Nie jestem wielkim fanem kryminałów, a już polskiego autoramentu szczególne, jednak twórczość pisarska Marka Krajewskiego ma dla mnie szczególne znaczenie. Przede wszystkim dla tego, że stworzył serię retro kryminałów, których akcja toczy się w moim rodzinnym i ukochanym mieście z jego bogatą niemiecką przeszłością i żywo mnie interesującą polską przyszłością. Po drugie Marek Krajewski wypłynął jako odkrycie literackie w czasach moich studiów. Na dobitkę, jako pracownik Uniwersytetu Wrocławskiego, wykładach swoje zajęcia w gmachu w którym studiowałem i nierzadko mijałem przyszłego pisarza na uniwersyteckich korytarzach. Wykształciłem pewien sentyment do tej postaci, poza tym imponuje mi kariera Marka Krajewskiego w iście amerykańskim stylu, który z szeregowego pracownika naukowego z zapomnianego przez ludzi i Boga Instytutu Filologii Klasycznej przeszedł na pozycję objawienia pisarskiego z pełnym komercyjnym powodzeniem. Sukces pisarza jest tak wielki, że gdy ma czasową impotencję twórczą, może użyczyć swojego nazwiska do pracy z zbiorowej z innymi, mniej utytułowanymi pisarzami i odnieść sukces sprzedażowy.
Jeżeli chodzi o samą książkę „Widma w mieście Breslau”, to jest ona na miarę całej serii o Eberhardzie Mocku. Serię tą cenie najbardziej w całym dorobku pisarza. Mamy tutaj zaserwowaną postać głównego bohatera w klimacie kina nori oraz scenerię przedwojennego Wrocławia jak ze starej fotografii w kolorze sepii.

Nie jestem wielkim fanem kryminałów, a już polskiego autoramentu szczególne, jednak twórczość pisarska Marka Krajewskiego ma dla mnie szczególne znaczenie. Przede wszystkim dla tego, że stworzył serię retro kryminałów, których akcja toczy się w moim rodzinnym i ukochanym mieście z jego bogatą niemiecką przeszłością i żywo mnie interesującą polską przyszłością. Po drugie...