Niezbyt przepadam za historią alternatywną - co według autora tej książki jest typowe dla polskich historyków, ale ta pozycja dała mi do myślenia. Mimo wielu wad, to naprawdę bardzo dobra książka. Autor, bazujący na pracach kilku polskich wojskowych i dyplomatach z czasów II RP pokusił się na analizę, co by było gdyby... doszło do sojuszu Polski i III Rzeszy. W tej wizji pojawia się kilka wariantów:
1. Według autora najbardziej prawdopodobny - Oś niszcz ZSRR, a potem przegrywa z Aliantami. Polska postępuje jak rzeczywiście postąpili sojusznicy Hitlera, gdy zaczęło mu się nie udawać i przechodzi na stronę Aliantów, dzięki czemu ZSRR upada, a Polska staje się potęgą.
2. Polska wspiera Hitlera, ale Sowieci i tak zwyciężają, a my znajdujemy się w obozie pokonanych, co prowadzi do powstania PRL.
3. Oś zwycięża wojnę, a Polska na zawsze wpada w orbitę wpływów Niemiec.
4. Polska przyjmuje dyktat Niemiec, ale pojawiają się kolejne żądania, wskutek czego dzielimy los Czechosłowacji.

Już samo rozważenie wszystkich (w miarę możliwych) opcji jest sporym atutem tej książki. Nie można zarzucić autorowi, że wybrał tylko te warianty, które były dla niego wygodne, i rozważył też opcje mogące pójść nie po myśli zwolenników przymierza z Hitlerem. To wielki plus. Niestety, był on wyraźnie stronniczy i nie przewidział kilku rzeczy, przede wszystkim zapominając, że po upadku ZSSR Stany Zjednoczone mogłyby nie chcieć ryzykować wojny. Konsekwentnie nazywa też Gdańsk miastem niemieckim, zapominając o jego historycznej polskości. Z nieznanych mi powodów nie uwzględnił też wad w charakterze samych Polaków, zakładając, że nasi politycy będą traktować Ukraińców i Rosjan lepiej, niż naziści. A przecież w 1944 w Polsce pojawiło się znikąd mrowie prawdziwych komunistów - dlaczego w razie upadku ZSSR Polacy mieliby się nie zachwycić nazizmem i dać się opętać szaleństwu mitu o "rasie panów"? Nie ma żadnej gwarancji, że po pierwszych sukcesach nie stalibyśmy się potworami jak Niemcy, zwłaszcza, że już przed 1939 nie darzyliśmy naszych mniejszości zbytnią sympatią… Takich błędów jest całkiem sporo.

Mam też pewne zastrzeżenia co samego stylu książki. Jest on co najmniej kolokwialny. Jak dla mnie, to wielka wada; w końcu, celem autora było skłonienie rodaków do mądrzejszego podejścia politycznego, a pisząc w ten sposób można wiele osób zniechęcić. Poza tym, książka jest za długa lub źle skomponowana. Po ok. 2/3 treści autor zużył wszystkie argumenty, podając odtąd jedynie kolejne przykłady na ich potwierdzenie. Ostatnie rozdziały przeczytałem bez przyjemności i mało brakowało, a bym pominął fragment, który jest dla mnie największym atutem tej książki. Autor w nim udowadnia, że to nie Polska wciągnęła do wojny "Zachód", ale że sama padła ofiarą intrygi Francuzów i Brytyjczyków, którzy od początku dążyli do wojny z Hitlerem - tylko chcieli ją prowadzić cudzymi rękoma. Muszę się przyznać, że nigdy tego nie postrzegałem w ten sposób i zwrócenie uwagi na ten fakt sprawia, że lektura książki "Pakt Ribbentrop - Beck" nie była stratą czasu.

Niezbyt przepadam za historią alternatywną - co według autora tej książki jest typowe dla polskich historyków, ale ta pozycja dała mi do myślenia. Mimo wielu wad, to naprawdę bardzo dobra książka. Autor, bazujący na pracach kilku polskich wojskowych i dyplomatach z czasów II RP pokusił się na analizę, co by było gdyby... doszło do sojuszu Polski i III Rzeszy. W tej wizji...