Jedna z takich pozycji o, której ciężko stwierdzić czy się podobała, czy nie. Ciekawa postać komisarza Zakrzeńskiego. Typowy pies, który jak złapie to nie puści. Wie jak kierować śledztwem itp. Z drugiej strony nowicjusz i syn wielkiej legendy prokurator Wilk. Trochę to wygląda komicznie i na początku byłem nieprzychylnie przekonany do tej książki po przeczytaniu pewnej jej części. Jednak im dalej w las to coraz bardziej się przekonywałem. Fabule nic nie można zarzucić. Mimo iż nie jest jakoś super wymyślna to jest ciekawa, składna... i interesująca. Do końca nie wiadomo jakie jest rozwiązanie i to jest na plus. Tutaj w bardzo dobry sposób ukazane jest jak wielki wpływ na śledztwo ma prasa (która jak zwykle utrudnia). Pisząc tę recenzje stwierdzam, że jednak była to fajna książka. Trochę klimatem starych kryminałów Christie. Tytuł do którego trzeba się przekonać samemu.


W willi pod miastem zostaje zamordowana kobieta. Komisarz Zakrzeński podejrzewa męża, jednak ma on niepodważalne alibi. Z ramienia prokuratury sprawę prowadzi nie doświadczony i ekscentryczny Kacper Wilk. Gdy we wszystko wmiesza się prasa śledztwo wymyka się spod kontroli. W tedy Wilk odkrywa swoje powołanie.

Jedna z takich pozycji o, której ciężko stwierdzić czy się podobała, czy nie. Ciekawa postać komisarza Zakrzeńskiego. Typowy pies, który jak złapie to nie puści. Wie jak kierować śledztwem itp. Z drugiej strony nowicjusz i syn wielkiej legendy prokurator Wilk. Trochę to wygląda komicznie i na początku byłem nieprzychylnie przekonany do tej książki po przeczytaniu pewnej jej...