Przeczytana po raz drugi po latach, już nie robi takiego wrażenia. Jednak dość chaotyczna, dużo postaci.

Przeczytana po raz drugi po latach, już nie robi takiego wrażenia. Jednak dość chaotyczna, dużo postaci.

Co prawda nie przebija pierwszej części, ale jest zdecydowanie warta uwagi, jeśli Trainspotting się komuś podobał. Świetnie napisani bohaterowie i dobrze opisany klimat.

Co prawda nie przebija pierwszej części, ale jest zdecydowanie warta uwagi, jeśli Trainspotting się komuś podobał. Świetnie napisani bohaterowie i dobrze opisany klimat.

Książka bardzo mi się podobała. Trainspotting zasłynął po ekranizacji pierwszej części i raczej robiła furorę scenami ćpania, kradzieży czy ogólnej degrengolady bohaterów (co robi matka gdy dowiedziała się że jej noworodek nie oddycha? Po prosiła by dać jej po kablach heroiny). Jednakże to co chce moim zdaniem przekazać Światu Welsh jest głębsze. W epilogu jest opowieść jak to młody Renton jedzie wraz ze swoim ojcem na demonstrację górników stanowiącą część wielkiego strajku górników za rządów Margaret Thatcher która w Polsce ma status (zdecydowanie pochopnie) jakiegoś autorytetu politycznego. Odejście Wielkiej Brytanii od węgla było jednak tylko kwestią energetyki czy gospodarki. Całe społeczności w Midlands, w Walii czy w Szkocji od lat tworzone były właśnie wokół kopalni których nagle zabrakło. Kraj który przez pryzmat Londynu itp. się rozwijał, powstawały miejsca pracy, ba po akcesji naszego kraju do UE był dla wielu rodaków mekką ze względu na ilość miejsc pracy i wysokość dochodów (w przeliczeniu na złotówki, na miejscu takie dochody to nic wielkiego) NIE BYŁ w stanie zaoferować tym ludziom nic w zamian. Bezrobocie, ucieczka części mieszkańców gdzie indziej, brak inwestycji w infrastrukturę społeczną był właśnie (co stara się wykazać Welsh) jednym z ważniejszych powodów że w tych ośrodkach powstała plaga narkomanii, przestępczości czy pijaństwa. Dotyczyło to nie tylko samego węgla tylko ogólnie deindustrializacji. Bohaterowie może poza Frankiem Begbie, to byli synowie dokerów czy innych przedstawicieli klasy robotniczej który przez dziesięciolecia rządów Labour były ukazywani jako sól tej ziemi. Ich synowie stali się narkomanami i rzezimieszkami i choć oczywiście nie stało się tak samo z większością ludzi którzy wywodzili się z takich środowisk to mieli oni większą niż inni szansę na to że ich życie potoczy się właśnie tą drogą. Welsh opisuje też epidemię HIV, co wiąże się oczywiście z rozwojem zjawiska narkomanii iniekcyjnej. Przy czym na dostarczaniu różnych substancji drogą IV (oczywiście innych niż uliczna heroina!) opiera się w znaczny sposób medycyna i z racji na warunki w jakich się to odbywa nie kończy się epidemią zarażeń chorobami przenoszonymi przez krew. Odpowiedzialna jest za to polityka "War on drugs" w której najważniejsze było zamknięcie tego ćpuna, "resocjalizowanie go" zamiast dania mu czystych strzykawek czy igieł. Obecnie większość cywilizowanego Świata to rozumie. To że ktoś wstrzykuje sobie heroinę i w związku z tym niszczy swoją rodzinę, nie będzie nigdy miał regularnego życia zawodowego czy wkracza na drogę przestępstwa to tragedia ale uzależnionym do końca życia będzie on tak czy siak więc może warto zadbać żeby nie zaraził się on przy tym HIV czy nie pukał towaru zawierającego rozmaite domieszki którego czystość raz jest b. niska raz bardzo wysoka co jest najczęstszym powodem przedawkowań.
Gdy czyta się tą książkę można inaczej ocenić (jeśli ktoś się na to sili) bohaterów. Begbie to faktycznie niebezpieczny psychopata ale on w życiu nie miał pozytywnego wzorca męskiego gdyż jego ojciec był wiecznie pijanym bezdomnym. Sick Boy choć to postać w jakiś sposób urocza, bożyszcze kobiet, człowiek nieprzeciętnie inteligentny i elokwentny to w rzeczywistości skur@#$ gotów zrobić rzeczy niewyobrażalnie ohydne tylko dlatego żeby zarobić trochę kasy która na ogół szła na towar. Spud to człowiek dobry ale lekko upośledzony i przez to nie jest w stanie zyskać w życiu uznania którego on potrzebuje i żyje jak żyje. Oczywiście najwięcej wątpliwości można by mieć z Rentonem, to człowiek z pełnej rodziny, z ciężko pracującym ojcem i matką która dba o dom i zajmuje się śmiertelnie chorym bratem. Starają się bardzo pomóc synowi wyjść z nałogu. Nie są to ludzie z tzw. elity ale nie są to też ludzie z marginesu gdzie trafia ich syn dlaczego? Odpowiedź kreśli mimowolnie przez całą książkę autor; bo wychowując się tam gdzie się wychowywał w środowisku rówieśniczym w jakim się wychowywał i w czasach jakich się wychowywał miał b. duże szanse tak skończyć. Opinia jest b. chaotyczna gdyż książkę należało by ocenić mając ją w ręku i odnosząc się pokolei do poszczególnych materii ale nie mam niestety obecnie na to czasu i głowy.
Niemniej na stwierdzenie że to lektura ambitna, dotykająca wielu skomplikowanych kwestii przy czym naprawdę dobrze napisana i dobra do czytania mogę się pokusić w każdej chwili.

Książka bardzo mi się podobała. Trainspotting zasłynął po ekranizacji pierwszej części i raczej robiła furorę scenami ćpania, kradzieży czy ogólnej degrengolady bohaterów (co robi matka gdy dowiedziała się że jej noworodek nie oddycha? Po prosiła by dać jej po kablach heroiny). Jednakże to co chce moim zdaniem przekazać Światu Welsh jest głębsze. W epilogu jest opowieść jak...

Gdyby tak jeszcze autor uporządkował te wszystkie historie, tak aby słuchający nie gubił się kto jest kim. Sam autor w posłowiu przyznaje, że opowieść jest skomplikowana. Przez to trudniej i dłużej przychodzi nam zżyć się z bohaterami. Ale i tak zdecydowanie warto po nią sięgnąć. Świetnie przeczytany audiobook. Brawa dla lektora.

Gdyby tak jeszcze autor uporządkował te wszystkie historie, tak aby słuchający nie gubił się kto jest kim. Sam autor w posłowiu przyznaje, że opowieść jest skomplikowana. Przez to trudniej i dłużej przychodzi nam zżyć się z bohaterami. Ale i tak zdecydowanie warto po nią sięgnąć. Świetnie przeczytany audiobook. Brawa dla lektora.

Świetna mieszanka wisielczego poczucia humoru, slangowego, brutalnego i surowego języka. Zgadzam się z przedmówczynią, iż ogrom postaci potrafi czasem namieszać w fabule, tymbardziej jeśli pozycję czyta się z przerwami. Warto chyba pokrótce rozpisać sobie kto jest kim, jeśli się oczywiście ma na to czas ;)

Świetna mieszanka wisielczego poczucia humoru, slangowego, brutalnego i surowego języka. Zgadzam się z przedmówczynią, iż ogrom postaci potrafi czasem namieszać w fabule, tymbardziej jeśli pozycję czyta się z przerwami. Warto chyba pokrótce rozpisać sobie kto jest kim, jeśli się oczywiście ma na to czas ;)

Mocna lektura, na tyle rozbudowana, że wydaje mi się, że trzeba ją kilka razy przestudiować, żeby móc ją odpowiednio przemyśleć i w pełni zrozumieć. Największy problem miałam chyba z mnogością postaci. Nadal nie do końca wiem kto jest kim, poza kilkoma głównymi postaciami. Z jednej strony książka ciekawa i wciągająca, z drugiej strony ciężka przez swój klimat i męcząca, niektóre wybory bohaterów aż wywołują frustrację, równocześnie męczy i ciekawi czytanie o trudnym życiu w tamtych czasach. Z pewnością sięgnę po kolejne tomy, jednak muszę dać sobie trochę odpoczynku i zresetować umysł czymś lżejszym i pozytywniejszym.

Mocna lektura, na tyle rozbudowana, że wydaje mi się, że trzeba ją kilka razy przestudiować, żeby móc ją odpowiednio przemyśleć i w pełni zrozumieć. Największy problem miałam chyba z mnogością postaci. Nadal nie do końca wiem kto jest kim, poza kilkoma głównymi postaciami. Z jednej strony książka ciekawa i wciągająca, z drugiej strony ciężka przez swój klimat i męcząca,...

transpoitting to kultowy film który oglądałem jako dzieciak i był tak świetny ze do dzisiaj znam go dosłownie na pamięć ale jakie było moje zaskoczenie jak trafilem na tą lekture w bibliotece, do głowy by mi nie przyszło że film był na podstawie książki. na szczescie trafiłem na prequel takze chetnie wypozyczyłem. co tu dużo pisać, książka poprostu genialna, były emocje i pare razy sie uśmiałem, czytanie jej to była czysta przyjemność, irvine welsh to naprawde utalentowany facet i ciesze ze trafiłem na tego właśnie autora...

transpoitting to kultowy film który oglądałem jako dzieciak i był tak świetny ze do dzisiaj znam go dosłownie na pamięć ale jakie było moje zaskoczenie jak trafilem na tą lekture w bibliotece, do głowy by mi nie przyszło że film był na podstawie książki. na szczescie trafiłem na prequel takze chetnie wypozyczyłem. co tu dużo pisać, książka poprostu genialna, były emocje i...

Film Danny’ego Boyle’a pt Trainspotting znają chyba wszyscy. Ale mało kto wie, że powstał on na podstawie książki. Sięgnąłęm po część napisaną później, ale chronologicznie dziejącą się wcześniej. Ot, tak, dla sprawdzenia, czy wydarzenia będą miały potem jakieś uzasadnienie.
Poznajemy najpierw Marka Rentona, gdy razem z ojcem jedzie na strajk górników. Potyczka z policją, potem wypad do Londynu na imprezy I powrót do szarej rzeczywistości. Pojawiają się pozostali bohaterowie, jest Sick Boy, Begbie, Spud, Tommy I kilka innych postaci, które dodają kolorytu powieści. Poznajemy ich przejścia ze światem dorosłych, tuż po wkroczeniu do niego. Problemy z pracą, ewentualnie kariera, która czeka za rogiem. Pierwsze poważne miłości, wycieczki do Londynu I dalej. A w tle cały czas używki.
W zasadzie nie poznajemy całej tej bandy, gdy jest jeszcze przed pierwszym razem. Wszyscy już mają za sobą kwas lub trawkę. Na scenę wkracza dopiero hel, czyli powszechnie znana heroina. Ucieczka od ponurych problemów, tragedii rodzinnych, uczucie relaksu. Najpierw mały niuch, a potem sięgamy dalej. Każdy z nich stara się zwalczyć problem, na swój sposób, z lepszym lub gorszym skutkiem. Pojawia się nawet ośrodek odwykowy. Mamy pełen przegląd przez możliwe rozwiązania.
Narkotyki w tej książce to jakby osobny bohater. Cały czas gdzieś się unoszą, myśli głównych postaci brną w ich kierunku, szukając ich pod różną postacią. Nawet gdy podejmują pracę na promie, biały proszek wciąż jest głównym tematem rozmów, a nawet celem życia. W tle pojawia się seks, rodzina, praca, ewentualnie szkoła. Jednak hel jest twardym zawodnikiem I nie lubi konkurencji.
Irvine Welsh lubi postaci, które stworzył. Ich działania, jakie by nie były, nie wywołują potępienia u czytelnika, można wręcz wyczuć tę potężna dawkę sympatii, którą ich darzy. Nie razi ich gromami, gdy dokonują kradzieży, nie zsyła na nich plag egipskich, gdy ich życie seksualne zaczyna się wymykać spod kontroli. Z tymi plagami może przegiąłem, wszak życie narkomana jest ciężkie, I on te wszystkie minusy opisuje (cieknące nosy, drgawki, neurozy),a w tle jest zawsze Begbie, niby nie bierze dragów, ale jego stan psychiczny I tak zostawia wiele do życzenia.
Trochę trwa zanim w końcu połapałem kto jest kim I z kim, choć to również potrafiło się zmieniać, niczym w kalejdoskopie. Chyba dopiero przy setnej stronie zaczynałem się orientować w tych wszystkich koligacjach. Oczywiście pewnym utrudnieniem może być slang, którego używają, a tłumacz postarał się jak mógł, by nie omijać takich problemów. Tu również zabrało mi trochę czasu, nim zapamiętałem określenia na mieszkańców określonych dzielnic.
Książka z pewnością jest dobrą lekturą, takim ostrzeżeniem. Nie jest przy tym łatwą treścią, ponieważ pewne zachowania można zaobserwować wokół siebie, nie zawsze też można to zrzucić na chorobę. Czasem takie zdarzenia mają jednak miejsce zbyt późno, albo my mamy za małą wiedzę, by odpowiednio zareagować. Uważajmy zatem, bo to zawsze zaczyna się do małych kroczków.

Film Danny’ego Boyle’a pt Trainspotting znają chyba wszyscy. Ale mało kto wie, że powstał on na podstawie książki. Sięgnąłęm po część napisaną później, ale chronologicznie dziejącą się wcześniej. Ot, tak, dla sprawdzenia, czy wydarzenia będą miały potem jakieś uzasadnienie.
Poznajemy najpierw Marka Rentona, gdy razem z ojcem jedzie na strajk górników. Potyczka z policją,...

W końcu sięgnąłem po „klasyka” w cudzysłowie ponieważ nie wiem czy w szerokim świecie tez jest nazywana ta książka klasykiem. Napisana jest tak dokładnie, ze mam wrażenie jakbym był jednym z bohaterów.

W końcu sięgnąłem po „klasyka” w cudzysłowie ponieważ nie wiem czy w szerokim świecie tez jest nazywana ta książka klasykiem. Napisana jest tak dokładnie, ze mam wrażenie jakbym był jednym z bohaterów.

Książka w której pojawia się dużo postaci. Z czasem wiemy już kto jest kim, mimo tego czasami miałam wrażenie chaosu i musiałam chwilę się zastanowić nad sensem rozdziału dla całej powieści. Jednak główny zarzut co do tej pozycji jest taki, że o ile w książce "Trainspotting" czy "T2. Trainspotting" łatwo można było poznać kto jest narratorem danego rozdziału, tak w tej nie mamy tej możliwości. Odnoszę wrażenie, że postaci zostały pozbawione swoich charakterów i indywidualnych cech w wypowiadaniu się, po których można było ich od razu rozpoznać. Nie ukrywam, że na książkę polowałam dosyć długo, żeby dostać ją w dobrej cenie. Niestety, moje oczekiwania były zbyt wysokie w stosunku do tego, co otrzymałam. Pozycja obszerna, wprowadzająca w temat narkomanii i tego, jak to wszystko się zaczęło w odniesieniu do znanych z pozostałych powieści bohaterów. Ale nic poza sentymentem nie przyciąga w tej książce. Fabuła momentami chaotyczna, naciągana. Czasami miałam wrażenie pisania na siłę. Daje pięć gwiazdek: za papier, czcionkę, sentyment, który mam do głównych bohaterów oraz ładne wydanie. Pozycja do przeczytania jedynie na raz i odłożenia na półkę.

Książka w której pojawia się dużo postaci. Z czasem wiemy już kto jest kim, mimo tego czasami miałam wrażenie chaosu i musiałam chwilę się zastanowić nad sensem rozdziału dla całej powieści. Jednak główny zarzut co do tej pozycji jest taki, że o ile w książce "Trainspotting" czy "T2. Trainspotting" łatwo można było poznać kto jest narratorem danego rozdziału, tak w tej nie...