Detektyw Lennox wraca na ulice i w brudne zaułki Edynburga, a wraz z nim bardzo wysoka forma Irvine’a Welsha.
Jasne, „Długie noże” nie są arcydziełem. Sporo dzieli je nawet od śmiałości i obrazoburstwa „Trainspotting” oraz „Ohydy”/„Brudu” czy literackiej doskonałości oraz społecznego zaangażowania „Trainspotting. Zero”, ale od twórcy z szóstym krzyżykiem na karku trudno wymagać czegoś przełomowego. Minimum byłaby solidność. Tu mamy do czynienia co najmniej z solidnością+.
Nowa powieść Welsha, coś pomiędzy kontynuacją i spin offem „Ohydy”/„Brudu” oraz bezpośrednią kontynuacją „Zbrodni”, to dreszczowiec. Oczywiście, jak przystało na twórcę kultowej prozy z narkotykami w tle, dreszczowiec szalony – i to nie tylko ze względu na mocne używkowe wtręty. Jednak całe to szaleństwo nie przeszkadza pisarzowi stworzyć kawałka trzymającej w napięciu prozy. Na dodatek kawałka z głęboką, pełną wściekłości analizą społeczną oraz przesyconą melancholią refleksją o zmieniającym się świecie.
Można by wręcz nazwać „Długie noże” literackim testamentem. To wypowiedź gościa żegnającego się ze światem białych, uwalonych w grzechu białych mężczyzn z resztkami proszku na nosach i oddechem tchnącym alkoholem – ludzi, wśród których dorastał i żył, których przez całą karierę opisywał Welsh. To także wypowiedź gościa świadomego, że świat, w którym żyjemy – elit, służących im mediów i służb oraz skazanych na wegetację proli – wbrew pozorom nie zmienia się na lepsze; demokracja to fasada służąca do tego, by utrwalać ten nowoczesny feudalizm z fasadowością wyborów nowych władców. Zresztą czy nowych? Przecież wszyscy oni pochodzą ze starej, teraz niby demokratycznej, arystokracji. Od urodzenia są szkoleni, by wiedzieć, że są lepsi, jak mają rządzić i jak bezkarnie czerpać przyjemności.
Welsh nie ma recepty na zmianę tego wszystkiego na lepsze. Zresztą, jak na cynicznego Brytyjczyka przystało, w prawdziwe zmiany nie wierzy. Jednak stara się znaleźć środek na to, by temu światu nie ulec. Tym środkiem jest radosne szaleństwo – czerpanie z chwil oraz okazji, nawet, jeżeli poranki bywają kłopotliwe.
I, świadomie lub nie, Szkot takie radosne szaleństwo nie tylko opisuje czy sugeruje. Bo „Długie noże” też do takich grzesznych przyjemności należą. Na pewno poprawiają nastrój. I to bez konieczności telefonu do dilera. Choć kilka butelek piwa czy parę głębszych dobrej szkockiej ma się ochotę po lekturze tej powieści wychylić. Ale tylko po to, żeby dłużej z nami pozostał jej niezwykły, grzeszny smak.

Detektyw Lennox wraca na ulice i w brudne zaułki Edynburga, a wraz z nim bardzo wysoka forma Irvine’a Welsha.
Jasne, „Długie noże” nie są arcydziełem. Sporo dzieli je nawet od śmiałości i obrazoburstwa „Trainspotting” oraz „Ohydy”/„Brudu” czy literackiej doskonałości oraz społecznego zaangażowania „Trainspotting. Zero”, ale od twórcy z szóstym krzyżykiem na karku trudno...

W polskiej wersji językowej ukazała się publikacja “Długie noże” – Irvine Welsh’a. Za wydanie książki odpowiada wydawnictwo Vis-à-vis Etiuda, które opublikowało już wcześniejsze dzieła autora, jak: kultowy Trainspotting, Porno czy Zbrodnia. Opisuje on kolejne doświadczenia detektywa Raya Lennoxa, uwikłanego w psychodeliczny i pełen okrucieństwa świat władzy, przemocy i manipulacji. Tym razem staje do walki o najbliższych oraz bezbronne osoby, które padły ofiarą dzierżących władzę polityków, przestępców i psychopatów znęcających się nad słabszymi istotami, pozbawionymi mandatu partyjnego lub znajomości wysoko postawionych osób. Irvine Welsh podaje na tacy czytelnikom, zintensyfikowany emocjami i przemocą kryminał, który jednocześnie przykuwa i odraża. Nie można oderwać się od stron książki, a jednocześnie ma się ochotę uniknąć konfrontacji z losami bohaterów – zwłaszcza z makabrycznymi okaleczeniami.

Pełna wersja recenzji znajduje się pod adresem:

https://silanauki.pl/recenzja-ksiazki-dlugie-noze-irvine-welsh-vis-a-vis-etiuda/

W polskiej wersji językowej ukazała się publikacja “Długie noże” – Irvine Welsh’a. Za wydanie książki odpowiada wydawnictwo Vis-à-vis Etiuda, które opublikowało już wcześniejsze dzieła autora, jak: kultowy Trainspotting, Porno czy Zbrodnia. Opisuje on kolejne doświadczenia detektywa Raya Lennoxa, uwikłanego w psychodeliczny i pełen okrucieństwa świat władzy, przemocy i...