Na punkcie powieści Cassandry Clare zwariowałam już dawno temu. "Miasto niebiańskiego ognia" zamówiłam przedpremierowo, ale długo nie mogłam się za nią zabrać. Powód jest prosty: ani trochę nie chciałam żegnać się z tą serią. Diabelskie Maszyny skradły moje serce i do dziś tęsknie za Tessą, Willem i Jem'em. Przy każdej wzmiance o nich w szóstym tomie Darów Anioła kręciła mi się łezka w oku.

Clare wykonała kawał świetnej roboty. Znajdziemy tutaj nie tylko genialne kreacje bohaterów, chwile refleksji, smutku, bólu, ale i dużą dawkę humoru, którym obdarowana jest każda postać. Mistrzostwem jest czarny bohater, chociaż było go zdecydowanie za mało!

Zakończenie z jednej strony było nieco rozczarowujące. Nie podejrzewałam Clare o ckliwość i sentymentalizm, jednak finał był nim przesiąknięty dogłębni. Z drugiej, chyba cieszy mnie ten happy end... I tak wyjątkowo ciężko jest mi się żegnać z moimi ulubionymi bohaterami, więc chociaż nie muszę na dokładkę cierpieć z nimi.

Książka na pewno nie zawiedzie fanów serii, a co najlepsze: to jeszcze nie koniec! Cassandra Clare powróci do nas z nową sagą o przygodach Emmy Carstaris oraz Juliana Blackthorna. Wyczekuje jej z utęsknieniem!

Na punkcie powieści Cassandry Clare zwariowałam już dawno temu. "Miasto niebiańskiego ognia" zamówiłam przedpremierowo, ale długo nie mogłam się za nią zabrać. Powód jest prosty: ani trochę nie chciałam żegnać się z tą serią. Diabelskie Maszyny skradły moje serce i do dziś tęsknie za Tessą, Willem i Jem'em. Przy każdej wzmiance o nich w szóstym tomie Darów Anioła kręciła mi...