Co prawda było to moje pierwsze spotkanie z tym autorem, ale gdybym miała coś o nim powiedzieć tylko na podstawie tej jednej książki, powiedziałabym, że Maxime Chattam lubi zaskakiwać. I jest w tym cholernie dobry.
Po kilku pierwszych rozdziałach odnosi się wrażenie, że właściwie nijak mają się one do prologu i z każdą kolejną stroną to wrażenie się pogłębia. Ale to jeszcze nie jest takie dziwne, różni autorzy dość często uciekają się do czegoś podobnego, żeby wzbudzić nasze zainteresowanie i zmusić do dalszego czytania (co tutaj również idealnie się sprawdziło) - w którymś momencie książki w końcu się to zawsze wyjaśnia.
Jednak na prawdę zaskoczył mnie moment, w którym wydawałoby się dopiero co zaczęte śledztwo, nagle dobiega końca. Po zaledwie kilku rozdziałach, a tu jeszcze tyle do przeczytania!
Żeby nie zepsuć nikomu przyjemności z lektury, nie będę pisać, jak owo śledztwo się zakończyło i co się wydarzyło później, powiem tylko, że dalej jest więcej niespodzianek.
Akcja cały czas trzyma w napięciu, zagadka goni zagadkę i co rusz dzieje się coś nieoczekiwanego. Nawet kiedy już sami dojdziemy do tego, kto jest kim, nie można oderwać się od czytania, bo wciąż pozostaje masa innych kwestii do wyjaśnienia. Samo zakończenie również nie rozczarowuje - chociaż wydaje się ono nieprawdopodobne, koniec końców wszystko zamyka się w logiczną całość.
Zdecydowanie jest to książka warta poświęconego jej czasu i z przyjemnością sięgnę, po kolejne części trylogii.

Co prawda było to moje pierwsze spotkanie z tym autorem, ale gdybym miała coś o nim powiedzieć tylko na podstawie tej jednej książki, powiedziałabym, że Maxime Chattam lubi zaskakiwać. I jest w tym cholernie dobry.
Po kilku pierwszych rozdziałach odnosi się wrażenie, że właściwie nijak mają się one do prologu i z każdą kolejną stroną to wrażenie się pogłębia. Ale to jeszcze...