Kto lubi realizm magiczny odnajdzie go w tej książce (ale w minimalnej dawce).
A kto nie - to powie, że to o wariatce z Jamajki , która wyjechała do cywilizowanej Anglii i ją zamknęli. Na pewno to historia kobiety która miała ciężki los. Plus dla książki za ciekawą narrację.

Kto lubi realizm magiczny odnajdzie go w tej książce (ale w minimalnej dawce).
A kto nie - to powie, że to o wariatce z Jamajki , która wyjechała do cywilizowanej Anglii i ją zamknęli. Na pewno to historia kobiety która miała ciężki los. Plus dla książki za ciekawą narrację.

A może wsłuchaj się w bębny, może otwórz swoje zmysły na to co chce Ci powiedzieć kobieta wyrocznia. To pełna kolorów opowieść o cudownej narracji wielu punktów widzenia, odkrywała przede mną coraz to nowe zakamarki tej historii. Słowa płynęły do mnie bajecznie i przypomniałam sobie ze nic nie jest takie jak się wydaje a historia nigdy nie zaczyna się na pierwszej karcie książki

A może wsłuchaj się w bębny, może otwórz swoje zmysły na to co chce Ci powiedzieć kobieta wyrocznia. To pełna kolorów opowieść o cudownej narracji wielu punktów widzenia, odkrywała przede mną coraz to nowe zakamarki tej historii. Słowa płynęły do mnie bajecznie i przypomniałam sobie ze nic nie jest takie jak się wydaje a historia nigdy nie zaczyna się na pierwszej karcie...

Cholernie specyficzna. Jest trochę jak labirynt z dziurawego sera, jak mit przenoszony z ust do ust, wytarty i zamglony. Pierwszy raz czytałam ją normalnie - od deski do deski. Książka zbudowana jest z dwóch narracji (pisarza i bohaterki powieści, która poprawia jego opowieść, ponieważ twierdzi, że ten przeinacza fakty). Te dwie narracje się ze sobą przeplatają, przez co czytelnik może się nieco zagubić. No bo co jest prawdą, komu wierzyć!? Jak już skończyłam czytać i miałam w głowie mniej więcej poukładane co tam się wydarzyło, ugryzłam ją z innej strony. Mianowicie najpierw przeczytałam całą Narrację Pisarza, a później całą Narrację Bohaterki. I jeśli ktoś ma czas na zbytku, to naprawdę polecam mu własnie w taki sposób podejść do tej książki (najpierw w całości, potem na dwie części). Ileż mi się wtedy rozjaśniło! To było tak, jakby każde wydarzenie wskoczyło do właściwej szuflady w moim mózgu, a dwójka narratorów, która wcześniej wydawała się ze sobą kłócić i przepychać, stała się dla siebie podporą i wzajemnym uzupełnieniem. Ta książka ma nie tylko dziwaczną formę - cała taka jest. Zagmatwana, tajemnicza, a zarazem życiowa. Dla mnie jest to opowieść o zachowywaniu własnej tożsamości. Nawet, gdy nikt jej nie docenia, każdy chce cię za nią zamknąć w psychiatryku, a ty sam przed nią uciekasz.

Cholernie specyficzna. Jest trochę jak labirynt z dziurawego sera, jak mit przenoszony z ust do ust, wytarty i zamglony. Pierwszy raz czytałam ją normalnie - od deski do deski. Książka zbudowana jest z dwóch narracji (pisarza i bohaterki powieści, która poprawia jego opowieść, ponieważ twierdzi, że ten przeinacza fakty). Te dwie narracje się ze sobą przeplatają, przez co...

Książkę czyta się jednym tchem. Opowieść jest snuta przez dwa podmioty liryczne: główną bohaterkę Adę, urodzoną w kolonii trędowatych na Jamajce kobietę-wyrocznię oraz autora - Pana Pisarza, który jednocześnie bierze udział w wydarzeniach jako reporter zbierający informację od Ady o jej życiu.

To historia przepełniona realizmem magicznym, ukazująca zetknięcie dwóch światów - pełnej magii i przesądów Jamajki oraz twardej i surowej Anglii, w której Kobiety - Wyrocznie trafiają do zakładów psychiatrycznych.

Obok aury tajemniczości jest miejsce dla realistycznej podłości - gwałtów na jamajskich kobietach oraz na mieszkankach zakładu psychiatrycznego; cielesnych kontaktach księży z zakonnicami.

Całą książkę można odebrać jako przestrogę - przepowiednię.

Książkę czyta się jednym tchem. Opowieść jest snuta przez dwa podmioty liryczne: główną bohaterkę Adę, urodzoną w kolonii trędowatych na Jamajce kobietę-wyrocznię oraz autora - Pana Pisarza, który jednocześnie bierze udział w wydarzeniach jako reporter zbierający informację od Ady o jej życiu.

To historia przepełniona realizmem magicznym, ukazująca zetknięcie dwóch...

Nie znoszę, gdy książka nie spełnia pokładanych w niej nadziei (nawet jeśli oczekiwania narodziły się podczas szperania w koszach hipermarketu). Nie dostrzegłam piękna doskonałego, które zauważył "Herald". Za to przebrnęłam przez gąszcz fraz (tak, bywały pośród nich dość urokliwe) i nie dostrzegłam fabuły, ani interesujących postaci - owszem, są jakieś udziwnione wydarzenia i parada "indywiduów", ale to nie jest w moim odczuciu wybitna książka. Może po prostu mężczyzna nie potrafi oddać świata z perspektywy kobiety, nawet jeśli pochodzą z tego samego kręgu kulturowego?

Nie znoszę, gdy książka nie spełnia pokładanych w niej nadziei (nawet jeśli oczekiwania narodziły się podczas szperania w koszach hipermarketu). Nie dostrzegłam piękna doskonałego, które zauważył "Herald". Za to przebrnęłam przez gąszcz fraz (tak, bywały pośród nich dość urokliwe) i nie dostrzegłam fabuły, ani interesujących postaci - owszem, są jakieś udziwnione wydarzenia...

Gdyby nie motyw Jamajki, to absolutnie nigdy bym po tę książkę nie sięgnął i sporo bym stracił. Jest to moim zdaniem kawał dobrej lektury. Z jednej strony możemy wyłapać opis życia na Jamajce i realia tej wyspy a także emigrantów, z drugiej strony książka oferuje dużo mądrości (ale takich prawdziwych, nie "mądrości"),szczególnie traktujących o ludzkiej naturze i przeznaczeniu.
Książka jest ciekawie skonstruowana. Na początku trudno się zorientować kto jest kim i o co tak naprawdę chodzi, ale autor w miarę postępu akcji wszystko nam wyjaśnia i kompensuje.

Gdyby nie motyw Jamajki, to absolutnie nigdy bym po tę książkę nie sięgnął i sporo bym stracił. Jest to moim zdaniem kawał dobrej lektury. Z jednej strony możemy wyłapać opis życia na Jamajce i realia tej wyspy a także emigrantów, z drugiej strony książka oferuje dużo mądrości (ale takich prawdziwych, nie "mądrości"),szczególnie traktujących o ludzkiej naturze i...

Bardzo lubię realizm magiczny i cenię twórców, którzy wpisują się w ten nurt, jednak "Ostatnia Kobieta Wyrocznia" nie zrobiła na mnie dużego wrażenia - fabuła wydała mi się zbyt udziwniona, a narracja chaotyczna. Za często się nudziłam przy lekturze, bym mogła dać więcej niż 4 gwiazdki.

Owszem, jest w tej powieści jakaś magia, losy tytułowej bohaterki wciągają, ale od pewnego momentu akcja staje się tak enigmatyczna i powtarzalna, że zaczyna nużyć.

Na pewno spodobał mi się styl, w którym liryzm przeplata się z dosadnością, a nawet wulgarnością, interesująca jest budowa, jednak w literaturze bardziej cenię treść niż formę, zatem ten atut nie ratuje książki na tyle, bym mogła wystawić jej wysoką ocenę.

Bardzo lubię realizm magiczny i cenię twórców, którzy wpisują się w ten nurt, jednak "Ostatnia Kobieta Wyrocznia" nie zrobiła na mnie dużego wrażenia - fabuła wydała mi się zbyt udziwniona, a narracja chaotyczna. Za często się nudziłam przy lekturze, bym mogła dać więcej niż 4 gwiazdki.

Owszem, jest w tej powieści jakaś magia, losy tytułowej bohaterki wciągają, ale od...

To jedna z tych książek, którą wygrzebałam na półce OKAZJA, przekartkowałam i wiedziałam, że chcę przeczytać. Nie zawiodłam się. To książka dla mnie magiczna, oczarowuje nagłą zmianą osoby narratora i czasu. Zabiera Cię do różnych miejsc bez dbałości o chronologię, ale nie martw się - nie zgubisz się. Pokazuje Ci fotografie z przeszłości i teraźniejszości, szepcząc do ucha rzeczy ze świata ciała i duchów. Mnie tym szeptem otuliła, zaczarowała, uwielbiam takie książki, które przemawiają do mojej psyche, nawet jeśli pomijają rozum. Ciiii....

To jedna z tych książek, którą wygrzebałam na półce OKAZJA, przekartkowałam i wiedziałam, że chcę przeczytać. Nie zawiodłam się. To książka dla mnie magiczna, oczarowuje nagłą zmianą osoby narratora i czasu. Zabiera Cię do różnych miejsc bez dbałości o chronologię, ale nie martw się - nie zgubisz się. Pokazuje Ci fotografie z przeszłości i teraźniejszości, szepcząc do ucha...

Ta książka ukazuje zupełnie inny świat. Jest to świat, którego europejski człowiek nie zrozumie, pełen zabobonów.

Ta książka ukazuje zupełnie inny świat. Jest to świat, którego europejski człowiek nie zrozumie, pełen zabobonów.

Przepiękna książka. Zawiła i magiczna.

Przepiękna książka. Zawiła i magiczna.