Większość z nas swoją wiedzę o wojnie i okresie powojennym uzyskała w szkole podstawowej i w liceum. Nieliczni szczęśliwcy mogli ją poszerzyć na studiach. Moja osobista wiedza o okresie powojennym ograniczała się do tej pory do paru faktów na temat planu Marshalla. I to było wszystko w temacie historii Europy okresu powojennego. Więc kiedy zobaczyłem że w bibliotece pojawiła się książka „Dziki kontynent”, pomyślałem sobie, że trafia się okazja, żeby poczytać trochę o warunkach, w jakich musieli egzystować ludzie tuż po wojnie. Treść książki obejmuje głównie okres 1944-1949. Autor książki, brytyjski historyk, korzystając z wielu źródeł historycznych, stara się przedstawić panoramę warunków, jakie panowały w poszczególnych państwach Europy tuż przed końcem wojny i zaraz po jej zakończeniu. To, co przeczytałem, wstrząsnęło mną do głębi. Wojna wyzwoliła w ludziach najgorsze z instynktów. Zaraz po klęsce Niemców zaczęły się działania odwetowe. Tworzone były obozy dla jeńców wojennych i przesiedlanych, w których tortury i bestialskie zachowania były na porządku dziennym. Europa w tym okresie nie była bezpiecznym miejscem. Nie tylko czerwonoarmiści, ale również ludność cywilna: francuska, holenderska, czeska, polska i inne (również niektórzy Żydzi) mordowały Niemców, Żydów, kolaborantów i mniejszości narodowe w swoich krajach. Gwałty, rabunek mienia, okaleczanie, znęcanie się psychiczne, prostytucja za jedzenie, brak mieszkań, ciepłych ubrań, żywności – to była powojenna rzeczywistość. Opisy niektórych praktyk w obozach przesiedleńców są makabryczne: w jednym z obozów zmuszono kobiety narodowości niemieckiej do ekshumowania gołymi rękoma rozkładających się ciał z masowego grobu; następnie kazano tym kobietom kłaść się na szczątkach zabitych i dociskano im głowy kolbami karabinów w dół… Trzeba mieć naprawdę mocne nerwy, żeby przebrnąć przez niektóre relacje. Autor opisuje ponadto tworzenie się rządów w wyzwolonych i pokonanych państwach, zdobywanie władzy w Europie Wschodniej przez komunistów, historię partyzantki powojennej w krajach bałtyckich (głównie na Litwie), przesiedlanie Polaków i Ukraińców oraz wiele innych faktów. Myślę, że to potrzebna pozycja i mogłaby być lekturą uzupełniająca dla wszystkich uczących się o II wojnie światowej.

Większość z nas swoją wiedzę o wojnie i okresie powojennym uzyskała w szkole podstawowej i w liceum. Nieliczni szczęśliwcy mogli ją poszerzyć na studiach. Moja osobista wiedza o okresie powojennym ograniczała się do tej pory do paru faktów na temat planu Marshalla. I to było wszystko w temacie historii Europy okresu powojennego. Więc kiedy zobaczyłem że w bibliotece...