Jako ogromny miłośnik mitologii, zwłaszcza greckiej, a tuż po niej rzymskiej, bardzo chętnie sięgnąłem po „Eneidę” Wergiliusza. I jestem nią zachwycony, nie wiem czy nie bardziej niż „Odyseją” Homera (bowiem „Iliadę” jak dla mnie to przebić ciężko i to nie tylko ze względu na to jaką zajmuje pozycję w kanonie literackim).

Od razu muszę przyznać, że nie czytałem „Eneidy” w oryginale czyli pisanej wierszem, gdyż sięgnąłem po pisany prozą przekład Wandy Markowskiej. Jako, że Markowską uwielbiam i moim zdaniem jest autorką najlepszych i najciekawszych opracowań mitów greckich jakie czytałem, tym chętniej zabrałem się za czytanie „Eneidy”. I nie zawiodłem się. Rewelacyjna, monumentalna wręcz opowieść w dwunastu księgach, którą w absolutnie fantastyczny sposób napisał Wergiliusz, została przez Markowską przełożona i opracowana w sposób zachwycający. Każdy wers, każde słowo było fantastyczne, zwłaszcza, że wydanie Markowskiej to tłumaczenie pełne, bez żadnych skrótów i oddające tekst dzieła wiersz za wierszem (a przynajmniej jeśli wierzyć słowom przedmowy). Zachwyca przepiękny, bogaty, stylizowany język, zachwyca kompozycja jako całość.

Z klasykami takimi jak Wergiliusz czy Homer jest ten problem, że przez wieki kolejne przekłady i tłumaczenia ich dzieł mogły zawierać przekłamania i błędy, które to potem mogły być powielane przez następnych tłumaczy i interpretatorów. Zdaję sobie z tego sprawę, dlatego nie traktuje wydania Markowskiej jako tej jedynej wiarygodnej wersji tak samo, jak zdaję sobie sprawę, że nie będzie to też nigdy przekład jeden do jednego.

W każdym razie oceniając „Eneidę” czytaną przeze mnie, stwierdzam z pełną premedytacją i świadomością tego co piszę, że jest to absolutne arcydzieło i majstersztyk i powinno się z tym Wergiliusza dziełem zapoznać koniecznie, bez względu na to czy pisanym wierszem czy prozą, ani też bez względu, kto jest autorem przekładu. Bo to są tylko szczegóły, a najważniejsze w przypadku „Eneidy” jest treść i zawarta w niej historia. A ta jest po prostu znakomita.

Jako ogromny miłośnik mitologii, zwłaszcza greckiej, a tuż po niej rzymskiej, bardzo chętnie sięgnąłem po „Eneidę” Wergiliusza. I jestem nią zachwycony, nie wiem czy nie bardziej niż „Odyseją” Homera (bowiem „Iliadę” jak dla mnie to przebić ciężko i to nie tylko ze względu na to jaką zajmuje pozycję w kanonie literackim).

Od razu muszę przyznać, że nie czytałem „Eneidy” w...