Kiedy jest się królem, zawsze ma się ochotę na coś więcej. Otóż Jorg postanowił zostać cesarzem, ale by tego dokonać musi zjednoczyć wszystkich. Dokładnie przekonać 51% osób mających głosy do swojej racji. Jest nią wizja zjednoczonych krajów pod jednym dowództwem, zapanowanie wszechobecnego pokoju i rozpoczęcie rozwoju gospodarczego, kulturowego i naukowego. Chociaż Jorg rozumie takie potrzeby pod sam koniec, to sposób w jaki zaczyna sobie układać w głowie wielki plan pokoju jest wystarczająco interesujący dla całej powieści. Czy temu młodzieńcowi uda się zrobić, to czego nie dokonali inni przez wiele lat?

Zacznę od tego, że najzwyczajniej uważam tę część za najlepszą. Tak! Jest bardziej dopracowana niż sam tom pierwszy. Niestety po drugim tomie miałam mieszane uczucia, ale to z powodu złego, nieskoordynowanego przeskoku autora do lat dawnych. Pogubiłam się tak bardzo, iż pomimo prób nie rozumiałam praktycznie nic, co było szczegółem, ale istotnym na przyszłość. Dopiero dzięki wyjaśnieniom jakie otrzymałam w tej części, potrafiłam zrozumieć coś więcej. Chociażby fakt dlaczego Jorg’owi tak bardzo zależy na byciu Cesarzem. Jednakże najlepszym wyjściem autora, było poinformowanie, na pierwszych odrębnych stronach, o kilku najważniejszych punktach w całej trylogii, dzięki czemu wszystko sobie poukładałam w głowie. Kolejne wątki, których poznawałam powoli zakończenie, zaczęły tworzyć jedną całość. Całość na jaką czekałam podczas czytania drugiego tomu.

Podsumowując: Mogłabym nieco się rozpisać na temat całej trylogii, lecz pisanie zbyt wiele, tylko by Was zniechęciło. Wiem również ,że wielu jest przeciwny fantasy. Zwłaszcza jeśli jego głównym atutem jest przemoc, agresja, przekleństwa (nie ma dużo wulgaryzmów) oraz chęć zemsty. Jednakże tajemnica i sekrety napędzają i doprowadzają do tego, że czytelnik zaczyna się zastanawiać: dlaczego? Czemu? Po co? Na co? Wtedy rodzi się pewna wieź między nami, a autorem, bo rozumiemy jedno: tam jest jakiś niejasny przekaz. Postapokaliptyczna wizja świata sprowadziła nas do regresu w ewolucji kulturalnej. Jaki jest z tego wniosek? Jeśli nie zadbamy o to, co mamy to otrzymamy, to co się nam należy? Zło, cierpienie, ból, choroby i śmierć? Demony, naukę, która stanie się znów magią? Wszechobecny głód? Czy właśnie tego chcemy?


Więcej o książce na:
http://recenzjedevi.blogspot.com/2017/12/cesarz-cierni-mark-lawrence.html

Zapraszam!

Kiedy jest się królem, zawsze ma się ochotę na coś więcej. Otóż Jorg postanowił zostać cesarzem, ale by tego dokonać musi zjednoczyć wszystkich. Dokładnie przekonać 51% osób mających głosy do swojej racji. Jest nią wizja zjednoczonych krajów pod jednym dowództwem, zapanowanie wszechobecnego pokoju i rozpoczęcie rozwoju gospodarczego, kulturowego i naukowego. Chociaż Jorg...