczas nasze matki...

Z moją wiarą w Boga nie jest dobrze. Inna sprawa, że na świecie jest za dużo pokus, a ja mam słaby charakter.

Z moją wiarą w Boga nie jest dobrze. Inna sprawa, że na świecie jest za dużo pokus, a ja mam słaby charakter.