Książka "Zima w bunkrze" została napisana na podstawie wspomnień Stepana Stebelskiego "Chrina". Był on dowódcą sotni UPA (Ukraińskiej Powstańczej Armii). Akcja dzieje się zimą 1947-1948 w podziemnym bunkrze schowanym głęboko w lesie.

"Chrin" nie podaje wielu faktów politycznych, raczej skupia się na życiu w ukryciu. Poznajemy jego towarzyszy i ich wspomnienia, rozkład dnia. Opowiada o przygotowaniach do świąt, o celebrowaniu imienin, o spędzaniu wolnego czasu. Duży nacisk kładzie na naukę swoich podwładnych. Ciepło wypowiada się o dziewczynach, które pracowały dla UPA. Zresztą dużo miejsca w swoich wspomnieniach poświęca wist. Tetianie, która zajmowała się prowadzeniem ich "biura". Z kart powieści wyłania się niemal sielankowy obraz życia partyzantów.

Jednak prawda jest zupełnie inna. Ciągły strach, lęk o swoje życie, przebywanie w klaustrofobicznej przestrzeni, zimno wyniszczyły młode organizmy. Często w nocy słychać było krzyki, płacz przez sen. Gdy okazało się, że kryjówka była "spalona" i partyzanci musieli ratować się ucieczką, odczuwali skutki długiego przebywania pod ziemią.

Czytając książkę odniosłam wrażenie, że "Chrin" ujawnia w niej tylko to, co chce. Często nie podaje pełnych nazw miejscowości, tylko pierwszą literę lub skrót. Zapewne ma to ścisły związek z konspiracją. Boi się, żeby jego zapiski nie trafiły w niepowołane ręce.

"Zimę w bunkrze" powinny przeczytać przede wszystkim osoby, które mieszkają na terenach, na których działały bandy UPA oraz te, którym bliska jest ta tematyka. Myślę, że zawiedzione mogą poczuć się osoby, które liczą na opisy walk, bo tych, jak już wspomniałam, tutaj nie ma.

Książka "Zima w bunkrze" została napisana na podstawie wspomnień Stepana Stebelskiego "Chrina". Był on dowódcą sotni UPA (Ukraińskiej Powstańczej Armii). Akcja dzieje się zimą 1947-1948 w podziemnym bunkrze schowanym głęboko w lesie.

"Chrin" nie podaje wielu faktów politycznych, raczej skupia się na życiu w ukryciu. Poznajemy jego towarzyszy i ich wspomnienia, rozkład...