Do stosowania diety 5:2 zainspirował mnie program, w którym Mosley chodzi po instytutach badawczych, poznaje naukowe fakty potwierdzające korzyści okresowego niedojadania oraz wypróbowuje poszczenie na sobie.

Było to pół roku temu. Na fali inspiracji tymże programem zaczęłam stosować 5:2 i stosuję do teraz. Jest to dieta w rozumieniu sposobu odżywiania - a nie czegoś, co robi się przez parę tygodni czy miesięcy po to, żeby schudnąć. Chodzi o to, żeby dwa razy w tygodniu dać swojemu organizmowi odpocząć od ciągłego trawienia. W czasach wszechotaczającej jedzeniowej obfitości jest to po prostu zbawienne.

Ze stosowaniem 5:2 nie mam żadnych problemów, bo już na początku odkryłam sposób najbardziej odpowiedni dla siebie (rano jeden większy posiłek z nieprzetworzonych produktów, z dużą ilością warzyw i błonnika, zamiast dwóch mniejszych białkowych w odstępach 12h) i we własnej skromnej osobie przekonałam się już o zaletach z rzeczonego stosowania wynikających. Książkę przeczytałam po prostu z ciekawości.

IMO nie warto jej kupować, zwłaszcza jeśli ktoś widział program i stosuje 5:2 już od jakiegoś czasu.

Książka zawiera podstawy teoretyczne (korzyści ze sporadycznego niedojadania) poparte odwołaniami do badań naukowych - to, co było w programie. Poza tym przepisy - mogą być pewną inspiracją, chociaż mnie by się nie chciało ich stosować (nie wszystkie są łatwe do zrealizowania w polskich warunkach). Poza tym opis osobistych doświadczeń autora i jego koleżanki, która również "eksperymentowała na sobie" - z dokładnymi pomiarami i wynikami badań przed i po, oraz szczegółami ich modyfikacji postu - każde pościło trochę inaczej, z czego wynika, że ten sposób odżywiania jest bardzo elastyczny.

Poza tym opinie stosujących i ich wyniki, zazwyczaj dobre, wypowiedzi z listów i dyskusji internetowych.

Praktyczne rady dotyczące poszczenia mogą być szczególnie przydatne dla osób, które dopiero zaczynają.

Ogólnie - dla osoby początkującej pozycja może być użyteczna, dla tej, która stosuje 5:2 dłużej niż, powiedzmy, miesiąc - niekoniecznie. Nie jest to właściwie książka, raczej praktyczna broszura. Program wydał mi się w każdym razie ciekawszy i bardziej inspirujący, co nie znaczy, że wydawnictwo papierowe jest pozbawione zalet.

Od siebie mogę napisać, że wszystko, co napisano w książce pozytywnego na temat tego sposobu odżywiania, jest prawdą. Sposobu 5:2 naprawdę warto spróbować, książkę lepiej "skombinować" niż kupować... A najlepiej obejrzeć program, który jest dostępny legalnie za darmo w necie.

Do stosowania diety 5:2 zainspirował mnie program, w którym Mosley chodzi po instytutach badawczych, poznaje naukowe fakty potwierdzające korzyści okresowego niedojadania oraz wypróbowuje poszczenie na sobie.

Było to pół roku temu. Na fali inspiracji tymże programem zaczęłam stosować 5:2 i stosuję do teraz. Jest to dieta w rozumieniu sposobu odżywiania - a nie czegoś, co...