Lem to jeden z moich ulubionych pisarzy. Powiedział mi takie rzeczy, które zmieniły mój obraz świata(np. w Niezwyciężonym, w Solaris, w Opowieściach o Pilocie Pirxie. Te książki na trwałe wbudowały mi się w mózg i stały się okularem, przez który patrzę na różne sprawy. Jestem pewny, ze to dotyczy nie tylko mnie. Na przykład hipoteza Gai, która powstała w latach .70 jest rozwinięciem pomysłu z Solaris z 1961r.

"Golem" to rewelacyjny pomysł. Niezwykle nośny, obfitujący w różne możliwości i po prostu, hmmm może to dziwne słowo, nie pasujące do SF - prawdziwy! My, ludzie jesteśmy etapem ewolucji, a Lem pięknie przemyślał wszystkie implikacje tego faktu.

Gorzej jest - wybacz o Lemie! - z realizacją. Lem użył tu takiego wybiegu, że maszyna dysponująca Rozumem musi wypowiadać się w sposób zawiły, skomplikowany itp. No bo przecież jest wobec nas jak rodzic wobec dziecka, albo raczej naukowiec wobec małpy. Może i to jest wiarygodne technicznie, pisarsko, warsztatowo, może tak trzeba było zrobić, aby powieść była wiarygodna, ale... bez przesady, przecież wszyscy i tak wiemy, że tego nie pisze Go-Lem, tylko sam Lem. Autor mógł sobie darować te koturnowe zwroty i słowotwórstwo Golema.

Druga moja uwaga dotyczy powtarzania tego samego. Książka jest oparta o tak rewelacyjny pomysł i tak produktywny w różne implikacje, że nie trzeba wszystkiego powtarzać po dwa razy, szkoda miejsca, można je było przeznaczyć na inne przemyślenia Superrozumu. A Golem się powtarza. Chyba, że Autor nie miał więcej przemyśleć. W co nie wierzę, bo chyba każdemu przyjdzie do głowy mnóstwo pytań do GOlema i odpowiedzi, których mógłby udzielić.

Czepiam się. Wiem. No na pociechę dostałem coś niezwykłego od tej książki - myśl, że ewolucja ma "ujemny gradient". Fajne spostrzeżenie panie Lem! Ewolucja zaczęła od perfekcji w postaci chwytania fotonu w chlorofil, a potem zaczęła brnąć w coraz większe partactwo: płuca jako pompy, poruszanie się za pomocą dźwigni, odżywianie za pomocą żucia - tfu! Ten pomysł "partackiej ewolucji" jest zaiste niezwykły.

Książkę zdecydowanie polecam. Dla mnie jest na tej samej półce, co Fiasko czy Głos Pana.

Lem to jeden z moich ulubionych pisarzy. Powiedział mi takie rzeczy, które zmieniły mój obraz świata(np. w Niezwyciężonym, w Solaris, w Opowieściach o Pilocie Pirxie. Te książki na trwałe wbudowały mi się w mózg i stały się okularem, przez który patrzę na różne sprawy. Jestem pewny, ze to dotyczy nie tylko mnie. Na przykład hipoteza Gai, która powstała w latach .70 jest...