Po przeczytaniu "Darów Anioła" byłam święcie przekonana, że świat Nocnych Łowców nigdy już tak mnie nie oczaruje swoją magią.Jestem tylko człowiekiem. Na dodatek wyjątkowo omylnym jeśli chodzi o książki. Na samą myśl o "Mechanicznej księżniczce" czuję wewnętrzny niepokój, ból, który tak szybko nie zgaśnie. Tę sagę potraktowałam jako dodatek, ot kolejny element, twórczości Panny Clare. Nie zdawałam sobie sprawy jak książka może sponiewierać. Nie spodziewałam się takiego cierpienia i żalu po tej powieści. Cudowna, fenomenalna. Określeń jest wiele, żadne z nich nie pasuje wystarczająco. Wraz z zakończeniem sagi moje niewzruszone serce obumarło, przynajmniej częściowo. Nie jestem w stanie nawet pomyśleć o jutrzejszym dniu, który będę zmuszona spędzić bez wielkodusznej Tessy, najwspanialszego Willa, który bezczelnie przywłaszczył sobie moje serce i Jamesa, srebrnego chłopca, którego nie potrafiłabym nie pokochać. Moja znajoma określiła mój stan "depresją poksiążkową". Moim skromnym zdaniem te stwierdzenie minimalnie określa stan, w jakim się znalazłam. Jestem emocjonalnie zniszczona. Będę tęsknić za roztargnionym Henrym, opanowaną Charlotte,szlachetnym Gideonem czy pomocną Sophią, a nawet za Bridget, która z każdą piosenką podnosiła mi ciśnienie. Instytut stał się na chwilę moim domem, ostoją, do której warto wracać. Razem z bohaterami przemierzałam wiktoriańskie ulice Londynu. Razem z Willem odwiedzałam Walię, czułam wiatr, który smagał moją skórę, cieszyłam się promieniami słońca, które padały na moją twarz, patrzyłam jego oczami na przejrzyste LLyn Cau. Ta książka to yin fen Jamesa - uzależniająca, dająca nadzieje, lecz przekroczenie dawki, czy wyczerpanie zapasów powoduje nadejście nieuchronnej śmierci. "Wreszcie koło zatoczyło krąg". James twierdził, że się odradzamy na nowo. Jeśli to prawda, zatem jeśli czeka mnie inne życie, chcę razem z Williamem, Tessą, Magnusem i Jamesem przekroczyć brzeg, spotkać się na nowo w drugim życiu. Oddychając, budząc się i zasypiając ta książka będzie częścią mnie. Na zawsze.

Po przeczytaniu "Darów Anioła" byłam święcie przekonana, że świat Nocnych Łowców nigdy już tak mnie nie oczaruje swoją magią.Jestem tylko człowiekiem. Na dodatek wyjątkowo omylnym jeśli chodzi o książki. Na samą myśl o "Mechanicznej księżniczce" czuję wewnętrzny niepokój, ból, który tak szybko nie zgaśnie. Tę sagę potraktowałam jako dodatek, ot kolejny element, twórczości...