Pierre Corneille

"Cyd" przekonał mnie do siebie swoją prostotą w przesłaniu. Książka miała opowiadać o walce honoru z miłością i spełniła tę funkcję w stu procentach. Dodatkowo podobało mi się jak bohaterowie zachowywali się w obliczu swoich emocji i uczuć. Przyzwyczajona do dramatów szekspirowskich spodziewałam się zdrad, intryg i złorzecznia na szczęście Corneille okazał się większym niż Shakespeare realistą. Z tego faktu można przełożyć motywy i działania bohaterów (np.: Królewny) na rzeczywistość bez zbędnego 'wykręcania' tematu i uciekania się do mnogich porównań czy innych literackich przykładów. Jako, że do dzieła nie zostały wplecione wątki historyczne ani tragiczne jest często pomijane w kanonie lektur. Według mnie jest to jednak dobre dzieło mimo swego braku skomplikowania.