Nie trudno zauważyć, że fabuła książki nawiązuje do „kultowego”(jak dla kogo) Zmierzchu. Mamy wampiry, śmiertelniczkę, psa (Jacob ??) i całą tę otoczkę owianą tajemnicą. Jednak jest zasadnicza różnica główna bohaterka nie jest szarą myszką zapatrzoną w playboya rodem z piekła. Wręcz przeciwnie, ma swoje zdanie, a jeżeli chodzi o uczucia to sama do końca nie jest ich pewna. Podoba mi się również, że wampiryzm nie jest traktowany z nabożną czcią jako coś ekstra tylko jako wirus – nie są zimnymi trupami z czerwonymi, złotymi, zielonokoperkowymi oczami…
Do tego postać Jacka i Petera. Pierwszy rozrywkowy, zabawny, trochę dziecinny, ale to tylko dodaje mu uroku  Ten drugi natomiast, tajemniczy i mega przystojny. Mam nadzieję, że w kolejnych częściach będziemy powoli poznawać uczucia Petera. Postać jest bardzo ciekawa wręcz frapująca jednak zdecydowanie preferuję Jacka
Lekka przyjemna, pisana prostym językiem z humorem książka, którą warto przeczytać w wolnej chwili dla zabicia czasu.

Nie trudno zauważyć, że fabuła książki nawiązuje do „kultowego”(jak dla kogo) Zmierzchu. Mamy wampiry, śmiertelniczkę, psa (Jacob ??) i całą tę otoczkę owianą tajemnicą. Jednak jest zasadnicza różnica główna bohaterka nie jest szarą myszką zapatrzoną w playboya rodem z piekła. Wręcz przeciwnie, ma swoje zdanie, a jeżeli chodzi o uczucia to sama do końca nie jest ich pewna....