Dałem sobie miesiąc na to by zdecydować się czytać czy nie czytać. Opis zachęcił - motyw drogi. Recenzje na internecie dosyć pozytywne, a głód po świetnych książkach Greena trzyma się miesiącami i latami... Zdecydowałem, poczytam! O kurwa ja pierdole! Początek spokojny, neutralny i w porządku. Styl przyjemniejszy niż w książce "byłam tu" Gayle Forman którą czytałem całkiem niedawno i na tym koniec, dotarłem do 18 strony, a tam jak wół pisze - "przystojny, ciacho" - osz kurwa jego mać! Kolejna książka z półki "napalone nastolatki lecą na ciacha" - mam tego dosyć. Nie lubię czytać książek w których autorka chyba sama spełnia marzenia wcielając się w rolę bogaterki spotykającej "przystojne ciacho ". Chce czytać książki, w których bohaterowie nie są idealni fizycznie, a dziewczyna potrafi zakochać się w gargamelu! Za to ceniłem sobie Greena gdy czytałem jego arcydzieła - bohaterowie byli naturalni! Chodziło o fakt dotyku, potu, mrowienia na skutek obecności, a nie pożądania ze względu na doskonałe walory fizyczne. Sam nie mam od 18 lat dziewczyny, bo nigdy nie kierowałem się pożądaniem fizycznym, zawsze brakowało mi tego czegoś, tego uczucia które pojawią się gdy czujemy obecność tej jedynej osoby, która wcale nie musi być hiper przystojna i ładna. I jeżeli książka, na wstępie raczy mnie określeniami typu "ciacho" już wiem czego się spodziewać. Denerwuje mnie to bo przez takie książki, później dziewczyny czytające to stają się robotami które nie robią nic innego tylko marzą o księciu który będzie przystojny i zabierze je mimowolnie w drogę przeznaczenia gdzie spędzą urocze chwilę. Nie. Tak to nie działa!

Dałem sobie miesiąc na to by zdecydować się czytać czy nie czytać. Opis zachęcił - motyw drogi. Recenzje na internecie dosyć pozytywne, a głód po świetnych książkach Greena trzyma się miesiącami i latami... Zdecydowałem, poczytam! O kurwa ja pierdole! Początek spokojny, neutralny i w porządku. Styl przyjemniejszy niż w książce "byłam tu" Gayle Forman którą czytałem całkiem...