Bardzo dobry komiks o polsko-żydowskich relacjach, głęboki, ale i ciepły. Bohaterowie pokazani są wielowymiarowo. Akcja się dzieje w latach 2000, gdy do Warszawy przylatuje z Izraela babcia z wnuczką. Komiks ma swój klimat, fajna kreska, bardzo się wciągnęłam.

Bardzo dobry komiks o polsko-żydowskich relacjach, głęboki, ale i ciepły. Bohaterowie pokazani są wielowymiarowo. Akcja się dzieje w latach 2000, gdy do Warszawy przylatuje z Izraela babcia z wnuczką. Komiks ma swój klimat, fajna kreska, bardzo się wciągnęłam.

Powieść graficzna i komiks już chyba na stałe zapisały się w tej sekcji mojego serduszka, które odpowiada za literaturę. Uwielbiam w nich to, że są w stanie albo mnie rozbawić, zaprowadzić do krainy dziecięcych sentymentów, albo wzruszyć i rozczulić – lub wszystko to naraz. Do której z tych kategorii zaliczyłabym „Zaduszki”?

To krótki komiks izraelskiej autorki, którego historia zamyka się w siedmiu dniach, ale opowiada tak naprawdę o całym życiu dwojga bohaterów. Wiekowa Regina Segal przylatuje z Izraela do Polski, do Warszawy wraz ze swoją wnuczką Miką. Oficjalnie obie kobiety chcą zająć się próbą odzyskania z polskich rąk nieruchomości, która przed wojną należała do rodziny Reginy.
Szybko okazuje się jednak, że dla starszej pani ta sprawa ma drugo, a nawet trzeciorzędne znaczenie. Kobieta odwiedza swoje stare mieszkanie, a człowiek, którego tam spotyka, okazuje się być jej znacznie droższy aniżeli wszystkie domy świata. W tym samym czasie jej wnuczka poznaje pewnego mężczyznę i wraz z nim stara się rozwikłać zagadkę swojej babci. Ale czy aby na pewno wszystkie tajemnice powinny ujrzeć światło dzienne?

Ten niepozorny komiks złapał mnie serce, wyrwał je, skopał, zmiażdżył i po nim poskakał, a potem…wziął do rąk, ukoił i przytulił. To tak piękna i wartościowa opowieść o tym, co jest w życiu ważne. Brzmi strasznie stereotypowo, ale tak naprawdę jest. Regina jest już w późnej jesieni swojego życia, ale nie traci z siebie nic jako kobieta i człowiek. Wciąż kocha i wciąż tęskni, a ta tęsknota sprawia, że cierpi. Jej serce wciąż jest wypełnione uczuciem, ale jednocześnie nie traci ona nic ze swojego charakteru i nie pozwala sobą manipulować. Ba! Ją samą można by o to oskarżyć!

Dodatkowo jest tu sporo nienachalnego, sytuacyjnego humoru, który dodaje całości lekkości, ale też jest dosyć realistyczny i nie wypada karykaturalnie. Bardzo też podobała mi się kreska, jaką jest on narysowany. Sporo koloru, dbałość o szczegóły i brak przesady bardzo przypadły mi do gustu. Jeden z bohaterów zajmuje się rysunkiem i w pewnym momencie szkicuje portret innej bohaterki. Mamy zatem rysunek rysunkowej postaci – i jest on piękny.

Ode mnie ogromna polecajka! Komiks trafia do mojej listy ulubieńców tego roku i bardzo się cieszę, że udało mi się go przeczytać. I to w Zaduszki właśnie!

Powieść graficzna i komiks już chyba na stałe zapisały się w tej sekcji mojego serduszka, które odpowiada za literaturę. Uwielbiam w nich to, że są w stanie albo mnie rozbawić, zaprowadzić do krainy dziecięcych sentymentów, albo wzruszyć i rozczulić – lub wszystko to naraz. Do której z tych kategorii zaliczyłabym „Zaduszki”?

To krótki komiks izraelskiej autorki, którego...

Powroty przedwojennych właścicieli posesji były swego czasu poważnym problemem w Warszawie i innych miejscowościach. W danym miejscu powstawały często budynki mieszkalne, gdzie ludzie już sobie urządzili życie, a i tak zgodnie z prawem muszą opuścić miejsce zamieszkania, kiedy po latach powróci właściciel. Tworzy się w ten sposób dwuznacznie moralna sytuacja. Między innymi ten temat porusza omawiany tu komiks „Zaduszki”.

Głównymi bohaterkami są tu leciwa Regina Segal oraz jej dorosła wnuczka Mika. Obie przybywają do Warszawy z Tel Avivu, żeby odnaleźć dawną posiadłość należącą do rodziny przed II wojną światową. Szybko jednak okazuje się, że jest również inny cel podróży do Polski.

Pod względem fabularnym nie ma tu nic zaskakującego. Początkowo jest tu parę zagadek, które mogą intrygować. Jednakże wraz z rozwojem fabuły okazuje się, że odpowiedzi są prostsze niż mogło się wydawać, a motywacje bohaterów bardzo przyziemne. Nie zmienia to, że w paru miejscach jest naprawdę poruszająco.

Pokazywane są tu równocześnie dwa wątki. Pierwszy z nich dotyczy Reginy i jej osobistego powrotu do krainy dzieciństwa czyli Warszawy. Bohaterka nie jest do końca uroczą staruszką, ale bardzo upartą i zaborczą osobą, która usiłuje postawić na swoim. Przypomina pod tym względem narratora komiksu „Maus”. Zostaje to zestawione z dosyć wzruszającymi retrospekcjami. Sprawia to, że całość jest jeszcze bardziej uderzająca. Drugi wątek dotyczy Miki i jej relacji z polskim przewodnikiem po Warszawie. Pokazane jest tu rodzące się uczucie, a także jak łatwo związek może zostać zniszczony. Ciekawostką jest, że przewodnik w wolnych chwilach tworzy komiksy, więc można tu obserwować podejście do tego medium przez laiczkę jaką jest Mika.

Rysunki balansują na granicy między realizmem, a karykaturą. Przypominają pod tym względem te znane z serii „Przygody Tintina”. Z jednej strony postacie mają tutaj ekspresyjną mimikę twarzy, ale z drugiej brakuje tutaj szczegółów. Ciekawie jest to zestawione z rysunkami tworzonymi przez jednego z bohatera, które przedstawiają bardziej dokładne wizerunki postaci. Trzeba pochwalić autorkę za świetne oddanie Warszawy – można z łatwością rozpoznać poszczególne miejsca odwiedzone przez bohaterów. Ciekawostką jest, że poszczególne sceny komiksu były rysowane na podstawie scenek odgrywanych przez aktorów – na jednej z ostatnich stron tomu jest lista nazwisk osób, które wcielały się w poszczególne postacie.

Nie jest to moim zdaniem wybitna pozycja. Historia potrafi wzruszyć, a rysunki są interesujące. Jednakże podobnych historii było już wiele. Ogólnie jednak warto.

Powroty przedwojennych właścicieli posesji były swego czasu poważnym problemem w Warszawie i innych miejscowościach. W danym miejscu powstawały często budynki mieszkalne, gdzie ludzie już sobie urządzili życie, a i tak zgodnie z prawem muszą opuścić miejsce zamieszkania, kiedy po latach powróci właściciel. Tworzy się w ten sposób dwuznacznie moralna sytuacja. Między innymi...

Historia młodej Żydówki, która towarzyszy w podróży do Polski swojej babci. Panie mają zamiar, przynajmniej młodsza z nich jest o tym przekonana, odebrać zostawiony podczas wojny majątek. Czy im się to uda? Kto im będzie w tym działaniu pomagał, a kto przeszkadzał? Czego tak naprawdę spodziewa się starsza pani po wizycie w kraju dzieciństwa i młodości? Na te wszystkie pytania odpowie lektura komiksu. Ciekawa? Tak, lecz nie porywająca. Zaskakująca? Z rzadka, ale nie przykuwająca uwagi bezgranicznie. Czy poświęcać czas? Zdecydujcie sami.

Historia młodej Żydówki, która towarzyszy w podróży do Polski swojej babci. Panie mają zamiar, przynajmniej młodsza z nich jest o tym przekonana, odebrać zostawiony podczas wojny majątek. Czy im się to uda? Kto im będzie w tym działaniu pomagał, a kto przeszkadzał? Czego tak naprawdę spodziewa się starsza pani po wizycie w kraju dzieciństwa i młodości? Na te wszystkie...

Niezłe jest to, że autorka za pomocą trzech kadrów i prostej kreski, potrafi oddać charakter swoich postaci w sposób niezwykle sugestywny. To właśnie robi największe wrażenie u Modan - wyrazistość głównych bohaterów. Dodatkowo ironia i dystans w fabule, która przecież mogłaby być pełna patosu i wielkich słów. Pozytywna, pełna ciepła opowieść. Niby bez fajerwerków, a jednak działa.

Niezłe jest to, że autorka za pomocą trzech kadrów i prostej kreski, potrafi oddać charakter swoich postaci w sposób niezwykle sugestywny. To właśnie robi największe wrażenie u Modan - wyrazistość głównych bohaterów. Dodatkowo ironia i dystans w fabule, która przecież mogłaby być pełna patosu i wielkich słów. Pozytywna, pełna ciepła opowieść. Niby bez fajerwerków, a jednak...

"Przereklamowany" - myślę, że to najlepsze określenie. Pozycja na godzinę, nie skłoniła mnie do refleksji, a to raczej się nie zdarza. Cena nieadekwatna do treści.

"Przereklamowany" - myślę, że to najlepsze określenie. Pozycja na godzinę, nie skłoniła mnie do refleksji, a to raczej się nie zdarza. Cena nieadekwatna do treści.

Pierwszy raz miałem okazję przeczytać komiks dotykający tak poważnych kwestii jak Holokaust czy restytucja mienia utraconego przez Żydów w Polsce podczas II wojny światowej.

Zwróciłem uwagę na misternie skonstruowaną historię losów rodziny z Izraela, której reprezentantkami są w książce Regina oraz jej wnuczka Mika. Dwa pokolenia, dwa różne spojrzenia na świat. Regina wraca po kilkudziesięciu latach do Warszawy, tylko pozornie po to, by odzyskać swój majątek. Tak naprawdę jest to podróż sentymentalna: pełna wzruszeń i wspomnień. Kobieta spotyka się z mężczyzną, w którym przed wojną się kochała, i z którym miała dziecko – syna, który kilka miesięcy przed jej przyjazdem do Warszawy zmarł. Celem jej wędrówki było zamknięcie tej historii oraz powiadomienie swojego byłego partnera o śmierci jego syna.

Autorka książki zaznacza, że w tym całym zamieszaniu, wzajemnym oskarżeniu się Polaków i Żydów nie zwraca się uwagi na piękne relacje, które kiedyś były możliwe do osiągnięcia. Autorka książki, która sama jest Żydówką krytykuje innych Żydów, którzy po tylu latach, chcą wracać i odgrzebywać wydarzenia z przeszłości tylko w celach majątkowych. Regina podczas wizyty na cmentarzu wyraźnie mówi, że to wszystko – odzyskiwanie utraconego mienia – miałoby sens, gdyby Ci wszyscy, którzy leżą w grobach wstali, wtedy, według niej, byłoby to sprawiedliwe.

k.

podtekstem.blog.pl

Pierwszy raz miałem okazję przeczytać komiks dotykający tak poważnych kwestii jak Holokaust czy restytucja mienia utraconego przez Żydów w Polsce podczas II wojny światowej.

Zwróciłem uwagę na misternie skonstruowaną historię losów rodziny z Izraela, której reprezentantkami są w książce Regina oraz jej wnuczka Mika. Dwa pokolenia, dwa różne spojrzenia na świat. Regina...

Znakomicie opowiedziana historia, bardzo dobra warstwa graficzna, bez martylorogii, cieplo i wciągająco.

Znakomicie opowiedziana historia, bardzo dobra warstwa graficzna, bez martylorogii, cieplo i wciągająco.

Zwyczajnie przedstawiona, sensowna historia. Sęk w tym, że temat był dla mnie nieinteresujący.

Zwyczajnie przedstawiona, sensowna historia. Sęk w tym, że temat był dla mnie nieinteresujący.

Zaduszki to bardzo dobra pozycja, czyta się szybko i przyjemnie. Rysunki są miłe dla oka, warto pochwalić również kolorystykę albumu. Rutu Modan świetnie się przygotowała do narysowania tego komiksu - zadbała o wszelkie detale przedwojennej i współczesnej Warszawy, które oddaje w warstwie graficznej, a takie szczegóły jak np. napis na przystanku Ochrona Juwentus są miłe dla oka polskiego czytelnika. Zaduszki są komiksem obyczajowym, w którym historia obfituje w różne zwroty akcji, a stosunki międzyludzkie i zawiłe niuanse jeśli chodzi o relacje polsko-żydowskie oraz same stosunki między Izraelitami, pozornie w roli tła, wysuwają się na pierwszy plan. Niestety, jako polskiego czytelnika raziło mnie szkalowanie Polaków, wyrażające się przekonaniami izraelskich bohaterów, jakoby to z rąk Polaków spotkało ich największe zło. Poza tym w trakcie rozmowy głównej bohaterki z przewodniczącą Stowarzyszenia Pamięci o Żydach (będącą notabene Polką) nie pada ani razu słowo Niemcy, tylko "naziści". Jednak ktoś, kto trochę choć interesował się tym tematem wie, że praktyka obarczania Polaków przynajmniej częściową winą za Holocaust jest dość powszechna wśród Żydów. Rutu Modan nie oszczędza jednak również i samych Żydów, którym na kartach swojej powieści wytyka hipokryzję i niekonsekwencje, a niechęć do Polaków jest swoistym katharsis w obliczu konfrontacji z trudną i gorzką historią polskich, przedwojennych Żydów. Podsumowując, pozycja jak najbardziej godna przeczytania.

Zaduszki to bardzo dobra pozycja, czyta się szybko i przyjemnie. Rysunki są miłe dla oka, warto pochwalić również kolorystykę albumu. Rutu Modan świetnie się przygotowała do narysowania tego komiksu - zadbała o wszelkie detale przedwojennej i współczesnej Warszawy, które oddaje w warstwie graficznej, a takie szczegóły jak np. napis na przystanku Ochrona Juwentus są miłe dla...