Czytałem rozdział po rozdziale, artykuł po artykule. W końcu dotarłem do ostatniej części, przeczytałem i w zasadzie chciałem zabrać się za ponowną jej lekturę. Bo ostatni rozdział bardzo pięknie podsumował dlaczego nie działa to co w przekonaniu wielu ludzi Zachodu działać powinno – altruistyczne pomoc rozwojowa dla Afryki wielu ludzi z gigantycznym wkładem pieniężnym. Choć książka ma już dobre ponad 10 lat to jest równie aktualna w zakresie diagnoz i wyzwań jak wtedy kiedy była pisana. Każdy rozdział (artykuł) opisuje różne problemy dotykające Afrykę, Leszczyński wszystkiego sam dotknął, widział co opisywał, dialogi sam prowadził. I choć jest to reportaż, to jednak reportaż głęboko analityczny. Przy opisie każdego z problemów próbuje zrozumieć ich genezę oraz (niekiedy) jak by można im zaradzić. Ale też nie ma pewności swoich rozwiązań, raczej woli przytaczać różne punktu widzenia. Wielka pokora autora. Książka równie dobra jak ta Rosiaka (Żar. Oddech Afryki).

Czytałem rozdział po rozdziale, artykuł po artykule. W końcu dotarłem do ostatniej części, przeczytałem i w zasadzie chciałem zabrać się za ponowną jej lekturę. Bo ostatni rozdział bardzo pięknie podsumował dlaczego nie działa to co w przekonaniu wielu ludzi Zachodu działać powinno – altruistyczne pomoc rozwojowa dla Afryki wielu ludzi z gigantycznym wkładem pieniężnym....

Jest to jeden z najlepszych reportaży o Afryce jaki czytałem. Opowiada on o najważniejszych bolączkach Czarnego Lądu i jak bogate Państwa z nimi (nie)walczą. Gorąco zachęcam do lektury.

Jest to jeden z najlepszych reportaży o Afryce jaki czytałem. Opowiada on o najważniejszych bolączkach Czarnego Lądu i jak bogate Państwa z nimi (nie)walczą. Gorąco zachęcam do lektury.

Czytałem ją lata temu, pamiętam że jest naprawdę dobra i tłumaczy dlaczego Afryka nie działa.

Czytałem ją lata temu, pamiętam że jest naprawdę dobra i tłumaczy dlaczego Afryka nie działa.

Jeśli w książce, ostatnie 44 strony to bibliografia (+indeks i przypisy) to znaczy, że trafiłam na bardzo rzetelny i wyczerpujący reportaż. Zdecydowanie polecam się z tym zapoznać!

Jeśli w książce, ostatnie 44 strony to bibliografia (+indeks i przypisy) to znaczy, że trafiłam na bardzo rzetelny i wyczerpujący reportaż. Zdecydowanie polecam się z tym zapoznać!

Bardzo ciekawa, świetnie napisana i główny problem jaki z nią mam, to fakt, że jest za krótka. Można to oczywiście wyjaśnić tym, że jest stworzona z pojedynczych artykułów pisanych do gazety, ale brakuje mi trochę głębi, natomiast jest to tylko moje odczucie które niczego samej książce nie ujmuje.

Bardzo ciekawa, świetnie napisana i główny problem jaki z nią mam, to fakt, że jest za krótka. Można to oczywiście wyjaśnić tym, że jest stworzona z pojedynczych artykułów pisanych do gazety, ale brakuje mi trochę głębi, natomiast jest to tylko moje odczucie które niczego samej książce nie ujmuje.

Książka mocna ,szczera ,nie owijająca w bawełnę waląca prosto między oczy bolącą prawdą o problemach Afryki.
Wyzysk najbiedniejszych ,wszechobecne zagrożenie HIV, przygniecione biurokracją akcje pomocy humanitarnej to tylko niektóre z wielkich problemów Czarnego Lądu na ,które autor szuka odpowiedzi.
Szybka lekcja o tym ,że Afryka to nie tylko piękne widoki i niezapomniane safari.
Polecam

Książka mocna ,szczera ,nie owijająca w bawełnę waląca prosto między oczy bolącą prawdą o problemach Afryki.
Wyzysk najbiedniejszych ,wszechobecne zagrożenie HIV, przygniecione biurokracją akcje pomocy humanitarnej to tylko niektóre z wielkich problemów Czarnego Lądu na ,które autor szuka odpowiedzi.
Szybka lekcja o tym ,że Afryka to nie tylko piękne widoki i niezapomniane...

Bardzo ciekawy zbiorek reportaży o problemach współczesnej Afryki. Mocne.
I zdecydowanie godne uwagi.

Bardzo ciekawy zbiorek reportaży o problemach współczesnej Afryki. Mocne.
I zdecydowanie godne uwagi.

Świetny reportaż omawiający tytułowe problemy Afryki. Wiele ciekawy spostrzeżeń które mnie zaskoczyły, ale pojawiły się też tezy które utwierdziły mnie we wcześniejszych przekonaniach. Niestety nie ma perspektyw na poprawę sytuacji w na czarnym lądzie, chyba, że mamy na myśli coraz gorsze prognozy. Przeludnienie i wyjałowienie ziemi to tykająca bomba, która prędzej i czy później wybije 1/3 populację ziemi. I bardzo dobrze. Polecam książkę.

Świetny reportaż omawiający tytułowe problemy Afryki. Wiele ciekawy spostrzeżeń które mnie zaskoczyły, ale pojawiły się też tezy które utwierdziły mnie we wcześniejszych przekonaniach. Niestety nie ma perspektyw na poprawę sytuacji w na czarnym lądzie, chyba, że mamy na myśli coraz gorsze prognozy. Przeludnienie i wyjałowienie ziemi to tykająca bomba, która prędzej i czy...

Bardzo dobra pozycja. Wziąłem się za nią od razu po Rosiaku, Wojciechowskiej, Michniewiczu i o ile afrykańskie książki Wojciechowskiej czy Michniewicza - pod względem wiedzy, znajomości tematu, to taka lekcja geografii w gimnazjum, Rosiaka - matura, Leszczyński to już poziom uniwersytecki. To nie jest reportaż, choć zawiera jego śladowe ilości. To przede wszystkim próba analizy z czego biorą się kłopoty Afryki. Wiadomo - syzyfowa praca. Na szczęście Leszczyński nie zamyka się jedynie w Afryce, ale opowieści osadza w szerszym kontekście. Wskazuje na podobieństwa między Afryką, Azją czy Polską. Świetna jest Kenia i zjawisko jaboya (seks za usługi) aż chciałoby się, aby reporter wszedł głębiej w te środowisko. Pokazał przyczyny, konsekwencje takich zachowań. Przypuszczam, że część o Kenii jest najlepsza, gdyż poświecił jej dużo czasu przy swojej książce o HIV w Afryce. Cenna w tej książce jest perspektywa Leszczyńskiego. O ile wspomniani wcześniej pisarze bywali tylko okazjonalnie w Afryce jako turyści. On patrzy na nią od 2002 roku jako reporter. 10 lat robi swoje. Zatem bierzcie i czytajcie! Tym bardziej, że książka jest do ściągnięcia za darmo ze strony PAH-u w PDF-e. Być może bardziej przystępną wersją tej książki są jego "Zbawcy mórz". Ponoć rozszerzona i bardziej reporterska.

Bardzo dobra pozycja. Wziąłem się za nią od razu po Rosiaku, Wojciechowskiej, Michniewiczu i o ile afrykańskie książki Wojciechowskiej czy Michniewicza - pod względem wiedzy, znajomości tematu, to taka lekcja geografii w gimnazjum, Rosiaka - matura, Leszczyński to już poziom uniwersytecki. To nie jest reportaż, choć zawiera jego śladowe ilości. To przede wszystkim próba...

"Dziękujemy za palenie" to zbiór reportaży Adama Leszczyńskiego z różnych krajów afrykańskich. Nie są to jednak reportaże w postaci serii obrazków o AIDS, malarii i głodzie. To relacje podbudowane staranną obserwacją, próbą dokładnego zrozumienia mieszkańców Afryki, a także wiedzą teoretyczną. Podoba mi się to, że autor odnosi się do różnych teorii ekonomicznych, a także porównuje w sensie ekonomiczno-społecznym współczesną Afrykę z dawną Europą. Każdy z tekstów zawartych w tym zbiorze jest refleksyjny, pokazuje możliwie wiele punktów widzenia i sprzecznych interesów. Nie zawsze zgadzałam się z wnioskami autora, ale to tym lepiej, bo tym więcej książka dała mi do myślenia. Warto ją przeczytać właśnie dlatego - że nie mówi nam o tym, co wszyscy wiemy (że w Afryce jest głód, bieda i choroby),ale pokazuje różne zjawiska nie tak chętnie przedstawiane w mediach. Leszczyński nie boi się krytykować programów pomocy i międzynarodowych akcji humanitarnych, jeśli są one nieprzemyślane i tak naprawdę nie zmieniają nic poza wprawianiem w dobry nastrój "altruistycznych" Europejczyków. Stawia trudne pytania o to, jak pomagać, żeby było to skuteczne i rzeczywiście miało sens. Pozwala nie tylko dowiedzieć się czegoś więcej o Afryce, ale też spróbować ją zrozumieć.

"Dziękujemy za palenie" to zbiór reportaży Adama Leszczyńskiego z różnych krajów afrykańskich. Nie są to jednak reportaże w postaci serii obrazków o AIDS, malarii i głodzie. To relacje podbudowane staranną obserwacją, próbą dokładnego zrozumienia mieszkańców Afryki, a także wiedzą teoretyczną. Podoba mi się to, że autor odnosi się do różnych teorii ekonomicznych, a także...