Gdy byłam nastolatką, przez wiele lat pisałam pamiętnik, w którym odnotowywałam istotne dla mnie wydarzenia i emocje. Lektura pamiętnika po latach odświeżała wspomnienia, a niekiedy wręcz przypominała o drobnych wydarzeniach, które już uleciały z mej pamięci. Jednak nie odczuwałam szoku ani przerażenia, że czytam coś nowego, nieznanego. Wiedziałam, pamiętałam, że opisane wydarzenia miały miejsce naprawdę.

Inaczej jest w przypadku Christine - głównej bohaterki powieści "Zanim zasnę". Kobieta cierpi na amnezję spowodowaną wypadkiem sprzed ponad 20 lat. Każdego dnia od nowa uczy się swojego życia - zapoznaje męża, ogląda wspólne zdjęcie wiszące przy lustrze w łazience, czyta opisy objaśniające kto jest kim. I każdego dnia nie poznaje samej siebie, a jej mąż musi odpowiadać na szereg pytań dotyczących jej przeszłości. Christine pamięta dany dzień oraz opowieści zasłyszane tego dnia, a gdy zasypia pamięć się resetuje. Rankiem znów jest obcym sobie człowiekiem, bez wspomnień, bez doświadczeń.
Czy jest szansa na poprawę? Zdradzę tylko tyle, że kobieta za namową lekarza zaczyna prowadzić pamiętnik, o którym wie tylko ona i lekarz. Jej pamiętnik nie ma jednak na celu odświeżenia kiedyś w odległej przyszłości posiadanych wspomnień, gdyż ona ich nie posiada. Pamiętnik jest szansą na samodzielne poznawanie swojego życia, swoich doświadczeń i emocji, które wydarzyły się w minionych dniach, lecz po każdej kolejnej nocy nikną w umyśle Christine.

Książka stawia przed czytelnikiem mnóstwo pytań, a w miarę lektury pojawia się coraz więcej wątpliwości oraz niespodzianek. Jak wielkie znaczenie ma pisany pamiętnik? Czy kochający mąż uczynił wszystko, co w jego mocy, aby pomóc chorej żonie? Czy ulotne wspomnienia pojawiające się w głowie bohaterki miały miejsce naprawdę, czy są jedynie wytworem jej fantazji?
Książka bardzo mi się podobała. Obawiałam się, że może być zbyt dużo powtórzeń z uwagi na problem zaniku pamięci przez główną bohaterkę, lecz fabuła została tak inteligentnie skonstruowana, że moje obawy okazały się bezzasadne. Powieść niesamowicie wciąga, a im bliżej końca, tym trudniej oderwać oczy od lektury, jakby z obawy, że coś może ominąć. Każde słowo staje się ważne, gdyż niesie ze sobą odkrycie i to, co jest jedną z najważniejszych wartości w życiu człowieka - prawdę.

"Zanim zasnę" to powieść naprawdę godna polecenia. Niesamowita.

Gdy byłam nastolatką, przez wiele lat pisałam pamiętnik, w którym odnotowywałam istotne dla mnie wydarzenia i emocje. Lektura pamiętnika po latach odświeżała wspomnienia, a niekiedy wręcz przypominała o drobnych wydarzeniach, które już uleciały z mej pamięci. Jednak nie odczuwałam szoku ani przerażenia, że czytam coś nowego, nieznanego. Wiedziałam, pamiętałam, że opisane...