"Methniks, I see... Where?
- In my mind's eyes" - jakże mocno chce się to powtórzyć za Williamem Shakespeare'em! Jakże mocno chce się to zrozumieć i odnieść do swojego życia! Jakże mocno pragnie czytelnik pojąć sens i odkryć na nowo ten ,,romantyczny" zryw. Adamowi Mickiewiczowi należy się ogromny szacunek za to co popełnił. Popełnił dzieło, które w pewnym stopniu wprowadza w sfery literackie założenia romantyzmu - a raczej próbuje oswoić nowe schematy i style, które wprowadzane są na jeszcze ,,po oświeceniowe" schyłki ludzkiego postrzegania życia, kultury i natury. Cykl ten ukazał się w 1822 roku w Wilnie. Młody Mickiewicz w sposób wręcz niewyobrażalny połączył elementy ludowości z elementami spoza świata widzialnego - zrobił to bardzo profesjonalnie i rzeczowo. Na szczególną uwagę zasługuje ballada ,,Romantyczność", w której to odkrywa autobiograficzny narrator. Na wysokim poziomie dostrzegalna jest konfrontacja umysłu wykształconego z umysłem ludowym. Adam Mickiewicz doskonale wiedział o problemie ,,rozumienia i wierzenia" tematu ,,zaświatu". Doskonale świadczy o tym fakt, że Mickiewicz był filologiem klasycznym. Jako dobry literaturoznawca wie o wszelkich powiązaniach między epokami. Stąd nie neguje np. tego faktu, że nawiązania do kultury greckiej są w romantyzmie czymś oczywistym i powszechnym. Umiejętne korzystanie z rozumu jest bardzo ważne, ale autor ,,Ballad i romansów" nie wspiera klasycyzmu oświeceniowego. W umiejętny sposób przygląda się i bada klasycyzm pierwotny.
Wiele elementów zmysłowych w tych utworach pełni bardzo wiele ról. Od zastraszania w ,,To lubię" po groteskę w ,,Pani Twardowskiej". Każdy z utwór z cyklu niesie ze sobą wręcz metafizyczne obrazy, które sprzyjają powiększaniu własnej niepewności. Takie stany uzyskał właśnie Mickiewicz i należą mu się za to wielkie brawa. Próba połączenia elementów naukowych i ludowych wierzeń była czymś trudnym i nawet zwariowanym. Młody poeta nie bał się i przez pryzmat własnego postrzegania świata czerpie z tego i tamtego. Robi to tak umiejętnie, że ta realność staje się światem bardzo głębokim, w którym niemożliwe nie istnieje. Wszystko ,,przed oczami duszy mojej".

"Methniks, I see... Where?
- In my mind's eyes" - jakże mocno chce się to powtórzyć za Williamem Shakespeare'em! Jakże mocno chce się to zrozumieć i odnieść do swojego życia! Jakże mocno pragnie czytelnik pojąć sens i odkryć na nowo ten ,,romantyczny" zryw. Adamowi Mickiewiczowi należy się ogromny szacunek za to co popełnił. Popełnił dzieło, które w pewnym stopniu wprowadza...