Jak dotąd należałam do tego wąskiego grona czytelników, którzy nie mięli styczności z piórem Richarda Paula Evansa. Wynikało to zapewne z mojej przekornej natury, bo myślałam sobie, że skoro wszyscy Evansa czytają, to ja sobie na razie odpuszczę. Ale kilka dni temu w moje ręce wpadła ostatnia powieść tego autora i uległam pokusie, aby do niej zajrzeć...

"Zegarek z różowego złota" to mądra i głęboka w swojej wymowie powieść o potędze miłości i sensie wybaczania oraz o granicach prawdziwej przyjaźni. Przekonujemy się,że nienawiść i zemsta - uczucia, którym człowiek często ulega w momentach krzywdy, straty i bólu - są tak naprawdę zgubne dla niego i wywołują jeszcze większe zło. Nienawiść należy zwalczać miłością, która jest bronią doskonałą, bo wzbudza w przeciwniku poczucie winy, wyrzuty sumienia i świadomość popełnienia złego. A z wyrzutami sumienia ciężko jest żyć, czasem wręcz się nie da...

Historia wspólnego życia Davida i Mary Anne Parkinów opisana na podstawie dziennika obfituje w wiele interesujących wydarzeń, które wymagają od bohaterów ciągłych zmagań z codziennością, która nie zawsze bywa łatwa. Wydawałoby się, że dobrze sytuowany David, miejscowy milioner, właściciel dobrze prosperującej firmy poślubiając kobietę swego życia spełni swoje marzenia i będzie wiódł spokojne, dostatnie i bezproblemowe życie. Nic bardziej złudnego. Ludzka zawiść i zazdrość nie pozwolą bohaterom spać spokojnie...

"Jakże szybko pruje się materia naszego życia. Chronimy się pod gobelinami utkanymi z naszych marzeń i złudzeń, a okrutna rzeczywistość rozrywa je na strzępy. Rozpacz to bezlitosna nauczycielka."

Nastrojowej opowieści Richarda Evansa towarzyszą dźwięki przeróżnych zegarów odmierzających czas. Część z nich to stare, zabytkowe wielkie eksponaty, zegary z kurantem wygrywające najprzeróżniejsze melodie, inne to całkiem małe wartościowe cacka należące do bogatej kolekcji Davida.

A jaką osobliwość kryje tytułowy zegarek z różowego złota?...

Wraz z każdą minutą odmierzoną kolejnym "tik-takiem" odpływa bezpowrotnie w przeszłość czas ludzkiego życia. Nikt nie wie ile jeszcze takich "tik-taków", czy "bim-bomów" przed nim, więc każdą minutę powinno się jak najlepiej wykorzystać.

Muszę przyznać, że powieść ta zapadła mi głęboko nie tylko w pamięć, ale i w serce. Historię czyta się naprawdę wspaniale i z ogromnym zainteresowaniem. Nawet się nie obejrzałam, kiedy dotarłam do ostatniej strony, których jest zaledwie dwieście. Książka na jeden wieczór, która pozostaje w głowie na dużo, dużo dłużej. Jeśli pozostałe powieści autora nacechowane są taką wrażliwością, prezentują podobny klimat i wzbudzają tak wiele emocji to z pewnością Richard Paul Evans zaliczy się do grona moich ulubionych autorów.

Jak dotąd należałam do tego wąskiego grona czytelników, którzy nie mięli styczności z piórem Richarda Paula Evansa. Wynikało to zapewne z mojej przekornej natury, bo myślałam sobie, że skoro wszyscy Evansa czytają, to ja sobie na razie odpuszczę. Ale kilka dni temu w moje ręce wpadła ostatnia powieść tego autora i uległam pokusie, aby do niej zajrzeć...

"Zegarek z...